Volg de gids en u weet weer wat te kijken van zaterdag 23 december 2017 tot vrijdag 5 januari 2018.
JEAN-CLAUDE VAN JOHNSON (Nu in Amazon Prime Video)
Er valt veel over Jean-Claude Van Damme te zeggen – dat hij een matige acteur en een goedeoffshorebelegger is -, maar niemand kan beweren dat hij op automatische piloot door zijn carrière scheurt. Dat kan verklaren waarom de Belgische actiester uit onder meer Bloodsport, Universal Soldier, Timecop, Sudden Death en vele andere B-actiefilms de afgelopen drie decennia zo vaak uit de bocht is gevlogen.
Hij is opnieuw de kop van Jut in de nieuwe Amazonserie Jean-Claude Van Johnson, een komisch metadrama waarin JCVD rijkelijk wordt bespot en ook zijn woelige carrière het moet ontgelden. Sterker nog: The Muscles from Brussels speeltdeels zichzelf: een verveelde pensionado die zijn comeback maakt in een slechte Bulgaarse film en bijklust als spion. Jean-Claude Van Johnson gaat daarmee min of meer uit van hetzelfde principe als JCVD, een film uit 2008 waarin de acteur ook al zichzelf vertolkte. Zelfspot is hem dus niet vreemd.
Was het confronterend om jezelf te spelen?
Jean-Claude Van Damme: Ja, maar ik wilde ook eens iets anders doen. Met deze serie hoop ik te tonen dat ik veelzijdiger ben dan mensen denken. Ik heb al zoveel gedaan, maar toch blijf ik altijd die martial-artskerel. Dat beeld wilde ik bijstellen.
Waarom met een tv-serie en niet met een film?
Van Damme: Mijn films, met uitzondering van grotere producties als The Expendables II, belanden toch rechtstreeks in video on demand.(lacht) Deze serie wordt simultaan uitgebracht in tweehonderd landen. Dichter bij een bioscooprelease zal ik niet komen! Trouwens, mensen gaan toch niet meer naar de bioscoop. Ze zijn bang. Kijk maar naar al die ondergrondse parkings in België waar je overvallen kunt worden. Of als je Amadeus wilt gaan zien en er zit zo’n etter naast je popcorn te eten. Dat wil je toch niet meemaken? Nu het zo gevaarlijk is om buiten te komen, is het beter om je thuis voor je flatscreen te nestelen. Het is er warm en je hoeft geen parkeerplaats te zoeken.
Kortom: deze tijden schreeuwen om actiehelden. Breken er opnieuw gouden jaren aan voor de actiester?
Van Damme: Met deze serie willen we de drang naar pure actie alvast wat verhogen. Vandaag krijgt het publiek al genoeg emotieloze, fake actie voorgeschoteld.
President Trump heeft zich geout als Bloodsport-fan. Toch noemde hij Brussel een hellhole. Wat vind je daarvan?
Van Damme: Trump gebruikt altijd vreemde uitdrukkingen. Daar trek ik me niet veel van aan. (denkt na) Vond hij Bloodsport goed? Duidelijk een man met een uitstekende smaak. Dan zal hij Jean-Claude Van Johnson ook wel goed vinden.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
MARNIE (Zaterdag 23/12, 20.40, CAZ)
‘Evan, when he sticks it in her, I want that camera right on her face!’ Met die woorden probeerde Alfred Hitchcock aan scenarist Evan Hunter duidelijk te maken wat hij verwachtte van de meestbetwiste scène uit deze psychothriller uit 1964, een verkrachting tijdens een huwelijksreis. Hunter kreeg uiteindelijk zijn C4 omdat hij weigerde de bewuste scène in het script te verwerken. Ondanks de controverse blijft dit een – destijds fel onderschat – laat meesterwerk over dwang en repressie, met Sean Connery als de charmante prins die geobsedeerd raakt door een frigide dievegge (Tippi Hedren). Saillant detail: aanvankelijk zou Grace Kelly, toen al prinses van Monaco, dat personage vertolken, maar na straatprotesten in het anders zo vredige prinsdom zag ze zich genoodzaakt om de rol te weigeren.
