Tom Lanoye en français

Lanoyes meesterlijke tekst Mamma Medea beleeft de Franse wereldpremière in Rideau de Bruxelles.

Dinsdagavond 11 oktober 2011 ging in Rideau de Bruxelles de Franse versie van Tom Lanoyes Mamma Medea in wereldpremière.

Peut-être ne me serai-je pas arrêté au mythe écrasant de Médée s’il n’y avait pas eu celle de Tom Lanoye. Cette Mamma Medea fait son marché dans toute l’histoire du théâtre. La trace sanglante qu’elle a laissée dans l’imaginaire occidental s’arrête au seuil de la vieille maison d’Euripide, pavillon de banlieue, qui serait désormais habité par Rainer Werner Fassbinder et Edward Albee qui s’enverraient des assiettes à la gueule sous les regards cernés des Bonnes de Genet. Tom Lanoye s’amuse à détourner, à tordre la tragédie pour lui donner une forme inattendue, à la dérouter vers la comédie. On y sent une liberté de ton, mélange d’humour, de poésie et de fulgurance tragique.

Zo verwoordt huisregisseur Christophe Sermet zijn missie. In de Mamma Medea die Lanoye in 2001 schreef voor het Toneelhuis ontdekt Sermet de ultieme actuele versie van dit mythische verhaal. Het is een versie die subtiel is, tragisch en humoristisch en waarin Lanoye een taal hanteert die even virtuoos als helder en teder poëtisch is.

Lanoye – die dezer dagen eveneens succesvol de planken bespeelt met de theatermonoloog Sprakeloos – toont zich tevreden dat zijn werk eindelijk ook over de taalgrens raakt, zo verklaart hij in een interview met brusselnieuws.be:

Ik ben ook al een paar keer gaan spreken in Franstalige boekhandels en dat is fascinerend plezant. Tegelijk is het misselijkmakend triest dat het zo lang heeft moeten duren voor ik naar het andere landsdeel kon trekken om te zien dat men daar voeling heeft met wat ik schrijf. Ik schrijf dan wel over Vlaanderen, maar de herkenning is bij de Franstaligen en de Brusselaars toch groter dan in het buitenland.

Flaminganten die vinden dat ik de Vlaamse identiteit ontken, terwijl ze zelf ontkennen dat er zoiets als een ‘belgitude’ bestaat, zouden eens moeten meegaan als ik een lezing geef bij Franstaligen. Maar in de plaats daarvan organiseren ze de scheiding. Dat er nog altijd geen cultureel samenwerkingsakkoord is tussen Vlaanderen en de Franse Gemeenschap heeft ook met onwil en gebrekkige cultuurpolitiek te maken. Want dat Rideau nu in De Kriekelaar, een Vlaamse instelling in Schaarbeek, mijn stuk in vertaling én met boventiteling speelt, zoals ik ‘Sprakeloos’ met Franse boventiteling in de KVS speel: is dat nostalgie of is dat een verstandige manier om de troeven die we hebben uit te spelen?

De voorstelling Mamma Medea is nog tot 29 oktober 2011 bij te wonen in De Kriekelaar te Schaarbeek. Woensdagavond 12 oktober 2011 woont ook Lanoye de voorstelling bij. Nadien gaat hij in gesprek met vertaler Alain Van Crugten (die ook Lanoyes roman Sprakeloos vertaalde: La langue de ma mère) en het publiek.

Els Van Steenberghe

Meer info: www.rideaudebruxelles.be (De voorstelling wordt gespeeld met Nederlandse boventiteling.)

EXTRA: Hier bekijkt u een smaakmaker van de voorstelling: http://vimeo.com/29956322

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content