Recensie: Weg van de Wereld

In de eerste aflevering van Weg van de Wereld raakt Sofie Van Moll niet weg van Vlaanderen Vakantieland, maar het resultaat was best interessant.

Weg van de Wereld

Elke maandag, één **

Het is een beetje een vreemde keuze van de VRT om net op het moment dat zowat elke Vlaming even zijn buik vol heeft van het feesten te starten met een reportagereeks over hoe mensen over de hele wereld vieren. Maar daags na Nieuwjaar begon Sofie Van Moll in Weg van de Wereld aan een acht weken durende reis naar alle uithoeken van de planeet, om enkele bekende en minder bekende feesten mee te maken. In de eerste aflevering ging ze naar Andalusië in Spanje, waar elk jaar honderdduizenden bedevaarders een voettocht ondernemen naar het kleine dorpje El Rocio. Daar wordt op Pinksteren het Mariabeeld uit de lokale kerk rondgedragen en pelgrims die de ‘Virgen del Rocio’ aan kunnen raken zijn verzekerd van een leven vol geluk.

Van Moll wandelde eerst drie dagen lang mee met een van de broederschappen die de pelgrimstocht naar El Rocio ondernemen, in het gezelschap van Margarita, een vrouw die de bedevaart al een paar keer in de benen had. Daarna maakte ze in Rocio – een dorp van 200 inwoners, waar rond Pinksteren een miljoen bedevaarders rondloopt – mee hoe het Mariabeeld een nacht lang werd rondgedragen tussen de massa mensen, die zich rond de maagd verdringt in de hoop op een mirakel. In zekere zin is er ook een mirakel gebeurd, want dat niemand van de gelovigen vertrappeld werd tijdens de festiviteiten, mag een wonder heten. Bij Van Moll zelf stond in ieder geval de doodsangst in haar ogen te lezen toen ze tussen de pelgrims van haar broederschap op de ‘Virgen’ stond te wachten en de mensenzee steeds meer begon te golven naarmate het beeld dichterbij kwam.

Weg van de Wereld bleef braaf en was weinig meer dan een wat lang uitgevallen reportage uit Vlaanderen Vakantieland, dus we vermoeden dat niemand even passionele gevoelens zal krijgen voor dit programma als de pelgrims voor de ‘Virgen’. Maar we betrapten onszelf er wel op dat we tijdens de eerste aflevering geboeid bleven kijken naar alle devotie en de beelden van opeengepakte bedevaarders. Echt diepgravende vragen stelde Van Moll niet maar haar scoutsmeisjesachtige aanpak past wel goed bij de avontuurlijke sfeer die rond de pelgrimstocht en het feest van de maagd hing. Al moeten we toegeven dat een stoomcursus Spaans haar misschien enkele gênante momenten had kunnen besparen: als een priester jou zijn zegen geeft en je alle goeds in de wereld wenst, levert het mooiere televisie op als je ook iets begrijpt van wat hij zegt.

Stefaan Werbrouck

Wat vond u van Weg van de Wereld? Laat het weten!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content