Acht mensen doen alsof ze hun relatie testen. De makers doen alsof ze dat niet manipuleren en monteren. Wij doen alsof we het geloven. Ergens is Temptation Island een heel erg vreemd programma om naar te kijken.
In al zijn eenvoud blijft het een van de beste momenten uit Temptation Island: de kampvuurbiecht van Kenny en Kelly in seizoen vier (zie hiernaast). Van álle – werkelijk álle – momenten waarop je een semantische discussie over het concept ‘seks’ wil aangaan, moet dat zowat het slechtst getimede zijn. Zeker aangezien Kenny Kelly al tijdens de eerste nacht op het eiland bedrogen had met Rowena. En zeker aangezien Kelly’s definitie van ‘erop kruipen’ vervolgens min of meer met die van Kenny overeen blijkt te komen.
Het blijkt heel erg moeilijk om over mensen die ‘Kelly’ en ‘Kenny’ heten te schrijven zonder dat het een ongewilde ondertoon krijgt.
Het is waarom we straks weer naar een eindeloze reeks montages van bliksemflitsen, wazige night vision-shots en kampvuurconversaties gaan kijken: de kans dat er ‘een echt moment’ ontstaat. De kracht van Temptation Island was, vreemd genoeg, altijd een rare soort menselijke echtheid, zoals de best-ofartikels die dezer dagen overal verschijnen ook duidelijk maken. Steve die Sandy smeekt om naar bed te gaan ‘omdat ze het beloofd had’. Sandy die antwoordt dat ze ‘perte totale’ is.
Steve die herhaalt dat ze ‘het beloofd had’. Tim die de uitdrukking ‘een natte vinger halen’ introduceert op de nationale televisie en er meteen een visuele uitleg bij verschaft. Gringo die in West-Vlaams Engels suggereert dat Ciska best ‘met zijn hand praat, omdat zijn gezicht het niet meer wil horen’. Bianca die klaagt dat Bjorn ’te hard smakt’ als hij frietjes eet. Bjorn die Bianca demonstreert wat ‘smakken’ in zijn ogen is. Stuk voor stuk fragmenten die een tikje voyeuristisch en uitlacherig zijn, maar dat is niet wat ze goede tv maakt. Dat ze goede tv zijn, komt doordat ze echt zijn.
Of echt lijken.
‘Temptation Island wordt weer minder marginaal’, zei Annelien Coorevits tijdens de promoronde voor het nieuwe achtste seizoen. Twee weken lang leek het alsof we een respectvolle reboot geserveerd zouden krijgen. Daarna werden de namen van de tien mannelijke vrijgezellen bekendgemaakt. Zeven van hen heetten Jeremy, Gregory, Shady, Berry, Gianni, Shane en Valentino. Procentueel gezien zijn dat erg veel namen die op een klinker eindigen.
Het is niet eens iets wat we Coorevits kwalijk kunnen nemen: we verwachten niet anders dan dat Temptation Island als een oprecht programma wordt gepresenteerd. De menselijke echtheid werkt namelijk alleen maar als je al de rest negeert. Gringo’s ’talk to the hand’-monoloog, om het bekendste voorbeeld te geven, is alleen maar een goed tv-moment als je wegdenkt dat de twee op een eiland van elkaar gescheiden zijn voor een relatietest. Dat Gringo vol drank gegoten is en omringd werd door vrouwen die gevraagd werd om hem aandacht te geven.
Serieus: als je je relatie écht wilt testen, verbouw dan je huis. Dat is waarom Temptation Island heel erg vreemd blijft om naar te kijken.
Dat Ciska een manipulatieve montage van Gringo’s dronken escapades zag met de vrouwen die gevraagd werd om hem aandacht te geven. Dat Ciska vervolgens vol drank gegoten werd. Dat Gringo een montage te zien kreeg van de dronken escapades met mannen die gevraagd werd om haar aandacht te geven. En dat de regisseur hen vervolgens vroeg om dat voor de camera aan elkaar te vertellen. Temptation Island is alleen goede televisie als je alle manipulatie, montage en het werkelijk uitzinnige uitgangspunt van de reeks wegdenkt.
Serieus: als je je relatie echt wilt testen, verbouw dan je huis.
Dat is waarom Temptation Island, hoe goede televisie het ook is, heel erg vreemd blijft om naar te kijken. Iedereen weet namelijk beter. Zeven jaar Komen eten heeft duidelijk gemaakt dat realitykandidaten hun eigen agenda hebben en gerepeteerde catchphrases hebben klaarzitten. Drie seizoenen Singl3s hebben realitymakers geleerd dat je manipulatie, montage en product placement niet eens moet verbergen. Vijftien jaar realityformats hebben de kijker getraind in alle trucs van het genre.
Grappig detail: in 2012 ondertekenden alle zenders en productiehuizen een deontologisch charter voor non-fictieprogramma’s, waarin de woorden ‘verantwoordelijk tegenover personen’, ‘waarheid en verantwoording’, ‘fair en met respect’ en ‘open en eerlijk’ gebruikt werden.
Ook begrippen waar een rekbare definitie van bestaat, zo blijkt.
En toch speelt iedereen het spel straks mee. De kandidaten doen alsof ze oprecht hun relatie willen testen. De makers doen alsof ze hen niet manipuleren. Wij doen alsof we geloven wat we te zien krijgen. Iedereen wint.
Dat gezegd zijnde zit er dus een Nederlander onder de vrijgezellen die Shady heet.
Shady heeft een tatoeage van het woord ‘Shady’ op zijn onderarm.
Hij omschrijft zichzelf als ‘een gezelligheidsdier’.
We hebben goede hoop voor het achtste seizoen.
Temptation Island. Vanaf 3/2 elke woensdag op VIJF
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
