Claudia Cardinale prijkt op poster van Cannes (en dat wekt controverse op)
Rood, goud en de dartelende golden woman Claudia Cardinale: ziedaar de poster van de 70ste editie van het Cannes-filmfestival, die meteen voor controverse zorgde.
‘Ze danst, ze lacht, ze leeft! Wie beter dan Claudia Cardinale, een avontuurlijke actrice, onafhankelijke vrouw en sociaal activiste, om symbool te staan voor het volgende festival?’ Met deze woorden staaft Cannes zijn keuze voor de Italiaanse actrice. De ondertussen 78-jarige Cardinale voelt zich buitengewoon gevleid met deze eer. De foto weerspiegelt voor haar het beeld dat ze van het festival heeft: ‘een evenement dat alles errond verlicht.’
Claudia Cardinale werd geboren in Tunesië in 1938. Eind de jaren vijftig kreeg ze haar eerste rollen in overwegend Franse en Italiaanse films. Ze werkte samen met voorname regisseurs als Luchino Visconti (in onder meer Rocco and His Brothers (1960), The Leopard (1963) en Sandra (1965)) en Richard Brooks, en op haar palmares staan ook de rollen die ze vertolkte in de films 8 1/2 (1963) van Fellini, Once Upon A Time in the West (1968) van Sergio Leone en Fitzcarraldo (1982) van Werner Herzog.
De poster zag nog maar net het daglicht of de eerste reacties werden al afgevuurd. En zo bleek de op het eerste gezicht onschadelijke keuze toch weer voor controverse te zorgen, omdat de benen, de taille en de armen van de actrice voor de poster geairbrusht zouden zijn.
Why the need to alter Claudia Cardinale’s body so dramatically for #Cannes2017 official poster? pic.twitter.com/jvMEfejZUc
— Anna Rose Holmer (@BARFH) March 29, 2017
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Ondertussen heeft Cardinale herself gereageerd op de polemiek. Die is volgens haar niet op zijn plaats, want ‘het gaat om een poster die, meer dan dat hij mij representeert, een dans en een vlucht weerspiegelt.’ Ze geeft toe dat de afbeelding geretoucheerd is. ‘Om het effect van lichtheid te benadrukken’, verklaart ze. ‘Het transponeert mij in een gedroomd personage; het gaat om een sublimatie.’ Ze voegde er nog aan toe dat ‘realisme hier niet aan de orde is’ en dat ze er ‘als overtuigde feministe geen aanslag op het vrouwelijke lichaam in ziet.’ Besluiten doet ze met het argument dat we vooral niet mogen vergeten dat het ‘maar cinema is.’
Op 13 april wordt het programma van de 70ste editie van het Filmfestival van Cannes bekendgemaakt. Zal ook die controverse opwekken? Wij kijken er alvast vol spanning naar uit.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier