Disney rekent voor superheldenpret op Marvel, Netflix op Millarworld van de Schot Mark Millar. Jupiter’s Legacy is de eerste in een lange rij superheldenfilms en -series gebaseerd op zijn ideeën. ‘Verlaat Marvel en doe je eigen ding, zei Stan Lee. Het was alsof God tot Mozes sprak.’
Zonder superhelden is de streamingoorlog even moeilijk te winnen als een echte oorlog zonder luchtmacht, zo vreest Netflix. Concurrent Disney beschikt via Marvel over Iron Man en alle Avengers, en via DC Comics stuurt WarnerMedia (en dus HBO Max) Wonder Woman en andere Batmans naar het front. Om zelf over een bataljon superhelden te beschikken, kocht Netflix in 2017 Millarworld op, het bedrijf van de Schotse comicschrijver Mark Millar. Opeenvolgende filmadaptaties van Millars beeldverhalen waren hits: Wanted met Angelina Jolie, Kick-Ass met Nicolas Cage en de Kingsman-franchise met Colin Firth. En Millar had nog heel wat onverfilmd materiaal op het schap. Zomaar even acht beeldverhalen wil Netflix omzetten in een film of serie.
Mijn tekenaars zijn na de verkoop aan Netflix aan het rentenieren. Ik ben die gek die zoveel van zijn werk houdt dat hij maar blijft doorgaan.
Op 7 mei lost Millar een eerste schot voor de boeg van de concurrentie: Jupiter’s Legacy. In de achtdelige serie vecht een gezin superhelden een stevig generatieconflict uit terwijl ondertussen het kwaad moet bestreden worden. Millar is alvast niet zenuwachtig. ‘ Nae. Ik ben benieuwd naar de impact maar ik ben niet onzeker over de kwaliteit. Ik voel me eerder de overenthousiaste vader die elke gelegenheid te baat neemt om de foto’s van zijn baby te laten zien.’
Op wie lijkt je baby?
Mark Millar: Ik omschrijf Jupiter’s Legacy als The Godfather 2 meets The Incredibles. Superhelden zijn vanzelf interessante figuren, maar het vonkt nog feller als supervader en supermoeder overhoop liggen met superzoon en superdochter. Dat hebben we nog niet gezien. Het schitterende The Incredibles is het enige dat enigszins in de buurt komt.
Bloedverwantschap maakt drama dubbel zo intens en emotioneel. Twee vrienden met zware ruzie kunnen elkaar mijden, maar een moeder en dochter die nooit meer met elkaar willen spreken? Dat is pas enorm. Je eigen bloed verstoten of verraden, verschrikkelijker wordt het niet. Vandaar het succes van een serie als Succession of de grote tragedies van Shakespeare. Een beetje Hamlet, een beetje King Lear: het zit allemaal in Jupiter’s Legacy.
Het generatieconflict zorgt voor een originele invalshoek.
Millar:Aye.Jupiter’s Legacy gaat over millennials die tegen boomers razen of toch over jongeren die naar hun ouders kijken en luidop denken: wij kunnen beter, wij zullen jullie puin ruimen. De ouders in de serie behoren tot de generatie van Superman en Wonder Woman, de generatie die bruiste van het optimisme nadat de Wall Street-crash en de Grote Depressie waren verteerd. Ze maakten de Golden Age mee maar als ze naar de wereld van vandaag kijken, slaat de twijfel toe. What the hell did we do? De VS zijn een zootje, Zuid-Amerika is een ramp en Europa valt uiteen. De kritiek van hun kinderen is vernietigend. ‘Jullie konden de wereld veranderen. Jullie hadden de macht om dictaturen te beëindigen, hongersnoden uit de wereld te helpen en de kloof tussen arm en rijk te dichten. Maar jullie lieten het na.’
Harde woorden.
Millar: Maar niets uitzonderlijks. Bijna elke generatie neemt zich voor om de wereld te veranderen, bijna elke generatie faalt gedeeltelijk. Generaties staan minder ver van elkaar af dan ze zelf denken. Alle ouders zijn ooit zelf kind geweest met ouders die hen niet altijd begrepen. Als je kalende vader tegen je moeder moppert terwijl ze voor de tv aan het suffen zijn, dan is het niet makkelijk om je voor te stellen dat ze zelf ooit jong en hip waren en barstensvol energie zaten. Of dat je achttienjarige vader als een gek achter je moeder aan liep.
