Het culturele menu van SX: ‘Sensualiteit, patronen, techno, metafysica en nat’

© .

Stefanie Callebaut en Benjamin Desmet van het Kortrijkse elektropopduo SX zijn blij u de geboorte te kunnen melden van een plaat over het oudste onderwerp ter wereld: de liefde.

Stefanie Callebaut: Eros, zoals ze heet, is voor ons de kern en het begin van alles. Er zijn onnoemelijk veel lagen in de liefde: de liefde tussen moeder en kind, voor de natuur, in sensuele zin… Je zou ook kunnen zeggen dat liefde meer is dan iets tussen twee mensen, het houdt ook het universum samen.

Het culturele menu van SX: 'Sensualiteit, patronen, techno, metafysica en nat'
© .

Luisterend naar Eros ga je inderdaad meteen uit van een groter geheel. Meer bepaald een doordachte liveproductie gestoffeerd met visuals, choreografie, decors en kostuums.

Callebaut: Wij vinden zo’n totaalbeleving fijn. Muziek is de basis, maar het is cool om het verhaal ook visueel te vertellen. Daar werken we hard aan. Maar in kleine zaaltjes met alleen maar synthesizer en microfoon aankomen vinden we ook niet erg, hoor.

De plaat zelf is tot stand gekomen op een Wevelgemse zolderkamer.

Callebaut: Een warme en knusse plek, vol boeken en zo. Onlangs zag ik de film Roomen die sluit voor mij heel goed aan bij dat idee, en bij het concept van de plaat. Het verhaal speelt zich af in een heel klein kamertje met slechts één raampje. Daarin zit een vrouw opgesloten die zeven jaar eerder is ontvoerd, inmiddels het kind van haar kidnapper heeft gebaard en dat opvoedt in die benepen ruimte. Best een harde film, maar ook enorm inspirerend. Dat kind heeft geen idee van wat de wereld is, want door dat raampje is alleen de lucht te zien. De moeder geeft het alle geborgenheid en probeert van de situatie toch iets moois te maken. Het kind is ook gelukkig, wat misschien vreemd lijkt. Ook voor ons was Eros een tijdlang zeven dagen op zeven onze wereld, iets wat we in een zolderkamer opbouwden. Net als in de film wees alleen het dakvenster ons erop dat er nog een dag en een nacht bestond. (lacht)

Kun je nog zo’n aanknopingspunt noemen?

Callebaut: De kus, het schilderij van Gustav Klimt. Een werk dat ons zowel inhoudelijk als visueel enorm prikkelde en helemaal voldeed aan alle elementen die in Eros moesten zitten. De vijf kernwoorden die we – in het Engels – op de deur van de zolder hadden gehangen, waren sensualiteit, patronen, techno, metafysica en nat.

Het culturele menu van SX: 'Sensualiteit, patronen, techno, metafysica en nat'
© .

Nat?!

Callebaut: In bijna elk nummer zit wel een sample van stromend of druppelend water. We dachten ook aan transparantie en vloeibaarheid. In muzikale termen slaat ‘wet’ dan weer op de mate van effecten die je gebruikt, zoals reverb of delay.

De omgekeerde vraag: heb je ook van iets genoten dat je níét bij de plaat wilde betrekken?

Callebaut: Euh, ik kan niets bedenken, neen. (lacht) Zo heb ik Ode aan de liefde van Alain Badiou gelezen, een Franse filosoof die Benjamin me heeft leren kennen – dus weer over de liefde. Hij beschrijft hoe we de liefde zouden kunnen heruitvinden. Hij heeft het over comfort en veiligheid en zelfbescherming, maar vraagt zich ook af of we liefde tegenwoordig nog wel als een zekerheid moeten bekijken. Of je er nu mee akkoord gaat of niet, zijn stellingen zetten je aan het denken.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content