Karaokekoning James Corden ging op ‘Broadway bootcamp’. Met Nicole Kidman en Meryl Streep

Om zijn musical The Prom feller te laten fonkelen, klopte tv-grootheid Ryan Murphy aan bij filmsterren Meryl Streep en Nicole Kidman. Ook James Corden, koning van de carpoolkaraoke, is erbij. Een gesprek met de man die zelfs in coronatijden niet stil te krijgen is. ‘Ik kan er niets aan doen. Ik zoek altijd het positieve op. Zelfs nu.’

Een beetje sprankeling in de donkerste dagen van het donkerste jaar in jaren: dat brengt Ryan Murphy met The Prom, de verfilming van een Broadwaymusical die inclusie hoog in het vaandel draagt. De tv-maker die Netflix aan zich bond met een contract van 300 miljoen dollar, kleurde 2020 al met twee series: Hollywood (over de perfide kanten van de Golden Age van Tinseltown) en Ratched (over de gemene verpleegster uit One Flew Over the Cuckoo’s Nest). Daar gooit hij nu nog een filmmusical bovenop. Met The Prom sluit Murphy weer aan bij de aanstekelijke en kitscherig gezongen vrolijkheid van zijn successerie Glee. Het verhaal: een handvol zelfingenomen musicalsterren trekt na het floppen van hun nieuwe Broadwayspektakel naar Indiana, in de Amerikaanse Midwest. Ze willen er hun imago opkrikken door campagne te voeren voor een scholiere die niet welkom is op het eindejaarsbal omdat haar lief van hetzelfde geslacht is. Natuurlijk doet hun egocentrische initiatief meer kwaad dan goed.

In de bijrollen herkent u Nicole Kidman, Kerry Washington en Tracey Ullman, in de hoofdrollen debutante Jo Ellen Pellman, drievoudig Oscarwinnaar Meryl Streep en… James Corden, de compulsief optimistische, vleesgeworden kerstbal die wereldberoemd werd door in zijn auto mee te kwelen met de groten der aarde. De Britse presentator van de Amerikaanse talkshow The Late Late Show was niet aan zijn eerste filmmusical toe. In de sprookjespastiche Into the Woods had hij evenveel noten op zijn zang als Meryl Streep, Emily Blunt en Johnny Depp. En vorig jaar ging hij mee kopje-onder met Cats. Op dat fiasco blikt Corden niet graag terug. Eerst wilde hij er zich met een grapje van afmaken (‘ Cats? Niet gezien. Schijnt verschrikkelijk te zijn’), maar uiteindelijk dwong Justin Bieber hem tijdens een spel in The Late Late Show tot een reactie. ‘Ik heb nergens spijt van. Soms loopt iets goed af, soms niet. Op een schaal van een tot tien geef ik Cats een stevige 4,5. ‘

We kennen je als de goedlachse gastheer van The Late Late Show die tijdens autoritjes vrolijk meezingt met Madonna, Adele, Lady Gaga, Elton John of Paul McCartney. Maar The Prom is bepaald niet je eerste filmmusical. Zitten we met een fan?

James Corden: Wat denk je zelf? The Prom is zelfs niet mijn eerste filmmusical aan de zijde van Meryl Streep! We kennen elkaar van de set van Into the Woods. Niet dat het went. Het was opnieuw een waar genoegen om al zingend en dansend even in haar baan om de aarde te mogen meedraaien. Ik wil je niet jaloers maken, maar de beste momenten zijn die tussen twee opnames door. Terwijl de mannen en vrouwen van de belichting hun ding doen, put Meryl uit haar enorme reservoir aan verhalen en dan is de hele cast aan haar lippen gekluisterd. Meryl Streep is nooit minder dan fantastisch gezelschap. Dat went nooit.

Vind je dat zelf niet wat dweperig?

