‘Ellen DeGeneres, die bitch hebben we toch maar mooi te pakken’

Paul Baeten, schrijver van onder meer Wanderland, Straus Park, de nieuwe novelle Een smerig dier en de tv-reeks Over water, duikt elke week in de populaire cultuur.

Een van de opvallendste mediaverhalen van 2020 is dat van de neergang van Ellen DeGeneres, de vrouw die eraan moest omdat het niet altijd plezant is op haar werkvloer.

Veel recenter kwamen er ook klachten over seksueel wangedrag door twee producers van The Ellen DeGeneres Show, maar dat was niet waardoor de problemen begonnen.

Die begonnen op Twitter, bron van alle schoons. Christelijke podcaster Kevin T. Porter polste daar, zoals een christen, naar slechte ervaringen met Ellen, en er kwamen reacties. En dan was er die Hollandse youtuber, Nikkie ‘Tutorials’ de Jager, die overal ging vertellen dat Ellen geen goeiedag was komen zeggen voor de opnames van het programma toen zij er te gast was. Dat wordt dan: ‘Ellen Exposed.’

OK.

Soms denk ik echt dat we in een tijd leven waarin mensen niet meer moeten opgroeien en dus maar gewoon kindjes blijven. De Jager: ‘Ik had confettikanonnen verwacht bij mijn aankomst, maar kreeg een overwerkte stagiaire in de plaats.’

Welkom in de wereld waar volwassen mensen elke dag een job te doen hebben, Nikkie Tutorials. Dit is hoe het negen van de tien keren werkt: je komt aan, iemand van de staff geeft je wat te drinken en legt uit waar je moet zitten, en dan doe je je ding. Be humble en gebruik nooit meer het woord ‘confettikanonnen’ in de wereld van de grote mensen.

De rest van de klachten kwamen vooral van ex-werknemers van Ellen die ook niet te spreken waren over de sfeer, de gewoontes of de rare regeltjes op het werk: geen kauwgum en zo, weet ik veel. Kan het mij wat schelen.

Het lijkt wel alsof mensen voor Ellen zijn gaan werken omdat ze fan waren van haar. Zoals fans van Mickey Mouse naar Disneyland gaan. En dat is – erg dat ik het moet uitleggen, maar bon – dus niet hoe het werkt want: Mickey Mouse bestaat niet echt. Dat is een jobstudent in een warm pak. Tv-Ellen bestaat dus ook niet echt, dat is een door showbizz geharde multimiljonair met de dagelijkse stress van een te maken programma – duizenden na elkaar. En die kent je naam niet na een half jaar, werknemer nummer 102? Tja.

Ik zeg niet dat Ellen een toffe is. Kans is groot dat het geen toffe is. Ik weet het niet. Maar dit weet ik wel: Ellen is geen leuk programma. Het is een daytimetalkshow en die hangen aan elkaar van valse emoties en flauwe mopjes. Net als dat andere genre, de avondlijke talkshow. Maar dan veel erger. Dus als je daar gaat werken, tja. Ben je dan dom? Dat zeg ik niet. Maar ook niet heel slim.

Waarom dit voor mij het verhaal van 2020 is, is omdat de eerste openlijk lesbische, top 3-machtigste mediavrouw zo door het slijk werd gehaald omdat ze in het echt niet zoals haar persona op tv zou zijn. Intussen hangt de Amerikaanse democratie aan een stukje flosdraad door verregaande waanzin binnen de GOP, sterven mensen door slecht of geen beleid tegen het coronavirus, kijken we moedig weg van rampen in vluchtelingenkampen, wordt onze privacy langs alle kanten verder afgepakt en komen de verantwoordelijken daar keer op keer op keer op keer mee weg.

Maar Ellen, die bitch hebben we toch maar mooi te pakken.