Dans: Wat een torso’s

CAMPO’s ‘Victor’ is een bedwelmend mooi duet tussen een sterke man en een lenige jongen dat je met omgeploegd en opgeboend gemoed opnieuw de wereld in stuurt.

The Play = Victor

Gezelschap = CAMPO / Jan Martens en Peter Seynaeve

In een zin = Een biologerend duet waarin de meest intieme momenten in een mensenleven gebundeld zijn tot een zacht golvende reeks virtuoos gedanste scènes. Of beter: gedanste beeldhouwwerken.

Hoogtepunt = De scène waarin uit het lijfje van de jongen de bast van de man lijkt te groeien. Centraal op de scène, in zachtgeel licht. Auguste Rodin had dit willen zien (en beeldhouwen).

Score = * * * *

Met handen die klauwen, trekken en duwen. En voeten die stampen, klauteren en glijden. Zo doorploegen de twee dansers de zielen van de toeschouwers in het bedwelmend mooie Victor.

Steven Michel (30 jaar) en Viktor Caudron (13 jaar) dansen dit zeldzaam intiem en intens duet. Elke scène vertrekt vanuit een innige verstrengeling waarin Caudron zijn lijf rond Michels potig lichaam kronkelt. Vanuit dat verstrengelde startpunt ontstaat geplaag, haken ze hun lijven in elkaar als woeste stieren om even later als twee deugnieten op elkaars bast te trommelen, als makkers naast elkaar te liggen of in elkaars beschermende aanwezigheid te crashen. Ze dragen elkaar én ze dagen elkaar uit. Ze klauteren op en over elkaar tot elke spier trilt en hun torso’s vervaarlijk op en neer gaan. Ziehier het beeldhouwwerk ‘mens’, prachtig en sereen gedanst. Met de kracht van Myrons Discuswerper, de elegantie van Rodins Kus en de fragiliteit van Berlinde De Bruyckeres werk.

De warm belichte scène is kaal, hun lijven ook (op een boxershort en joggingbroek na). De jongen en de man zouden broers, vrienden, vader en zoon, geliefden of dezelfde persoon op andere momenten in het leven kunnen verbeelden. Maar ze vertolken vooral dit alles tegelijkertijd. Dat is de verdienste van het regisseursduo Jan Martens en Peter Seynaeve. Danser en choreograaf Martens laat lijven zo min mogelijk rare kunstjes uitvoeren. Seynaeve – acteur en artistiek leider van het gezelschap JAN – is een meester in het met jonge lichamen pure en van emotie zinderende toneelbeelden maken. Met vereende krachten maken ze van Victor een biologerend duet waarin de meest intieme momenten in een mensenleven gebundeld zijn tot een zacht golvende reeks virtuoos gedanste scènes. Of beter: gedanste beeldhouwwerken.

Net voor het einde glanst op de kale scène de afdruk van de bezweette rug van Michel. De afdruk lijkt op een stierenkop. Met de kracht en de lenigheid van een (jonge) stier ploegen deze mannen je ziel om. Klaar voor nieuwe dansjes in het leven.

Els Van Steenberghe

Meer info: www.janmartens.com , www.janweb.be en www.campo.nu