Corden: Ik zie niet in wat er verkeerd is aan het bewonderen van bewonderenswaardige artiesten als Meryl Streep. The Prom was best een unieke ervaring omdat ik links werd geflankeerd door Meryl Streep, de meermaals bekroonde actrice die kan terugblikken op meer verwezenlijkingen dan goed is voor een mens, en rechts door Jo Ellen Pellman, die net haar eerste grote filmrol beet had. Ik weet oprecht niet waar ik het aan verdiend heb om omringd te worden door zulke ongelofelijke talenten. Dat is niet dwepen, ik zeg dit vanuit het diepst van mijn hart. Ik zal het trouwens herhalen tegen elke journalist die ik tegenkom: ik ben ervan overtuigd dat ik de rest van mijn leven zal kunnen opscheppen dat ik erbij was toen Jo Ellen debuteerde. Over twintig jaar zullen mensen dat amper geloven. ‘Heb je nog contact met de grote Jo Ellen Pellman?’ zullen ze me vragen. En dan zal ik bekennen dat ze niet meer met me praat sinds ze na haar elfde Oscar van telefoonnummer is veranderd. Oké, het is misschien niet netjes van me om Jo Ellen nu al zo onder druk te zetten, maar ze is echt zo speciaal.

In The Prom speel je een celebrity. Sinds wanneer geef je toe dat je er zelf een bent? Sinds het succes van de BBC-sitcom Gavin & Stacey? Je verhuizing naar Los Angeles voor The Late Late Show? Je Carpool Karaoke met Paul McCartney?

Corden: Ik weet niet of ik dat al wíl toegeven. Ten eerste ben ik de gastheer van een tv-show op CBS die na middernacht wordt uitgezonden. Dat is geen slot dat je associeert met roem. Ten tweede word ik hier in LA omcirkeld door mensen die veel en veel beroemder zijn dan ik. Dus zelfs al zou ik een beetje beroemd zijn, ik vóél me nooit echt beroemd. Komt dat wat raar over?

Een beetje.

Corden: Een anekdote om het te verduidelijken. Ongeveer een half jaar na onze verhuizing naar de VS – meubilair huurden we, want ik ging ervan uit dat ze me snel zouden buitengooien bij The Late Late Show – kwamen mijn ouders op bezoek. Dat bood me de kans om de kinderen bij hen te laten en eindelijk nog eens een uitje te maken met mijn vrouw. We kozen voor iets dat in Londen niet tot de mogelijkheden behoort: een dagje aan het strand. Maar heb je me al eens goed bekeken? James Corden in zwembroek op een strand: een fraai zicht is dat niet. (lacht met zijn eigen mop) In de verte zag ik een fotograaf die zich verstopte achter een rotsblok. Na twintig minuten lag hij nog steeds op de loer. Ik stapte boos op die man af. ‘Je hebt je foto al. Waarom kras je niet op? Mijn vrouw en ik willen gewoon even van het strand genieten.’ ‘Wie ben jij dan wel?’ vroeg hij. Blijkbaar was Leonardo DiCaprio aan het eten in het strandrestaurant vlak achter het plekje waar mijn vrouw en ik zaten.

In The Prom speel je een extravagante gay. Heb je ter voorbereiding homobars afgeschuimd?

Corden: Nee, ik kon terugvallen op Ryan Murphy. Hij heeft me door elke seconde van het hele proces gepraat. Daar was ik niet rouwig om. Het laatste wat je wilt, is verkeerd overkomen.

Murphy stuurde jullie op ‘Broadway bootcamp’. Wat moeten we ons daarbij voorstellen?

Corden: Het was minder imposant dan het klinkt. Als Brit durf ik dat simpelweg ‘repetities’ te noemen. We mochten ’s avonds naar huis. We hoefden niet in barakken te overnachten of te overleven op voedsel uit blik. Toch mag je het belang van die repetities niet onderschatten. Als ik naar The Prom kijk, dan heb ik het gevoel dat je effectief een groep Broadway-artiesten ziet die elkaar al vele jaren kennen. Andrew Rannells, Nicole Kidman, Meryl en ik hadden die nooit op die manier kunnen neerzetten als we tijdens die zes repetitieweken geen hechte banden hadden gesmeed. Doen alsof een stoel een trap is, een kartonnen doos een tafel, een sticker op de grond een muur. Zingen en dansen zonder schroom. En ondertussen vriendschappen voor de rest van je leven sluiten. Ik word wat weekhartig als ik aan ‘Broadway bootcamp’ terugdenk.

