‘Via het getekende gelaat van Matthew Perry knalde de rauwe realiteit binnen in “Friends”‘

‘So no one told you life was gonna be this way’. De bekende woorden uit de begingeneriek van Friends kregen een wrange betekenis tijdens de veelbesproken reünie van de cast, vindt Knack Focus-redacteur Jonas Boel.

Dat de langverwachte reünie-aflevering van Friends, die dinsdag ook bij ons in première ging, niet bepaald op laaiende reacties werd onthaald is zacht uitgedrukt. Samengevat komt de consensus hier op neer: leuk voor de meest nostalgische onder de fans, maar langdradig, oppervlakkig, en onsamenhangend. Vooral de veel geforceerde cameo’s van allerlei beroemdheden en het talkshowsegment in de fauteuil bij gastheer James Corden kunnen op weinig genade rekenen. The One With All The Botox, The One Where They Grab The Cash: de titels schreven zichzelf.

Dat de zes hoofdacteurs zeventien jaar na de laatste aflevering nog eens bij elkaar kwamen was wel weer een reden voor vele media om het monstersucces van de sitcom nog eens onder de loep te nemen. En uiteraard werden daarbij de oude, kritische dooddoeners nog maar eens opgerakeld: niet divers genoeg, geprivilegieerd, randje homofoob, foute grappen over obesitas, enzovoort. Pijnpunten die trouwens op geen enkel moment aan bod komen tijdens de reünie.

Ach wat. Niemand die naar Friends kijkt of gekeken heeft om existentiële levenslessen op te doen. Al wordt dat wel even gesuggereerd tijdens een segment waarin fans van over heel de wereld getuigen over de impact die de personages en hun lotgevallen op hun eigen leven hebben gehad. En daar wordt zelfs Malala Yousafzai, de Pakistaanse Nobelprijswinnares voor de vrede, even bij gesleurd. Daar zie, maatschappelijke relevantie!

Nee, de redenen waarom mensen van Friends houden, zijn dezelfde als de redenen waarom anderen de reeks haten: het is vederlicht amusement. Perfect gecast, karikaturaal, met een neus voor legendarische oneliners, punchlines, en slapstick geschreven escapisme. Tijdens Friends ga je zitten voor een wereld waarin geen plaats is voor milieurampen of smeltend poolijs, voor propaganda en extremisme, voor verslavingen, voor burn-outs en depressies, voor financiële crisissen, uitbuiting, eenzaamheid, trauma’s…

Op af en toe wat vluchtig liefdesverdriet na waren Phoebe, Chandler, Monica, Ross, Joey, en Rachel immuun voor de uppercuts en kniestoten van de samenleving. De perfecte illusie. Tot gisteren. Tot we Matthew Perry (Chandler) zagen zitten tussen zijn vijf vroegere medespelers. Hoofd tussen de schouders, wazige blik, grauwe gelaatsuitdrukking, zich het meest van alle vrienden in stilzwijgen hullend, met moeite af en toe bewogen tot een pijnlijk groen lachje.

De sarcastische antiheld Chandler is mijn favoriet Friends-personage. Hij heeft de beste grappen, de meeste edge, en hij was de acteur die de meeste lol leek te hebben in zijn rol. Maar door de vierde muur te slopen in de reünie-aflevering, doordat de cast zichzelf mocht ‘spelen’, knalde via het getekende gelaat van Matthew Perry voor het eerst de rauwe realiteit binnen in de zorgvuldig geënsceneerde microkosmos van Friends. Illusie doorprikt, en die bekende woorden van de begingeneriek klonken nooit wranger.

‘So no one told you life was gonna be this way

Your job’s a joke, you’re broke

Your love life’s DOA

It’s like you’re always stuck in second gear

When it hasn’t been your day, your week, your month or even your year…’

Die hele tekst is trouwens behoorlijk grimmig, voor een liefdesliedje.

‘You’re still in bed at ten

And work began at eight

You’ve burned your breakfast

So far, things are going great

Your mother warned you there’d be days like these’

En verder:

‘No one could ever know me

No one could ever see me

Seems you’re the only one who knows

What it’s like to be me

Someone to face the day with

Make it through all the rest with’

Nu is Matthew Perry bepaald niet ‘broke’. Elk jaar dikt de bankrekening van alle hoofdacteurs dankzij herhalingen en licenties zo’n 20 miljoen dollar aan. En toch zagen we een gebroken mens zitten, die zijn dagje, zijn week, zijn maand of jaar niet heeft. Zoals bekend worstelde Perry jarenlang met een drugsverslaving. Vicodine, methadon, amfetamines, en alcohol zorgden ervoor dat hij zich naar eigen zeggen weinig herinnert van de periode tussen de Friends-seizoenen drie en zes.

Of Perry na verschillende afkickpogingen nu wel of niet opnieuw danst met de drank- en drugsduivel is speculatie, maar de acteur kon nauwelijks verhullen dat hij (nog steeds) heel slecht in zijn vel zit. Op de koop toe raakte enkele dagen geleden bekend dat Perry’s verloving met literair agent Molly Hurwitz afgesprongen is. Die ‘I’ll be there for you’ is hem dus ook niet gegund. Roem, succes, geld… het is geen garantie op liefde en geluk. En zo zat er in deze Friends-reünie, voor wie het wou zien, dan tóch een existentiële levensles verstopt.