Na de hype van het eerste seizoen is The Masked Singer terug met meer Niels Destadsbader, meer vermomde BV’s, meer fluffige covers en vooral: meer opvallende kostuums van de Amerikaanse ontwerpster Marina Toybina.
Vanaf deze week kunt u weer naarstig raden, dit nieuwe seizoen naar wie er schuilgaat achter Radijsje, Cycloop, Roos, het duo Robots en de andere deelnemers van The Masked Singer, VTM’s meest chaotische zangwedstrijd. (Pronostiekje: wij zetten ons geld op Herman Brusselmans als Cycloop). Al lijkt het programma bij momenten gewoon een excuus om de indrukwekkende kostuums van Marina Toybina te etaleren, die de Amerikaanse, Duitse en Belgische pakken ontwerpt en enkele Emmy’s op haar schouw heeft staan.
Vóór The Masked Singer werkte je samen met Britney Spears, Miley Cyrus en Pink en ging je viraal met de dansende haaien uit Katy Perry’s Super Bowl-performance.
Marina Toybina: Bij zulke popsterren ligt de nadruk vooral op de kwaliteit van de performance: een té extravagant kostuum zou de ster overschaduwen. Bij The Masked Singer ligt net alle focus op de kostuums. Ik mag veel extremer gaan en een heel universum rond het personage creëren. Zo’n platform voor draagbare kunst is een cadeau. Lang heb ik dus niet getwijfeld toen ze me enkele jaren geleden vroegen voor de Amerikaanse Masked Singer en ik het Koreaanse origineel zag.
In de VS kropen Lil Wayne, Sarah Palin en T-Pain in een pak. De namen Andy Peelman en Bart Tommelein zeggen je allicht minder.
Toybina: (lacht) Dat ga ik niet ontkennen. De werkwijze is ook anders. Bij de Amerikaanse versie word ik betrokken bij de casting en voer ik één-op-ééngesprekken met de deelnemers om mijn ideeën te pitchen. Met de Belgische productie overleg ik vooral over wat voor personages ze willen. Elke versie is anders, omdat elk publiek anders is. Zo werk ik in Amerika voor een jongere doelgroep, waardoor ik de neiging heb om fluffyer kostuums te maken en kindvriendelijke personages te bedenken. In België en Duitsland krijg ik meer creatieve vrijheid.
Hoeveel tijd kruipt er doorgaans in zo’n kostuum?
Toybina: Het hele proces duurt zo’n drie maanden. Voor jullie versie maak ik het conceptuele ontwerp, waarna het Belgische team ermee aan de slag gaat. Ze doen dat trouwens fantastisch. Neem nu Roos. De elegantie, de gezichtsexpressie, de details van de rozenblaadjesrok: ongelofelijk.
Elegantie is geen garantie op comfort. Vorig seizoen zorgde de wolfstaart van Kevin Janssens voor zoveel rugpijn dat er uiteindelijk een harnas werd voorzien.
Toybina: Zoiets gebeurt wel vaker. Soms lijkt alles prima tijdens de fitting, maar zorgt het kostuum na enkele afleveringen toch voor problemen. Gelukkig ken ik intussen behoorlijk wat trucjes. Hoe groter het kostuum, hoe belangrijker het is om voor de basis licht schuimrubber te gebruiken. De meeste maskers steunen dan weer op een helm. En wíé het pak draagt, speelt natuurlijk ook een rol: een grote man kan allicht meer gewicht dragen dan een kleine vrouw. Geloof me, we proberen de kostuums zo comfortabel mogelijk te maken.
In sommige kostuums, zoals dat van Monster, zitten zelfs ventilatoren.
Toybina: (knikt) Bij grote kostuums die volledig rond je lichaam zitten, kan er nauwelijks lucht ontsnappen en sommige mensen raken in paniek bij oververhitting of claustrofobische situaties. We moeten dus afkoelsystemen voorzien om de deelnemers koel en kalm te houden, van koelvesten tot ingebouwde ventilatoren.
Intussen heb je meer dan honderd kostuums ontworpen. Heb je een favoriet?
Toybina: Dat voelt als kiezen tussen mijn kinderen. (lacht) Mushroom en Chameleon zijn geweldig. En de Belgische Robots van dit seizoen zijn van de moeilijkste, maar coolste kostuums tot nu toe. We wilden ze old-school én modern maken. Dat is goed gelukt, vind ik.
In Amerika worden de kostuums na zes seizoenen steeds wilder en specifieker, met zingende eieren en taco’s tot gevolg. Mogen wij binnenkort ook zulke van de pot gerukte personages verwachten?
Toybina: We willen origineel blijven en experimenteren met nieuwe technologieën zoals 3D. Dan worden de kostuums vanzelf raarder. Maar ik vind het vooral fantastisch dat elk land zijn eigen versie van The Masked Singer maakt. In het begin zag ik soms imitaties van de Amerikaanse kostuums in het buitenland opduiken, maar intussen spelen landen met hun tradities. Dat maakt het programma net zo uniek. Ik ben zelf van Russische afkomst en vorig jaar heb ik Hanson in matroesjkakostuums gestoken, als ode aan mijn roots. Wie weet, kruipt er volgend seizoen wel een BV in een chocoladepak.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