Voor DC Comics werkte je als scenarist op Swamp Thing en Superman: Red Son, voor Marvel op Ultimate X-Men, The Ultimates en Wolverine: Old Man Logan. In 2004 stichtte je je eigen comicfabriek, Millarworld. Waarom?
Millar: Stan Lee (de legende achter Spider-Man, X-Men, Iron Man, Thor, Hulk en Black Panther, nvdr.) had me schitterend advies gegeven. ‘Verlaat Marvel en doe je eigen ding.’ Ik zal het nooit ofte nimmer vergeten. Het was alsof God tot Mozes sprak. Ik heb nog tegengeprutteld. ‘Maar Stan, ik werk heel graag voor Marvel, waarom zeg je dat?’ Zijn antwoord was veelzeggend. ‘Jongen, als ik dezelfde kansen als jij gehad zou hebben, ik zou niet getwijfeld hebben. Dan was ik nu zelf eigenaar van alles wat ik verzonnen heb.’ Stan had overschot van gelijk, zoals altijd. Ik heb pen en papier genomen en ben zelf reeksen beginnen verzinnen.
Het ging je dus vooral om de intellectuele eigendom?
Millar: Als je zelf een reeks bezit, moeten ze jou betalen als ze die willen verfilmen. Ben je geen eigenaar dan wordt het bedrijf waarvoor je werkt rijk. Aanvankelijk was dat de norm. Personages waren eigendom van de uitgeverij. Scenaristen en tekenaars werden ingehuurd en stelden voor de rest niet veel voor. In de jaren tachtig braken Kevin Eastman en Peter Laird de ban. Ze creëerden Teenage Mutant Ninja Turtles en werden Bill Gates-achtig rijk door zelf eigenaar van de reeks te blijven. Daarna had je Frank Miller met Sin City en Alan Moore (bedenker van Watchmen , nvdr.) met zijn geweldige projecten. Ik ben een geluksvogel, de weg was al geëffend. Maar ik weiger na te trappen naar Marvel of DC Comics. Ik heb met veel plezier voor hen gewerkt. Ik ben opgegroeid met hun stuff. Het was fantastisch om met hun speelgoed in hun zandbak te mogen spelen.
Hoe is het de tekenaars van je comics vergaan sinds je Millarworld aan Netflix hebt verkocht?
Millar: Ze zijn allemaal stinkend rijk geworden. (grijnst) Ik heb elke tekenaar per franchise de helft van de koek gegeven. Jupiter’s Legacy was voor de helft van Frank Quitely, Huck voor de helft van Rafael Albuquerque, Empress voor de helft van Stuart Immonen. De meesten rentenieren nu. Ik ben die gek die zoveel van zijn werk houdt dat hij maar blijft doorgaan. Ik sloot een andere deal en werk nu binnen Netflix voor Millarworld. Wat ik intern creëer, zoals The Magic Order of Prodigy, is de intellectuele eigendom van Netflix.
Bij Netflix vinden ze het gek dat ik comics wil blijven maken. Ze vragen waarom ik me niet exclusief toeleg op film en series. Maar ik doe niets liever. Toen ik vier was, wilde ik al comics maken. Vroeger maakte ik comics die films werden, straks films en series die comics worden.
Ik veronderstel dat verschillende grote bedrijven interesse hadden in Millarworld. Waarom ben je met Netflix in zee gegaan?
Millar: Alle studio’s zijn op zoek naar de nieuwe Marvel. Een Marvel voor de eenentwintigste eeuw. Millarworld sprong in het oog want de verfilmingen van Wanted, Kick-Ass en de Kingsman-comics waren stuk voor stuk successen. Verschillende studio’s deden me een voorstel. Netflix was de hoogste bieder maar ik voelde me er ook het best bij. Hun disruptieve kant staat me aan. De gangen van de klassieke filmstudio’s hangen vol posters van hun grote successen uit de voorbije honderd jaar. Dat is intimiderend. Bij Netflix hangt er nog niets aan de muren. Mijn stuff kan hier hangen, bedacht ik. ‘Wij kunnen Netflix aan de legendes van deze eeuw helpen’, zei mijn vrouw, de ceo van Millarworld, in het vliegtuig dat ons terug naar Schotland bracht.