THE NIGHT OF (Vanaf vrijdag 22/12 in Proximus TV)
Na Telenet Play More toont nu ook Proximus TV een parel uit de HBO-stal. De plot van The Night Of doet een weinig spectaculair moordmysterie vermoeden: Naz, een student van Pakistaanse komaf uit een goede wijk van New York, wordt tijdens een vreemde nacht vol drank en drugs schijnbaar onterecht in de boeien geslagen voor de moord op een jonge vrouw. Op het eerste gezicht niets bijzonders, maar de manier waarop dat verhaal wordt gebracht, is briljant. Er zijn niet alleen het meeslepende scenario en de authentieke beeldvoering, ook de vertolkingen van Riz Ahmed (Rogue One), Michael K. Williams (de onvolprezen Omar Little uit The Wire) en veteraan John Turturro zijn superbe. Bovendien levert de achtdelige reeks commentaar op de chaos en de corruptie in de donkerste krochten van het Amerikaanse rechtssysteem, waar de waarheid slechts een vervelende bijzaak is. Essentieel voor fans van de betere misdaadserie.
BLACK MIRROR – SEIZOEN 4 (Vanaf vrijdag 29/12 in Netflix)
Het gedroomde tegengif in deze tijden van opgeklopte warmte en foie gras: het vierde seizoen van Black Mirror, de dystopische sf-reeks van meestersatirist Charlie Brooker. De afleveringen vertellen stuk voor stuk aparte verhalen, deprimerende dystopieën over hoe technologie ons allemaal in zielloze schermslaven verandert. Voor de zes nieuwe episodes – te degusteren in willekeurige volgorde – namen onder meer Jodie Foster en John Hillcoat (The Road) plaats in de regiestoel. Niet elk verhaal is van hetzelfde niveau, maar we kunnen u zeker USS Callister aanbevelen: een Star Trek-parodie over de sardonische kapitein van een sterrenvloot (Jesse Plemons, bekend van Fargo) die duidelijk iets te verbergen heeft. Met haar knipogen naar de campy decors en de knullige dialogen uit Star Trek en aanverwanten lijkt het een heel lichtvoetige en kitscherige aflevering, maar de plotwending – die we uiteraard niet spoilen – maakt duidelijk dat u zich wel degelijk onder de pikdonkere hersenpan van Charlie Brooker toeft. Niet te missen!
HET JAAROVERZICHT 2017 (Donderdag 28/12, 20.30, Eén)
Zet in chronologische volgorde: president Donald Trump lanceert het neologisme ‘covfefe’ en besluit nooit meer te tweeten zonder eerst zijn vals gebit in te steken; Robert Mugabe, president van Zimbabwe, gaat met pensioen; bij een schietpartij in Las Vegas vallen 58 doden; een bomaanslag in Mogadishu kost aan 512 mensen het leven; Bart De Wever is verdrietig; Bart De Pauw raakt in nauwe schoentjes (omdat zijn echtgenote vergeten heeft er na een sneeuwwandeling krantenpapier in te leggen); Aung San Suu Kyi, voormalig laureaat van de Nobelprijs voor de Vrede, organiseert in Myanmar een etnische zuivering en wint de Ironiebeker 2017 (internationaal); Donald Trump mist wat actie in het Midden-Oosten en roept Jeruzalem uit tot hoofdstad van Israël; Harvey Weinstein wint de wisselbeker Jappe Claes; orkanen Irma en Maria maken op verwoestende wijze duidelijk dat ook de natuur er in 2017 niet om kan lachen; Donald Trump maakt ruzie met Kim Jong-un; de waarheid verliest terrein; Zuhal Demir bevalt en belooft drie maanden niet aan politiek te doen; Michel I viert op Tomorrowland een zomerakkoord dat net als het festival zelf een lege doos blijkt , en wint de Ironiebeker 2017 (nationaal); Donald Trump legt de eed af. Klaar? Dan hoeft u niet meer naar het Jaaroverzicht te kijken. Ga buiten spelen.
