Is Een ster in de familie een goed programma? Absoluut, net zoals Anthony Arandia een echte ster is.
De nieuwe geliefde die een onuitstaanbare etter of een leeghoofdige del blijkt te zijn, het is een klassieker in verborgencameraprogramma’s. MTV heeft de afgelopen jaren al een hele reeks formats rond het thema bedacht – Disaster Date bijvoorbeeld – en in BananaSplit op VT4 werd onlangs nog Piet Huysentruyt in de luren gelegd door zijn dochter.
Een ster in de familie borduurt voort op hetzelfde gegeven, zij het met één ’twist’: de geliefde in kwestie is een Bekende Vlaming. In de eerste aflevering was dat Anthony Arandia, een niet onverdienstelijke acteur die bekend werd dankzij Sara, Sterren op de Dansvloer en Expeditie Robinson en die dus tot nader order vooral een ster is in zijn familie.
Arandia had zijn zogezegde nieuwe vriendin uitgenodigd in zijn loft samen met haar nietsvermoedende moeder en zus, om eens kennis te maken tijdens een dineetje. Alleen kreeg hij net die avond een telefoontje van zijn manager dat hij ’s anderendaags een auditie moest doen voor de rol van Zorro, en begon hij daardoor in het bijzijn van zijn toekomstige schoonfamilie te flippen.
Het klinkt allemaal waarschijnlijk grappiger dan het in werkelijkheid was, want Een ster in de familie leverde eigenlijk bijzonder slappe televisie op. Daar waren twee redenen voor: ten eerste vertrokken de moeder en de zus nauwelijks een spier bij de capriolen van Arandia, hoe hard die ook zijn best deed. Toen de waarheid aan het licht kwam, vertelde de mama dat ze van plan was om haar dochter op de terugweg eens goed haar vet te geven: dat pleit natuurlijk volledig voor haar, maar dat ze tijdens de opnames een pokerface ophield deed het programma geen goed. ‘It takes two to tango’, zo weet Arandia wellicht sinds Sterren op de Dansvloer.
Het tweede, meer fundamentele probleem, was dat de dingen die Arandia uithaalde ook gewoon niet origineel of vindingrijk genoeg waren om de aflevering te dragen. Hij dronk te veel, hij schepte op, hij was jaloers, hij stelde zich aan, maar daar bleef het grotendeels bij. Via een oortje moest Johan Terryn de bedrieger tips geven en bijsturen, maar ook van hem kwamen er nooit echt ideeën of quotes die voor vonken konden zorgen.
Je kreeg eigenlijk de indruk dat de makers ervan uit waren gegaan dat het feit dat de nieuwe vriend een BV was die zich misdroeg op zich al genoeg zou zijn, en dat ze voor de rest maar een beetje hadden geïmproviseerd. Als ze in een uitgekauwd genre als dit echter nog iets willen brengen dat opvalt, zullen ze een stuk geïnspireerder voor de dag moeten komen.
Stefaan Werbrouck
Wat vond u van Een ster in de familie? Laat het weten!
