Berlinale 2015: 10 films om naar uit te kijken

Van maagwringende wereldoorlogdrama’s en over-the-top actiesprookjes tot pure cinéma vérité. Voor devote cinefielen is de Duitse metropool in februari the platz to be. Een greep uit de ambitieuze selectie van de Berlinale, waarvan de 65ste editie vanavond van start gaat.

Nadie quiere la noche (Isabel Coixet)

Het romantische survivaldrama dat Isabel Coixet in de sneeuwachtige wastelands van Groenland opnam heeft de ondankbare taak om Wes Andersons prijzenpakkende kleurboekfilm The Grand Budapest Hotel als openingsfilm op te volgen. Te midden van de Inuitcultuur is Juliette Binoche diegene die in alle naïviteit verliefd wordt op een in pels gehulde eskimo (Gabriel Byrne).

Knight of Cups (Terrence Malick)

Dat de regisseur van Badlands, Days of Heaven en The Thin Red Line plaatje boven praatje kiest staat buiten kijf. Dat hij het voorbije decennium qua productiviteit een versnelling hoger schakelde is evenzeer een feit, want waar Malick in de eerste kwarteeuw van zijn carrière amper drie films uitbracht, is nieuweling Knight of Cups al zijn derde prent van de voorbije vijf jaar. De titel verwijst naar de gelijknamige tarotkaart, waarvan de betekenis tussen spiritualiteit, kalmte en creatieve verbeelding zweeft. Die drie termen doen vermoeden dat dit visuele ridderspektakel, waarbij Christian Bale in de hoofdrol op het figuurlijke witte paard kruipt en geflankeerd wordt door Oscarwinnaressen Natalie Portman en Cate Blanchett, in de lijn ligt van voorgangers The Tree of Life en To the Wonder.

Eisenstein in Guanajuato (Peter Greenaway)

De enigszins experimentele film- en documentairemaker Peter Greenaway grasduinde het voorbije jaar door de historiek van zijn overleden Russische collega Sergei Eisenstein, die binnen de regisseursgilde bekend staat als een van de pioniers van de moderne montage. Greenaways verdieping in het leven van de Sovjetregisseur mondde uit in twee films, waarvan de eerste in Berlijn in wereldpremière gaat. Met Eisenstein in Guanajuato focust de Britse filmmaker op Eisenstein anno jaren dertig, wanneer die in Mexico een nieuwe productie tracht te verwezenlijken nadat Hollywood zijn werk afwees en zijn artistieke expressie in eigen land op heel wat tegenwind stuitte. Greenaway tracht te tonen hoe liefde, seks en de dood Eisensteins carrière na de release van het trappenklassieker Pantserkruiser Potemkin nog extra vorm gaf.

Queen of the Desert (Werner Herzog)

Het festivalprogramma is tijdens deze editie ook rijkelijk gevuld met producties uit de eigen heimat. Ook Werner Herzog, maker van de El Dorado expeditieparabel Aguirre, der Zorn Gottes, mag zijn pas afgewerkte prent aan pers en publiek tonen. Met Queen of the Desert is hij na The Enigma of Kaspar Hauser, Fitzcarraldo en Rescue Dawn al aan zijn vierde biografische drama toe. Met een budget van net geen 40 miljoen is het een van Herzogs duurste verwezenlijkingen tot nog toe. Hij focust op het leven van Gertrude Bell (Nicole Kidman), die na ontdekkingsreiziger, schrijfster, archeologe en kartografe een van de meest bezige bijen van de vorige eeuw was. Samen met T.E. Lawrence – of Arabia ja – gaf ze mee gestalte aan de Hasjemitische dynastie zoals die vandaag in onder andere Jordanië en Irak gevestigd is. Robert Pattinson tracht zijn Twilightjeugdzonde met serieuze rollen als deze van zich af te wassen en is hier Sinaibeklimmer T.E. Lawrence.

