Downton Abbey: Seizoen 2

Kostuumdrama ‘Downton Abbey’ werpt zich in het tweede seizoen op als het kleine broertje van ‘Mad Men’.

Downton Abbey – Seizoen 2

Universal

Reeks: *** Extra’s: **

Reeks. Het is toch een beetje vreemd om op de box van het tweede seizoen van een reeks een klevertje te zien hangen met de vermelding dat die reeks een ‘Golden Globe voor beste miniserie’ heeft gekregen. Maar dat is nu eenmaal de situatie waarin Downton Abbey beland is: zowel bij de Emmy’s vorig najaar als bij de Golden Globes afgelopen januari werd de reeks ingedeeld in de categorie ‘miniseries en tv-films’, ook al had zender ITV op dat moment deze tweede jaargang al uitgezonden én een derde besteld. Het kostuumdrama is op dat vlak trouwens geen uitzondering: bij de Golden Globes moest Downton Abbey het bijvoorbeeld opnemen tegen Luther en The Hour, twee andere Britse ‘miniseries’ die over verschillende seizoenen lopen.

Nu, ook al zat Downton Abbey niet echt in de juiste categorie, de bekroningen waren wel verdiend. De serie slaagde er in het eerste seizoen perfect in om de verhalen over het wel en wee van de bewoners en het personeel van een groot landhuis af te zetten tegen de historische achtergrond, de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog, die het leven in de Britse klassenmaatschappij voorgoed zou veranderen. Bij de start van het tweede seizoen is WOI volop bezig, en de strijd aan het front zet de verschillen tussen de aristocratische klasse en de arbeiders nog eens extra in de verf: rijke jongemannen slagen er bijvoorbeeld in om zich te laten afkeuren door de legerdokter als ze liever niet mee gaan vechten. De gevolgen sijpelen wel meer en meer door in het dagelijkse leven, en als Downton Abbey opgevorderd wordt door het Britse leger om als ziekenhuis voor gewonde Britse soldaten te dienen, komen de machtsverhoudingen binnen het landhuis extra onder druk te staan.

Eigenlijk lijkt Downton Abbey een beetje op Mad Men, alleen dragen de personages iets minder hippe kostuums en hebben ze veel strengere zeden. Net zoals Don Draper en co zijn de aristocraten grotendeels blind voor hoe de maatschappij om hen heen verandert: ze worden door gebeurtenissen buiten hun controle om gedwongen om zich aan te passen en hun wereldvreemdheid heeft soms komische (de oude Violet Crawley die klaagt dat ze vanwege oorlog vroeger uit haar bed moet komen) en soms tragische gevolgen. Niet dat Dowton Abbey als geheel daarom ook echt het niveau van Mad Men haalt: dit tweede seizoen is weliswaar opnieuw een knappe mengeling van soapachtige verwikkelingen met historisch drama, maar even verslavend of dwingend is de reeks niet. En zeker tegen het einde lijken de schrijvers de trappers te verliezen, met een paar bizarre plotwendingen – waaronder een miraculeuze genezing – en enkele personages die even snel weer verdwijnen als ze opduiken tot gevolg. Als dat een voorbode voor seizoen 3 is, was Downton Abbey misschien toch beter een miniserie geweest.

Extra’s. Commentaartrack bij de eerste aflevering, gewiste scènes, enkele docu’s over het decor en de kostuums in de reeks en een extra schijfje met de ‘Christmas Special’, een speciale kerstaflevering die zich afspeelt rond Kerstmis 1919 en eind vorig jaar in Groot-Brittannië werd uitgezonden.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content