In het begin van The Prom druipt het narcisme en cynisme van de Broadwayberoemdheden af. Is het werkelijk zo moeilijk om als celebrity niet toe te geven aan zelfzucht en cynisme?

Corden: Niet élke ster of acteur laat zich aan bitterheid en cynisme vangen wanneer de jaren verstrijken of hun roem lichtjes taant. Gelukkig maar. Deedee, het personage van Meryl, is extreem narcistisch. Barry, mijn personage, is dat al veel minder. Hij heeft het nare gevoel dat zijn oververdiende grote doorbraak door brute pech uitblijft. Omdat hij nooit een dikke hit heeft gehad, sprankelt zijn carrière minder dan verhoopt. Ongetwijfeld zullen heel veel zangers en dansers zich daarin herkennen. Velen hebben het gevoel dat ze de wereld iets te geven hebben maar daartoe de kans niet krijgen. Hoe ouder je wordt, hoe meer je ermee zit dat het grote succes er misschien nooit komt. Dat ligt heus niet aan jezelf. Je hebt ook wat meeval nodig. Velen voelen zich geroepen maar weinigen zijn uitverkoren.

Pleit jij schuldig aan narcisme?

Corden: Ik vond het alleszins erg leuk om een narcist te spelen. Ik heb genoten van zwelgen in bodemloos narcisme. Ik geef het niet graag toe, maar ik ben een nog grotere narcist dan ik dacht. (lacht) Maar ernstig: ik betwijfel ten zeerste of ik wel tegenover jou had gezeten als ik geen greintje narcisme in me had. Je hebt een minimum nodig als je entertainer wilt zijn.

Wat betekent mensen entertainen voor jou?

Corden: Ik ben een schrijver en performer. Ik hou er enorm van om mensen aan het lachen te brengen. Ik kan het niet helpen, ik zoek altijd het positieve op. Zelfs nu, in coronatijden. Dit is in veel opzichten een nare periode, maar we zullen ook hier positieve zaken aan overhouden. Mensen vragen elkaar opnieuw oprecht hoe het gaat. Ik hoop dat we eerlijk zullen blijven antwoorden op die vraag, zéker als het even niet goed gaat. Dat zou ieders mentale gezondheid ten goede komen. Het is oké om niet oké te zijn. Het is oké om gefrustreerd te zijn door de situatie. Je voelt wat je voelt. Je ontkent dat beter niet. Je moet alleen inzien dat dat gevoel een tijdelijke bezoeker is in je hoofd of hart. Erken het bestaan van dat gevoel maar erken ook dat je er niet mee samenvalt. Zoek eens naar jezelf op Google Earth en je zult beseffen hoe de dingen zich tot elkaar verhouden.

Zeur niet omdat je even geen nieuwe afleveringen van Carpool Karaoke kunt maken?

Corden: Voilà. Het kan nu even niet. We zien wel wanneer het opnieuw mogelijk is. Hosts die klagen over het feit dat ze hun tv-show moeten aanpassen aan de realiteit is echt het laatste wat de wereld op dit moment nodig heeft.

In afwachting bekijken we via je YouTube-kanaal gewoon nog eens die aflevering met Paul McCartney. Of die met Stevie Wonder, want naar verluidt kreeg je de grootste beroemdheden in je wagen nadat die aflevering Wonders muziek naar de top van de streamingcharts had gekatapulteerd.

Corden:Carpool Karaoke is méér dan samen in de auto liedjes zingen. De essentie is de intimiteit van de babbel, en de menselijke kant van enkele van de bekendste mensen ter wereld. In het begin moesten de grootste sterren inderdaad nog overtuigd worden. Ik stelde helemaal niets voor. Mariah Carey zei als eerste ja. Zij bracht de bal aan het rollen en daar zal ik haar eeuwig dankbaar om zijn.

Wat de mensen niet weten over de aflevering met Stevie Wonder, is dat mijn vrouw totaal niet wist dat we haar vanuit de auto zouden bellen. Het was voor haar een héél bizarre ervaring. Ze was zich net even in de toiletten aan het opfrissen tijdens een lunch met een vriendin. Ik vond het méér dan ontroerend. Het beste van al: telkens als ik een nummer van Stevie Wonder hoor, zit ik weer in die wagen en voel ik elk haartje op mijn armen omhoog komen.