Tv-tip: ‘Seahorse’, een eerlijk portret van een man die beslist een kind te baren

Geen film over een transman, maar over een mens die een gezin wil starten.

‘Bij zeepaardjes zijn het de mannetjes die bevallen, nadat ze in hun buidel de eitjes hebben ontwikkeld. Daarom noemen transmannen die ervoor kiezen zwanger te worden zichzelf ook zo.’ Aan het woord is Freddy McConnell, een Britse journalist die rond zijn dertigste besloot om zelf een kind te krijgen, en zijn zwangerschap liet vastleggen in een documentaire die door zijn werkgever The Guardian werd geproducet. Seahorse: The Dad Who Gave Birth werd geboren omdat McConnell gruwde van de manier waarop in documentaires doorgaans naar transgenders werd gekeken – op een sensatiebeluste manier die als gevoelig wordt verkocht, zodat de mensen die erin geportretteerd worden zich steevast bedrogen voelen.

McConnell wilde zelf zijn verhaal vertellen, stelde in samenspraak met The Guardian een eigen team samen, inclusief regisseur. Jeanie Finlay, een Britse die gek genoeg het bekendst is van haar Game of Thrones-docu The Last Watch, bleek de juiste persoon voor de film. Ze maakte een aantal keuzes die Freddy’s ambitie om het anders te doen helemaal waarmaken. We krijgen zijn geboortenaam op geen enkel moment te horen en er zijn geen voor-en-nabeelden te zien van zijn transitie tot man. Daarnaast groeit ze uit tot een vriendin als het verhaal gaandeweg ontspoort. Je kunt daartegen zijn – objectiviteit, weet je wel – maar ook haar betrokkenheid voelt aan als een keuze. C.J., Freddy’s vriend die samen met hem vader wilde worden, trekt zich terug. Ze gaan uit elkaar. Freddy neemt vrouwelijke hormonen en raakt door de verandering van zijn lichaam zo in de war dat hij zichzelf dreigt te verliezen. En al die tijd zijn Jeanie Finlay en haar camera erbij, tot in de verloskamer toe. Want Seahorse is au fond geen film over een transman, maar over een mens die een gezin wil starten.

Hoewel hij voor de Britse wet een man is, verloor Freddy McConnell vorig jaar de rechtszaak die hij had aangespannen om op het geboortecertificaat van zijn zoon als vader te worden aangeduid, en niet als moeder. Dit voorjaar kreeg hij ook in beroep nul op het rekest. Degene die het kind baart is de moeder, besloot de rechter. Duidelijk nog nooit van zeepaardjes gehoord.