Verandert alles wat je aanraakt in goud?
Millar: Tuurlijk niet. Maar ik ben gezegend: mijn smaak is mainstream. De dingen die mij interesseren, interesseren veel mensen. Ik verzin geen superheldenverhalen om brood op de plank te brengen terwijl Tsjechische poppenfilms eigenlijk mijn grote passie zijn. Ik hou zielsveel van superhelden, van Superman, Star Wars, Indiana Jones en noem maar op.
De Avengers-films van Marvel bouwden verder op verhaallijnen die jij verzon voor The Ultimates. Ben je daar trots op of was je liever actief betrokken geweest bij die films?
Millar:Ik blijf een fanboy, ik vind het een opwindende gedachte dat ze mijn stuff gebruikt hebben in films die miljarden hebben opgebracht en deel uitmaken van het Marvel Cinematic Universe. Ik had een heerlijke tijd bij Marvel. Toen ik er in de zomer van 2000 terechtkwam, liep ik al tien jaar in het wereldje rond. Niemand gaf om me. Ik was de gast die het probeerde te maken en goed genoeg was om het te blijven proberen maar het nooit maakte. De mensen zijn het vergeten, maar Marvel balanceerde toen op de rand van het bankroet. Het gerucht deed de ronde dat de freelancers op hun hoede moesten zijn voor ongedekte cheques. Marvel was toen niet de gigant van vandaag, maar net daardoor had ik veel bewegingsruimte. Ik mocht de Avengers en X-Men revampen. Creatief was dat een fantastische uitdaging.
Voor de eerste vergaderingen over een eventuele Avengers- of Iron Man-film vlogen ze me een paar keer over. Ik was geflatteerd toen ik pagina’s uit mijn boeken aan de muur zag hangen. Daarna had ik geen tijd om me buitengesloten te voelen. Ik had mijn eigen filmprojecten.
Zegt de superheld die de voetbalclubs uit de Schotse vierde klasse tijdens de pandemie heeft gered.
Millar: Waar heb je dat opgevangen? Elk kind kent de grote voetbalclubs, ik ben gepassioneerd door kleine clubs uit de lagere reeksen. Mijn team, Albion Rovers, gaat al honderdveertig jaar mee. Wijlen mijn vader woonde voor de Tweede Wereldoorlog al wedstrijden bij. Ik zou het gruwelijk vinden mocht zijn club ophouden te bestaan. Helaas is een bankroet een reëel gevaar. Elk seizoen kan het laatste zijn. Als de club uit de Scottish League Two tuimelt, is het gedaan. Dat maakt de wedstrijden superspannend.
De pandemie kon de doodsteek betekenen. Zonder het beetje inkomsten van de fans in het stadion zijn die kleine clubs een vogel voor de kat. Mijn plan was simpel: laat de mensen betalen om de wedstrijden thuis op tv te bekijken. Voor de tv-zenders is het niet rendabel om die wedstrijden te capteren, maar een bevriend computergenie wees me op het bestaan van een systeem met een 360°-camera waarmee je zonder al te grote kosten wedstrijden kunt streamen. Ik heb die camera’s gefinancierd en het werkt! Er kijken ongeveer evenveel mensen via streaming als er vroeger supporters in de stadions zaten. Het is de verwezenlijking waar ik misschien wel het trotst op ben.
Jupiter’s Legacy
Vanaf 7/5 te zien via Netflix.
Mark Millar
51-jarige Schotse comicschrijver met evenveel verbeelding als ondernemingszin.
Vroeg zich in Superman: Red Son van DC Comics af hoe het Superman zou zijn vergaan als hij tussen de Russen was opgegroeid.
Bezorgde Marvel scenario’s voor de comics Ultimate X-Men en Wolverine: Old Man Logan en legde met The Ultimates de basis voor de gigantisch succesrijke Avengers-films.
Startte in 2004 een eigen comicbedrijf: Millarworld. Adaptaties van Wanted, Kick-Ass en Kingsman: The Secret Service brachten veel op.
Netflix kocht Millarworld in 2017 op en rolt nu een Millarverse uit. De superheldenserie Jupiter’s Legacy bijt de spits af. Er volgen nog films of series rond Supercrooks, Chosen/American Jesus, Huck, Empress, Prodigy en Sharkey the Bounty Hunter.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
