‘We blijven ons ergeren omdat we al een paar decennia geen echte problemen meer hebben’

Paul Baeten, schrijver van onder meer Wanderland, Straus Park, de nieuwe novelle Een smerig dier en de tv-reeks Over water, duikt elke week in de populaire cultuur.

Ik geef niet enkel kritiek, ik reik ook oplossingen aan. Dus hierbij alvast enkele eenvoudige antwoorden op vragen waar opiniemakers het jaar na jaar moeilijk mee blijken te hebben.

Ik begin bij de eerste vraag, dan volgt de tweede, de derde… Enfin, iedereen snapt het, en mag het systeem dus ook gerust nog eens heel traag uitleggen als hij of zij een opiniemaker tegenkomt.

Moeten we ons schuldig voelen over het klimaat?

Yep. Schuldgevoel lost zoals bekend veel problemen op. Denk maar aan de werkelijk niet te tellen voorbeelden die legio zijn en daarbij ook uitzonderlijk talrijk in al hun hoeveelheid.

Mag zelfmoord op scène in het theater? Mogelijke andere vragen – ik anticipeer graag: Mag verkrachting in theater? Mag homohaat in theater? Mag een dikke nog eens gewoon een dikke genoemd worden in theater? Mag lachen met joden in theater? Mag zwieren met piemels in theater, ook als het maar half-functioneel is?

Ja, hallo. Natuurlijk niet. Je kan wel zeggen: dat zijn acteurs, dat is niet echt! Ah ja? Ik zie ze toch staan, zeker? Wat is daar nu niet echt aan? Afschaffen.

Waarom blijven we ons ergeren aan millennials?

Omdat ze niet in staat zijn volwassen te worden en dat op onze zenuwen werkt, maar we durven het niet te zeggen want ze hebben Twitter en daarmee vernietigen ze blijkbaar levens.

Waarom blijven we ons ergeren aan babyboomers?

Omdat ze niet in staat zijn volwassen te worden en dat op onze zenuwen werkt, maar we durven het niet te zeggen want ze hebben alle aandelen van het bedrijf waarvoor we werken en daarmee vernietigen ze blijkbaar levens.

Waarom blijven we ons ergeren?

Omdat we al een paar decennia geen echte problemen meer hebben, de meeste mensen hun job haten, we te vaak medicijnen nemen in de plaats van elkaar en vanwege het antwoord op de volgende vraag.

Wat zou de overheid als eerste probleem echt moeten oplossen ter bevordering van mentale gezondheid, economie en milieu?

Het fileprobleem.

Moeten we de rare mensen van de cultuur subsidies blijven geven?

Niet noodzakelijk. Je kan een land van mensen zijn of een bedrijf. In een bedrijf zijn subsidies onzin. Landen die werken als bedrijven zijn bijvoorbeeld Rusland en China. Het goede nieuws: we hoeven ons in zo’n regime niet langer zorgen te maken dat de wegenwerken te lang gaan duren of dat we ooit nog iets zelf gaan moeten beslissen.

Gaat het KVGHGVFJHKKK nog mensen zoals Jeff Hoeyberghs uitnodigen?

Debielen kijken op naar grotere debielen. Debielen gaan bij elkaar op bezoek. Debielen stimuleren elkaar om nog dikkere debielen te worden. Afmaken of castreren mag je er niet mee doen in de rechtsstaat, dus we zullen hen moeten tolereren tot deze debielen zelf de autoritaire staat installeren en hen dan met overmatig geweld moeten, welja, afmaken of castreren. Hopelijk krijgen zij voor het zover komt ziektes en sterft hun tak van het menselijk DNA zodoende uit. Hetzelfde geldt voor elke andere vereniging met alleen medeklinkers in de naam.

Nog iets?

Gelukkig nieuwjaar, iedereen!