‘Downton Abbey’, de film: grootsere verpakking, zelfde zoete inhoud

Vier jaar na de laatste aflevering van de Britse tv-hit Downton Abbey maakt de familie Crawley zich op voor hoog bezoek in een mierzoet bioscoopvervolg.

Toen Downton Abbey van 2010 tot 2015 op tv te zien was, deden de strapatsen van de adellijke familie Crawley – inclusief hun trouwe bedienden en butler – menig kijker wegdromen naar een tijd waarin Britse edellieden de brug tussen het victoriaanse en moderne tijdperk sloegen. Vier jaar later pikt de eerste Downton Abbey-bioscoopfilm de draad weer op, en intussen snakken kijkers nog meer naar een dosis nostalgie die hen even uit de brexit-impasse haalt met adellijk gekibbel.

Daar ontbreekt het alvast niet aan. De bitse oneliners van mater familias Violet Crawley (Maggie Smith) smaken dankzij een vete met nieuwkomer Maud Bagshaw (Imelda Staunton) nog beter, de kostuums en decors ogen op het grote scherm nog fabuleuzer en het scenario van Julian Fellowes voelt nog dunner. Want vergis je niet: uiterlijke schijn primeert niet enkel bij aristocratische families die in kastelen met opgeboend zilverwerk huizen. Ook in dit kostuumdrama is de verpakking belangrijker dan de inhoud. Niet gek dus dat na 52 afleveringen vol adellijke roddels, scherpe humor en melodrama deze filmversie als meer van hetzelfde voelt. Zij het iets grootser, want het Britse koningspaar komt op visite voordat ze hun dochter in een nabijgelegen kasteel bezoeken.

Die royale tussenstop zet natuurlijk alles op zijn kop bij de Crawley-clan, zeker wanneer blijkt dat de gekroonde hoofden hun eigen bedienden meebrengen en het personeel van Downton Abbey met muiterij dreigt. Voor scenarist-bedenker Julian Fellowes is dat bezoek het ideale excuus om de bekende bende weer op te trommelen, nieuwe romantische intriges te verzinnen en uit te pakken met vinnige walk and talk-dialogen die het beste in zijn personages naar boven halen. Ook fotograaf Ben Smithard toont zich van zijn meest elegante kant. Twee uur lang trippelt hij met zijn camera dartel door de vele vertrekken van het kasteel en zoeft hij sierlijk langs de landerijen, het afsluitende gekostumeerde bal tegemoet.

Aan wie geen boeking kan versieren in het Highclere Castle in Hampshire, waar Downton Abbey werd gedraaid (mensen met een actief Airbnb-profiel kunnen vanaf 1 oktober een exclusieve overnachting op 26 november proberen te reserveren), biedt de doorgewinterde tv-veteraan Michael Engler dus een waardig alternatief. Grootse cinema levert die ervaring niet op, een blij en leuk weerzien wel.