Cinderella (Kenneth Branagh)

Na als acteur slash regisseur haast het hele oeuvre van William Shakespeare te hebben doorzwommen – Kenneth Branagh vertolkte rollen in filmadaptaties van diens Henry V, Much Ado About Nothing, Othello en Hamlet – en met Wild Wild West, Harry Potter of andere Valkyries ook in Hollywoodbaden gedoken te hebben, neemt de Noord-Ier in opdracht van Disney een schrijfsel van de gebroeders Grimm onder handen. In zijn live action fantasysprookje kijkt de tot nog toe onbekende Lily James onder het alziend oog van stiefmoeder Cate Blanchett of het schoentje past.

Life (Anton Corbijn)

Na de Ian Curtis-biopic Control, de spionagejacht in The American en A Most Wanted Man is poprockfotograaf Anton Corbijn al aan zijn vierde langspeler toe. In Life belicht hij de waargebeurde, professionele evolutie van fotograaf Dennis Stock (Dane DeHaan), die van zijn agentschap Magnum Photos prompt een fotoshoot met Hollywoodacteur James Dean (Robert Pattinson) in de schoot geworpen krijgt. Tussen fotograaf en model ontstaat een vriendschappelijke relatie, die hen naar Amerikaanse grootsteden als Los Angeles, New York en Indiana leidt.

Journal d’une femme de chambre (Benoît Jacquot)

De gelijknamige roman van Octave Mirbeau werd in het verleden door onder andere Jean Renoir en Luis Buñuel (met Jeanne Moreau) in een filmjasje gegoten en werd wereldwijd vrijwel vaker onder regisseurshanden genomen dan Charlotte Brontës Jane Eyre. De versie van Benoît Jacquot (Les adieux à la reine, Three Hearts) is een Frans-Belgische coproductie met toekomstige bondgirl Léa Seydoux (La vie d’Adèle) in de hoofdrol.

Taxi (Jafar Panahi)

Op het palmares van de Iraanse onafhankelijke filmmaker Jafar Panahi prijkt al heel wat goud, alsook een Zilveren Beer, die hij in 2006 voor de in Iran verboden prent Offside ontving. Propagandafilms tegen zijn thuisland zorgden er immers voor dat het Iraanse regime Panahi huisarrest en een regieverbod oplegden. In afwachting van zijn proces maakte hij in 2011 This Is Not a Film, die hij via een USB-stick in een taart uit de Islamitische Republiek smokkelde en in Cannes toonde. Ook Taxi, die Panahi recent in een Iraanse cab opnam, werd het olieland uitgesmokkeld. De taxi, waarin de filmmaker zelf achter het stuur zit, ontvangt Iranezen die wat te vertellen hebben over de politieke en sociale problemen in hoofdstad Teheran.

El botón de nácar (Patricio Guzmán)

Het was alweer vijf jaar geleden dat de Chileense documaker Patricio Guzmán met nieuw bioscoopwerk van zich liet horen. Guzmán draait hoofdzakelijk docu’s op het continent waarop hij groot werd en wierp in het verleden wereldwijd hoge ogen met de docutrilogie The Battle of Chile en Salvador Allende, die een melange van historische geschiedenis en persoonlijke herinneringen bevatten. In El botón de nácar geeft hij het woord aan de Patagonische inheemse bevolking, de eerste Engelse zeelieden en de politieke gevangen van Augusto Pinochet, die ervaringen in de zeestroom langs de Chileense kust als gemeenschappelijk element hebben. In voorganger Nostalgia de la Luz, die ook Belgische filmzalen bereikte, focuste Guzmán ook al op de blijvende impact die het dictatoriale bewind van Pinochet op de Chileense bevolking had.

Every Thing Will Be Fine (Wim Wenders)

Omdat hij samen met Werner Herzog en Rainer Werner Fassbinder tot een van de meest invloedrijke filmveteranen van de Duitse naoorlogse film behoort, krijgt de regisseur van onder meer Buena Vista Social Club en Paris, Texas, dit jaar een Gouden Beer voor zijn carrière. Daarnaast stelt hij ook zijn nieuwste 3D-langspeler Every Thing Will Be Fine voor, waarin een man (James Franco) in al zijn roekeloosheid een kind van de weg rijdt en in de twaalf jaar nadien nagaat welke effecten die verkeerstragedie op zijn levensloop heeft.

Jarno Bertho