HUGO (Vrijdag 29/12, 20.40, VTM)
Niet elke film van Martin Scorsese excelleert in bloedvergieten. In deze overrompelende fantasy brengt Marty een hartstochtelijke ode aan cinema in het algemeen en pionier Georges Méliès in het bijzonder. Asa Butterfield speelt Hugo, een twaalfjarige wees die anno 1930 stiekem achter de klok van het Gare Montparnasse in Parijs woont. Hij probeert er ook een automaton te herstellen, en daarvoor steelt hij onderdelen bij een norse speelgoedverkoper (Ben Kingsley) die, net als de bankroete Méliès destijds, in datzelfde station een kiosk heeft. Scorsese’s eerste film in 3D, naar The Invention of Hugo Cabret van de Amerikaanse jeugdauteur Brian Selznick, is echt een passieproject: een elegante, stimulerende ode aan de verbeelding en de techniek. En dat zijn de pijlers waarop cinema rust, toch?
THE GREAT DICTATOR (Maandag 25/12, 21.55, Canvas)
In zijn eerste volledig gesproken film speelt Charlie Chaplin tegelijk een joodse herenkapper en zijn dubbelganger, de tiran Adenoid Hynkel. Elke fysieke gelijkenis met de beroemdste komiek ter wereld en Adolf Hitler berust niet op toeval: de racistische tirades waaraan Hynkel zich in zijn fictieve imperium Tomania bezondigt, zijn duidelijk gebaseerd op die van de Führer, met wie Chaplin moedig afrekent in deze zwierige satire uit 1940. Na de toespraak van Chaplin, het memorabele pleidooi voor wereldvrede waarmee de film afsluit, staat ook de docu Chaplin in Bali op het programma. In 1932 worstelde de Little Tramp met een creatieve crisis. Chaplin vreesde dat de komst van de geluidsfilm het einde van zijn carrière zou betekenen. In Bali kwam hij tot rust en wist hij zich te herbronnen, dankzij de Balinese manier van leven en de lokale danscultuur.
QUEEN: ROCK THE WORLD (Donderdag 28/12, 22.40, Canvas)
Boem-boem-klap! Het overkomt ons nog vaak, maar op een ochtend in 1977 was Brian May de eerste: ‘Ik werd wakker met We Will Rock You in mijn hoofd.’ De song zou News of the World aankondigen, de plaat waarop Queen, opgejaagd door de punk, operettes à la Bohemian Rhapsody achter zich liet en net zo meesterlijk bleek in, nou ja, zelfbeperking. Frontman Freddie Mercury liet zich niet kennen en pende zijn eigen meezinger: We Are the Champions. BBC-journalist Bob Harris mocht de groep op de huid zitten tijdens de opnames en de Amerikaanse tournee die erop volgde. Zijn film ziet nu pas het daglicht, maar uniek is hij in elk geval. En uitstekend ook. Onbewogen registreert Fluisterende Bob hoe vier jongens in haast Spartaanse omstandigheden repeteren en soundchecken en dromen van de toekomst. Extravagant wordt het pas wanneer ze het aantal suikerklontjes overwegen dat ze in hun koffie willen. Koffie, ja, geen thee.
