Paul Baeten

‘Ik moet het even over belastingen hebben. Dus hallo, drie mensen die blijven lezen’

Paul Baeten Columnist bij Knack Focus

Paul Baeten, schrijver van onder meer Wanderland, Straus Park, de nieuwe novelle Een smerig dier en de tv-reeks Over water, duikt elke week in de populaire cultuur.

Geen nood, je leest nog altijd de Focus, ik moet het gewoon even over belastingen en fiscaliteit hebben!

Dus hallo, drie mensen die zijn blijven lezen.

We leven in een land waar veel belastingen worden geheven op werk. We zijn daar verre van het enige land in, maar het kan wel anders, zoals in Zwitserland. Daar ligt de belastingdruk op arbeid/inkomen veel lager, maar belasting op verbruik (dus op dingen die je koopt) is er dan weer hoger.

Gaan werken is op zich alleen maar goed: je bent bezig en de maatschappij is erbij gebaat. Een beetje raar dus om dat zo te ‘bestraffen’ met allerlei zware belastingen. Het werkt bovendien erg demotiverend. Het is logischer om bepaalde producten veel zwaarder te belasten, bijvoorbeeld omdat ze een zware ecologische last betekenen voor de planeet of omdat ze zuivere luxe zijn.

Onlangs stond in De Standaard te lezen ‘Auteursrechten zijn de nieuwe bedrijfswagen’. Ze bedoelen daarmee: auteursrechten zijn het nieuwe fiscale achterpoortje. Je moet daarbij weten dat er in België een speciale, voordelige regeling bestaat voor inkomsten uit auteursrechten, dus uit onder meer muziek, boeken, theater of film – of uit deze column.

Ik moet het even over belastingen hebben. Dus hallo, drie mensen die blijven lezen.

Nu denk je misschien: godverdomse artiesten, ze worden rijk zonder belastingen te betalen! Maar er zit een plafond op de inkomsten die zo worden belast en dat is echt niet hoog.

Waarom kwam die regeling er? Om mensen met artistieke beroepen, povere inkomens en extreem onzekere werksituaties wat te ontzien. Het is heel erg moeilijk om als schrijver of muzikant rond te komen. Ik heb zelf ook jaren gekend waarin de regeling echt het verschil maakte tussen opgeven of doorgaan.

Nu keer ik even terug naar wat ik ervoor zei over de belastingen op arbeid en werk. Omdat dat zo’n zware lasten zijn, gaan de Belgen natuurlijk op zoek naar allerlei trucjes om daaraan te ontsnappen. We lachen daar graag mee: het is onze nationale sport. Maar eigenlijk is het een schande dat de overheid niet durft te kiezen voor een transparante, duidelijke taks die voor iedereen gelijk is.

In het vizier van veel belastingontwijkers zitten nu dus de auteursrechten. Plots denkt iedereen die eens een half blad heeft volgeschreven dat ze auteurs zijn. Dat zijn ze natuurlijk niet. Maar wat valt er te vrezen? Dat de fiscus het straks beu wordt en de regeling afschaft. Waarna de fiscale slimmeriken gewoon naar de volgende manier gaan om minder belastingen te betalen, maar de échte auteurs daar het slachtoffer van worden en het nog moeilijker krijgen, of erger nog: failliet gaan.

Dus ik roep bij deze minister Vincent Van Peteghem op om het misbruik aan te pakken voor het zo ver komt, en de echte auteurs te beschermen. De beste oplossing zou natuurlijk zijn om eindelijk eens werk te maken van een fiscaal systeem dat in het voordeel is van de mensen in de plaats van in dat van de fiscale consultancybedrijven.

Wilden ze bij de CD&V niet dat we het Zwitserland aan de Noordzee worden? Dan lijkt dit me een goed begin. Of gingen we Jan De Nul betalen om een paar Alpen aan te leggen tussen Gent en Antwerpen?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content