De officiële selectie van het 70ste filmfestival van Cannes is bekend. Behalve voor nieuw werk van Cannes-habitués als Michael Haneke en Todd Haynes is er daarin voor het eerst ook plaats voor tv-series en Netflix-producties. Knack Focus-recensent Dave Mestdach denkt er het zijne van: ‘Waarom zou ik nog de moeite doen om naar de Croisette af te zakken als ze me de films ook gewoon via een screeninglink kunnen doorsturen?’
Met nieuw werk van Michael Haneke, Todd Haynes, Yorgos Lanthimos en tal van andere topregisseurs wordt de zeventigste editie van het filmfestival van Cannes er één om ‘c’est formidable’ tegen te zeggen. Maar er zijn wel twee opvallende nieuwigheden: David Lynch‘ vervolg op Twin Peaks wordt de allereerste tv-serie die in ’s werelds belangrijkste filmmekka te zien zal zijn. En met de Netflix Originals Okja van Bong Joon-ho en The Meyerowitz Stories van Noah Baumbach dingen er dit jaar voor het eerst ook twee titels die mogelijk nooit in de bioscoop te zien zullen zijn mee naar de Gouden Palm.
‘Cannes presenteert zich graag als het mekka van de bioscoopcultuur, van de waarachtige filmbeleving’, aldus Knack Focus’ filmcriticus Dave Mestdach, ‘maar waarom zou ik nog de moeite moeten doen om naar de Croisette af te zakken? Ze hebben mijn e-mailadres, dus ze kunnen me de films ook gewoon via een screeninglink doorsturen, ‘want dat is toch hetzelfde.’ Niet dus. Cinema heeft een immersieve en picturale kwaliteit, en die kun je niet zomaar naar een tv- of computerscherm vertalen.’
Cinema heeft een immersieve en picturale kwaliteit, en die kun je niet zomaar naar een tv- of computerscherm.
Het hing al langer in de lucht dat Netflix een rol zou spelen op de 70ste editie van het filmfestival. Maar nu we weten dat de mogelijke Gouden Palmwinnaar misschien nooit in de bioscoop te zien zal zijn, staat de cinefiel voor een belangrijke vraag. Wat blijft er nog van cinema over als je de cinema overslaat? ‘Dat het filmlandschap verandert, is onvermijdelijk, normaal en zelfs gezond’, zegt Mestdach. ‘En dat Netflix inzet op auteurscinema is positief. Maar het is een ontologische vraag waar ze in Cannes en elders toch eens duchtig over moeten nadenken. Festivaldirecteur Thierry Frémaux verdedigde zijn beslissingen door mee geven dat ‘het festival een laboratorium’ is, wat natuurlijk ook klopt. Alleen: het gaat hier om een film- en niet om een tv-festival. En elke wetenschapper zal me gelijk geven als ik zeg dat experimenten in laboratoria ook weleens mislukken. Ik ben in elk geval heel benieuwd naar welke impact dit in de toekomst zal hebben op de filmindustrie at large.’
Welke tendensen vallen er verder nog op te tekenen in de selectie van het filmfestival?
DAVE MESTDACH: Het zijn altijd dezelfde vragen die zich opdringen. Waarom er zo weinig vrouwen kans maken op de Gouden Palm, bijvoorbeeld. Daar moet blijvend over nagedacht worden. Dit jaar zijn er vier vrouwelijke regisseurs bij de – voorlopig – zestien Gouden Palm-kandidaten. Het is ooit erger geweest, maar dat moet toch beter kunnen. En dan zijn er nog de regisseurs die wel geabonneerd lijken te zijn op het festival. Op zich vind ik dat niet slecht, want het getuigt van een soort loyaliteit, een geloof in bepaalde filmauteurs zoals Michael Haneke, Hong Sangsoo, Yorgos Lanthimos en Andrey Zvyagintsev, die al haast op voorhand hun hotel in Cannes kunnen boeken.
Er zullen dit jaar geen Belgische langspeelfilms te zien zijn in Cannes.
MESTDACH: Inderdaad, en dat is niet onverwacht. Hier en daar werd gehoopt op Le Fidèle van Michaël Roskam, maar dat is een misdaaddrama, en genrefilms hebben het doorgaans lastig om geselecteerd te worden. Het was in het verleden ook zo dat vooral Vlaamse films in de selectie van de Quinzaine des Réalisateurs (een onafhankelijke selectie die parallel loopt met de officiële, nvdr.) of La Semaine de la Critique zaten, en die worden volgende week pas bekendgemaakt. Komt nog eens bij dat de Dardennes, Joachim Lafosse en Bouli Lanners, de Belgische certitudes wat Cannes-selecties betreft, geen nieuw werk klaar hadden. Wel werd Agnès Varda buiten competitie geselecteerd met Visages, Villages, en hoewel zij al heel haar leven in Frankrijk woont en werkt is ze wel degelijk in Brussel geboren en heeft ze een Belgisch paspoort. Voeg daar nog een paar Belgische coproducties aan toe, een kortfilm en een paar acteurs en we kunnen al bij al niet klagen.
Geen Belgen in Cannes? Buiten competitie is Agnès Varda geselecteerd, zij heeft een Belgisch paspoort. Voeg daar nog een paar Belgische coproducties, een kortfilm en een paar acteurs aan toe, en we kunnen al bij al niet klagen.
Zijn er grote afwezigen?
MESTDACH: Het belang van Cannes is de voorbije jaren alleen maar toegenomen. Werkelijk iederéén wil erbij zijn, van in Timboektoe tot in Tokio. Maar uit de honderden films die de selectiecommissie elk jaar te zien krijgt, kunnen er hooguit honderd uitgepikt worden. De voorspellingen die voor de bekendmaking van de selectie de ronde deden, kloppen voor zo’n tachtig procent. Ex Gouden Palm-winnaar Terrence Malick is er dit jaar verrassend genoeg niet bij met zijnSong to Song. Ook Woody Allens Wonder Wheel zal voorlopig niet in Cannes in première gaan. Hetzelfde geldt voor Thelma van Joachim Trier en voor Jean-Luc Godards Image et Parole, twee anderen die getipt werden. Maar niemand hoeft voorlopig te panikeren. Dit is nog maar de eerste lading van 49 titels. Daar komen er zeker nog tien bij in de officiële selectie. En dan volgen nog de Quizaine en de Semaine. Houd de moed erin, Michaël, Woody, Jean-Luc en co.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