PROBLEMSKI HOTEL (Zaterdag 23/12, 22.25, Canvas)
Voor Dimitri Verhulst doorbrak met De helaasheid der dingen, schreef hij Problemski Hotel, een novelle gebaseerd op zijn korte verblijf in een asielcentrum. Documaker Manu Riche heeft dat boek als uitgangspunt genomen voor zijn fictiedebuut, een ongewone tragikomedie over het onzekere bestaan van enkele vluchtelingen in een Brussels centrum. De cast, voor het grootste deel samengesteld uit onbekende acteurs uit de Vlaamse en Brusselse toneel- en dansscene, is een troef, maar het is Riche die verrast met zijn absurde toon. De running gag met de kerstboom waarmee de asielzoekers zeulen omdat ze er geen geschikte plek voor vinden, maakt van Problemski Hotel zelfs een alternatieve kerstfilm.
BELPOP BONANZA TV (Van maandag 25/12 tot en met dinsdag 2/12, 21.05, Canvas)
Woordspelingen met de prefix ‘pop-up’ zitten in de lift: in afwachting van Plop en het plop-uprestaurant (vanaf 27 januari in de schouwburg) kun je van 25 tot en met 29 december in Leuven én iets langer ook op Canvas terecht in de belpop-upplatenwinkel van Jan Delvaux en DJ Bobby Ewing. Even aan kabouter Bobby gevraagd hoe hun geesteskind Belpop Bonanza er op televisie zal gaan uitzien.
Jimmy Dewit (DJ Bobby Ewing): Het programma ligt qua onderwerp en benadering in het verlengde van onze theatershows, met dien verstande dat de belpopverhalen die we opdissen op televisie natuurlijk wat korter zullen moeten. Jan en ik gaan als twee Kuifjes op zoek naar plaatjes en anekdotes uit de Belgische muziek, en daar nodigen we in elke aflevering één gast bij uit.
Die gasten heten Tom Barman, Lara Chedraoui, Marcel Vanthilt, Jan Paternoster en Liliane Saint-Pierre. Een per decennium?
Dewit: Zo ongeveer. Jan en ik zijn heel erg blij dat we onze godin Liliane erbij hebben. Iedereen kent haar van het songfestival en Soldiers of Love, maar negentig procent van de mensen weet niet wat voor een onvoorstelbare carrière ze heeft gehad.
Was er niet iets met Claude François?
Dewit: Ze was de eerste artieste op zijn eigen label. Als je nu beelden terugziet uit die tijd: dat is precies Françoise Hardy, maar het was dus onze eigen Liliane. En wat die beelden betreft: omdat we nu op Canvas zitten, hebben we ook de sleutel van dat immense VRT-archief in handen gekregen. Ook gretig van gebruikgemaakt.
Hoe zit het nu met die pop-upplatenwinkel?
Dewit: Het idee hebben we van de geweldige film High Fidelity. We zitten in de oude kringloopwinkel van Leuven en we doen ook echt de deuren open: elke avond zul je er uitsluitend platen van Belgische makelij kunnen kopen. Die komen deels uit onze eigen collectie, deels van de kringloopwinkel zelf: een medewerker is al het hele jaar bezig om alle Belgische platen aan de kant te leggen.
Wie High Fidelity zegt, zegt lijstjes. Noem eens je vijf favoriete belpopsingles aller tijden.
Dewit: O man, mag ik daar eerst een drietal weken over wakker liggen?
Nee.
Dewit: Oké dan. At random, en met het risico mijn grootste helden te vergeten… (roefelt in een platenbak) Andre Brasseur met Holiday. If It Blows (Let It Blow) van Tjens Couter, de eerste single waarop Arno in het Frans zong! Disco Computer van Transvolta, ook bekend als Dan Lacksman van Telex. Wat Giorgio Moroder kon, konden ze in Laken minstens even goed. Hoeveel heb ik er al, vier?
Drie.
Dewit: Joepie! Dan kies ik nog twee funkbommen. Smoke van Leo Cavallo, de man die ons onder zijn eigen naam Leo Caerts ook Eviva España geschonken heeft. En, helemaal anders maar even dansbaar, Move van Jess & James. Dat zijn eigenlijk Portugese Belgen die later naar Nederland verhuisd zijn, maar wees maar zeker dat we hen bij de belpop rekenen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
