Tv-tip: ‘La grande bellezza’, een grijnslachende ode aan eeuwige stad Rome (Canvas, 21.05u)

La grande bellezza © .

Waar is da feestje? In Rome is da feestje! Paolo Sorrentino viert de leegte van het leven in zijn decadente dramady ‘La grande bellezza’. Winnaar van de Oscar voor Beste Niet-Engelstalige film in 2014.

‘In Rome denken mensen dat ze de eeuwigheid voelen, maar het is gewoon morele lethargie.’ Paolo Sorrentino citeert graag schrijver Alberto Moravia als hij het over La grande bellezza heeft, waarmee hij de Oscar voor beste niet-Engelstalige film won. Pak uw valiezen voor een overdonderende citytrip in het zog van Fellini’s La dolce vita (1960).

De ster van deze kunstzinnige fabel is de zelfgenoegzame en lichtjes pedante Jep Gambardella, andermaal gespeeld door Toni Servillo (die in Sorrentino’s Il divo al de voormalige Italiaanse premier Andreotti vertolkte). Gambardella werd ooit bejubeld om zijn romandebuut, L’apparato umano, maar sindsdien is hij op de dool.

Een tweede roman is er nooit van gekomen, wel werd hij een gevierd journalist én de keizer van het nachtleven: hij gaat pas slapen wanneer anderen wakker worden en op zijn dakterras met zicht op het Colosseum ontvangt hij de Romeinse beau monde. Maar nu hij 65 wordt, voelt hij zich plots met dode dingen en eenzaamheid omringd. Hij droomt van zijn eerste, langvervlogen liefde, en ziet de zee op zijn plafond.

Dit meesterwerk is een zwierige dans door de eeuwige stad: Sorrentino’s vaste cameraman Luca Bigazzi laat zijn camera gracieus door monumentale palazzo’s dwalen, over barokke fonteinen, onder de Engelenbrug over de Tiber glijden, meevoeren in het feestgedruis en meebewegen op mondaine party’s waar iedereen loos gaat op een opgefokte versie van A far l’amore comincia tu.

Even rusteloos kijkt de camera naar sjeiks en Japanse toeristen, naar geraffineerde strippers, Botoxavonden, een messenwerper, een tovenaar die een giraffe laat verdwijnen, een kardinaal die tips geeft over hoe je een Ligurisch gestoofd konijn moet klaarmaken of een naakte performancekunstenares die aan hoofdbonken doet tegen de Aqua Claudia – en in een interview met Gambardella behoorlijk voor schut komt te staan. Dat laatste is tekenend voor wat Sorrentino óók wil zeggen met zijn majestueuze eerbetoon aan Rome: laat alle zelfgenoegzaamheid varen, gij die de grote schoonheid wilt ontdekken. (Luc Joris)

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content