Choreograaf Bára Sigfúsdóttir zocht, samen met de twee Iraanse dansers Masoumeh Jalalieh en Seyed Alireza Mirmohammadi, naar de bewegingen die elke mens uitvoert wanneer hij of zij een medemens benadert. Het resultaat is het ingetogen, maar intrigerende Being.
The Play = Being
Gezelschap = GRIP / Bára Sigfúsdóttir
In een zin = Een kleinood dat je, al kijkend naar de worstelende dansers wiens bewegingen hen afwisselend iets menselijks en iets dierlijks geven, doet nadenken over hoe je bewegingen je persoonlijkheid weerspiegelen.
Hoogtepunt = De scène waarin de twee dansers op handen en voeten tegenover elkaar zitten. Hun hoofden gaan afwisselend op en neer. Tot de hoofden, plots, gelijktijdig op en neer gaan en beide dansers elkaar recht in de ogen kijken.
Meer info: www.barasigfusdottir.com
Nog voor de zaallichten doven, beent Seyed Alireza Mirmohammadi in een okerkleurige broek de sneeuwwitte scène op. Hij blijft achteraan op de scène staan, tegen het witte achterdoek. Zijn armen kronkelen naar binnen terwijl zijn voeten zenuwachtig voorwaarts en achterwaarts schuifelen.
Net na het doven van het zaallicht stapt Masoumeh Jalalieh, met hoofddoek, broek en wijde blouse in aardetinten, vanuit het publiek. Ze kijkt uiterst kalm naar Mirmohammadi die langsheen het witte achterdoek schuifelt. Jalalieh stapt rustig over de scène, groet de geluidsboxen – hij lijkt zelfs een praatje met ze te slaan- en richt haar aandacht dan weer op de zenuwachtige Mirmohammadi.
De choreografie die Sigfúsdóttir met haar twee dansers uittekent, is een uiterst behoedzame toenaderingsdans waarin de tastende bewegingen van de vingers en de tenen even cruciaal zijn als de stand van de mond, de voeten of het lichaam. Jalalieh is de rust zelve, Mirmohammadi de onrust in eigen persoon.
Je ziet slakken, katten, tijgers en bovenal de transformaties die een mens doormaakt wanneer hij een andere mens ontmoet of pogingen doet om die te ontmoeten.
Eerst bewegen de twee naar elkaar toe, dan bewegen ze met elkaar. Vervolgens zie je hoe ze een symbiose vormen terwijl de minimalistische muziek – weinig meer dan een zacht ruisen – de sfeer kleurt zoals ook het minimalistische, witte licht – van een horizontale streep tot steeds feller ‘daglicht’ – dat doet.
Het maakt van Being een kleinood dat je doet nadenken over hoe bewegingen je persoonlijkheid weerspiegelen. De bewegingen geven de dansers hen afwisselend iets menselijks en iets dierlijks. In de verbeelding van de kijker transformeren ze tot slakken, katten en tijgers. Maar meer nog dan dat tonen de dansers de transformaties die een mens doormaakt wanneer hij een andere mens ontmoet of pogingen doet om die te ontmoeten.
Trailer van The Lover, de vorige productie van Sigfúsdóttir:
1.0Bora Bora Dans270480YouTubehttps://www.youtube.com/user/boraboradans480Bára Sigfúsdóttir – The Lover – Trailer (Bora Bora, December 2016)https://www.youtube.com/360https://i.ytimg.com/vi/glSIe8c6FT4/hqdefault.jpgvideo
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier