Johan Simons verlaat NTGent

Simons moet door de tegenvallende subsidies zijn grootse plannen om vanuit en met NTGent een groot Europees theaterplatform uit te bouwen opdoeken. Daarom verlaat hij NTGent al in 2018 (en niet in 2021 zoals voorzien was). Dat meldt De Standaard.

Afgelopen week besliste de raad van bestuur van het Gentse stadstheater dat Johan Simons vroegtijdig mag aftreden als artistiek leider. Simons zou NTGent tot 2021 leiden maar zal al in 2018 stoppen. Dat meldt De Standaard.

Vanaf 2018 wordt hij de artistiek leider van het Schauspielhaus Bochum en zal vandaaruit het Europese theaterplatform uitbouwen. Dat platform – waarvan Gent, Rotterdam en Bochum de kernsteden zouden vormen – wilde Simons aanvankelijk uitbouwen met en vanuit NTGent. Daar stak de recente subsidieronde een stokje voor. Het stadstheater kreeg niet de gevraagde verhoging van de middelen om Simons’ Europese plannen uit te voeren. Het theater kreeg voor de artistieke plannen zelfs een ‘voldoende’ als preadvies. Uiteindelijk werd er 2,7 miljoen euro subsidies toegewezen in de plaats van de gevraagde 3,6 miljoen.

Simons zelf reageert nuchter maar gelaten: ‘Artiesten met een oeuvre, zoals Alain Platel en Anne Teresa De Keersmaeker, zijn hier wel heel minnetjes beoordeeld. Je vecht mekaar dood als er zo’n beperkt cultuurbudget is. Met zo’n oeuvre moet je noodgedwongen de landsgrenzen over. Ga je alleen maar voor jonge mensen, dan ziet je landschap er niet meer uit als een bos. Dan heb je een aanplant. Je hebt meesters nodig om de volgende generatie de weg te wijzen. Dat moet behoedzaam en met zorg gebeuren. ‘

Kurt Melens, de algemene directeur van NTGent, zal samen met Simons de nieuwe toekomstplannen voor het stadstheater uittekenen: ‘We moeten helder krijgen waar dit huis vanaf 2018 voor staat. Werken we alleen lokaal? Of proberen we Vlaanderen en Nederland te bespelen? Of gaan we nog breder? Daar moeten we volgende lente uit zijn, zodat we kunnen zoeken naar een nieuwe artistiek leider. Die zal jonger zijn, zodat we mee gestalte geven aan de generatiewissel bij de stadstheaters.’

Maar Melens bergt de Europese ambities van zijn huis niet volledig op: ‘We gaan ons programma vroeger vastleggen, zodat we met verschillende theaters samen Europees geld kunnen aanvragen. Voorts bereiden we onze structuur voor om de taxshelter voor podiumkunsten toe te passen. Alleen dan maken we kans in zo’n groot verhaal.’

(EVS)