Actrice Anne-Laure Vandeputte over Kermit De Kikker, Beyoncé en tamme ratten

© Alexander Popelier
Kristof Dalle Journalist

Anne-Laure Vandeputte in veertien korte antwoorden.

Wat is jouw meest onhebbelijke eigenschap?

Als ik zenuwachtig ben, of niet helemaal op mijn gemak, verander ik in een spraakwaterval. Volgens een vriendin lijk ik dan op Ronald McDonald op speed: rode haren, grote voeten, klunzige bewegingen en zeer flauwe humor.

Welke poster hing er prominent op jouw puberkamer?

Een zwoele zwart-witfoto van Kermit the Frog in Calvin Klein-ondergoed. Héél grappig.

Wat wilde je worden als kind?

Postbode. Het idee dat iemand die brieven in elke bus mocht steken, had iets magisch voor mij. Maar uiteindelijk groei je daaruit, en wil je toch gewoon dierenarts worden, zoals elke negenjarige.

Wanneer heb je voor het laatst gehuild?

Ik ween veel. Blij wenen. Verdrietig wenen. Boos wenen. Ontroerd wenen. De laatste keer was toen mijn moeder en zus me in Amsterdam kwamen bezoeken voor mijn verjaardag.

Als kind wilde ik postbode worden. Het idee dat iemand die brieven in elke bus mocht steken, had iets magisch voor mij

Wat is het beste advies dat jouw ouders je ooit gaven?

‘Nuchter blijven. Jezelf nooit te belangrijk voelen.’ Ik ben opgegroeid in Oudenaarde, maar mijn ouders komen uit West-Vlaanderen, dat verklaart het wel, zeker?

Hoe kom je tot rust?

Paaldansen.

Wiens job zou je weleens voor één dag willen overnemen?

Beyoncés? Het zou ongetwijfeld kunstzinniger zijn om hier Cassavetes te noemen, ik weet het, maar sorry, Beyoncé is een godin.

Welke voormalige leerkracht zal je voor altijd bijblijven?

Meneer De Clerck, mijn docent kunstgeschiedenis uit het vijfde middelbaar. Hij heeft me pas echt naar beeldende kunst leren kijken.

Van welke gewoonte wil je zo snel mogelijk af?

Die eerder genoemde Ronald McDonald-reflex. Ik moet dringend de schattig-rood-worden-op-de-achtergrondreflex eens proberen.

Wat is je dierbaarste bezit?

Mijn kamerplanten. Vooral die ene die ik al vier keer terug tot leven heb gebracht met veel zorg en de juiste sprays.

Ik moet dringend de schattig-rood-worden-op-de-achtergrondreflex eens proberen

En wat is het domste dat je ooit gekocht hebt?

Ik had een tammerattenobsessie op mijn dertiende: ik las er alles over, spaarde maanden voor die kooi en zaagde tot ik er twee mocht adopteren van het asiel. Verschrikkelijk. Ratten stinken, man. Of de speciale zwarte vis die ik per se voor het familieaquarium wilde: de vissen die hij niet meteen dood heeft gebeten, zijn een paar uur later uit angst uit het aquarium gesprongen.

Welke song/film/kunstwerk vat je het beste samen?

Hier antwoord ik niet op. (lacht) Alsof ik mensen een kunstwerk kan voorhouden, en die spontaan denken: ah ja, da’s Anne-Laure ten voeten uit.

Wat is je vroegste herinnering?

Het Nijntje-debacle in de kleuterklas. De juf wees de pantoffels van Nijntje aan en vroeg of ik wist wat dat waren. ‘Savatten’, aldus de West-Vlaamse Anne-Laure. Waarop de juf me de grond in boorde, en er zelfs nog een collega bij haalde om mee te lachen. Een klein jeugdtrauma.

Welke stommiteit schiet jaren later, zo rond drie uur ’s nachts, nog wel eens door jouw hoofd?

Sowieso de Ronald McDonald-momenten. Of misschien die keer dat ik in één antwoord in een vragenrubriekje maar bleef melken.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content