Zanger Moses Sumney mikt op de tederste zones van uw ziel: ‘Kom alléén naar mijn show’

Moses Sumney. © .
Jonas Boel
Jonas Boel Jonas Boel is medewerker van Knack Focus

Weinig zangers die dit jaar zo naar de keel grijpen als Moses Sumney. Het maatje van Solange en Sufjan Stevens mikt met zijn album Aromanticism op de tederste zones van uw ziel. ‘Kwetsbaarheid kan een wapen zijn.’

Hij houdt zich al jaren op achter de coulissen van de nieuwerwetse soul en r&b, maar Moses Sumney nam zijn tijd om te groeien. Na enkele singles en twee ep’s is zijn lp-debuut een krachtig statement over een leven zonder liefde geworden. De vonk voor de inspiratie vond hij daar waar alles te vinden is: op Google.

Moses Sumney: Ik ben een kind van mijn tijd. Het internet is tegenwoordig de uitgelezen plaats om aan zelfreflectie te doen. Op dezelfde manier zoals zovelen hun ziektebeeld opzoeken en zichzelf diagnosticeren, kwam ik op een dag terecht bij het concept ‘aromanticism’, het onvermogen om romantische liefde te voelen. Het voelde meteen vertrouwd, als een opluchting. ‘Oké, dit is iets dat bestaat, er bestaat zelfs een naam voor!’ (lacht) Toen wist ik: ik hoef niet naar de dokter, ik kan er gewoon een plaat over maken.

Ik wil de mensen achterlaten met het gevoel dat ze vanbinnen een beetje kapot zijn gegaan.

Het woord ‘romanticus’ komt oorspronkelijk van de Romeinen, en betekende ‘zoals in Rome’, ‘zoals de elite’. Pas eeuwen later werd het geassocieerd met liefde.

Sumney: Inderdaad, je zou kunnen zeggen dat romantische liefde iets artificieels is. Geef toe, het is een vreemd gegeven, dat je een ander nodig hebt om compleet te zijn. Ongezond, eigenlijk. Nu, ik snap dat het omgekeerde ook beangstigend is. Totale disconnectie ís ook niet oké, maar de sociale verwachtingen en het onbehagen die bij de romantische liefde komen kijken, daar praten we zelden over.

Met zo’n onderwerp zou je makkelijk bij een cynische, koude plaat kunnen uitkomen, maar het tegendeel is waar: Aromanticism is warm en zacht.

Sumney: Ik heb het geprobeerd, hoor, om koude, donkere songs te schrijven. Het voelde niet juist, het is niet wie ik ben. Ook zonder liefde kun je een warm iemand zijn. (glimlacht) Om het gevoel van vervreemding en isolement op te roepen heb ik de inkleding van de songs zo minimaal mogelijk gehouden. In Doomed, bijvoorbeeld, hoor je één synthesizer. Indulge Me is weinig meer dan wat flarden gitaar en mijn stem die helemaal vooraan in de mix zit. Heel naakt, heel leeg.

Heb je altijd gezongen met die falsetstem?

Sumney: Toen ik vroeger in het koor zong, zat ik in het basregister. Ik was vaak alleen, zelfs als kleine jongen zocht ik bewust de eenzaamheid op. Pas toen ik wat ouder werd, ben ik zachter beginnen te zingen, en dan kom je vanzelf bij hogere tonen uit.

Afgaand op je stem beeldde ik me een kwetsbaar vogeltje in, maar je bent een kloeke vent.

Zanger Moses Sumney mikt op de tederste zones van uw ziel: 'Kom alléén naar mijn show'

Sumney:(lacht) Zo zie je maar dat je beter niet op uiterlijkheden afgaat. Trouwens, kwetsbaarheid kan een krachtig iets zijn. Zolang je er zelf voor kiest, zolang je zélf de controle behoudt. Gekwetst worden we allemaal, vroeg of laat, op de een of andere manier. Vaak kwetsen we ook onszelf, de mensen die zich constant zogezegd sterk houden nog het meest van allemaal. Maar door fragiliteit toe te laten kun je jezelf wapenen tegen pijn.

Kwetsbaarheid als wapen, dus?

Sumney: Daar heb ik een plaat over gemaakt, mijn beste. (lacht)

Geen gemakkelijke boodschap.

Sumney: Dat is waar, maar toch is het simpel. Kijk, mijn favoriete genres zijn folk en soul. Eenvoudige muziek, doorgaans, en ik heb me gespiegeld aan mijn helden, mensen als Stevie Wonder, Aretha Franklin en Nina Simone. Ook zij zingen vaak over de liefde en over eenzaamheid. ‘I want you’, drie simpele woorden met een ogenschijnlijk simpele betekenis. Maar onder de oppervlakte zit ook daar een gevoel van eenzaamheid verborgen. Het is die existentiële diepte die ik heb verkend.

Moses Sumney, ambassadeur van de eenzaamheid.

Sumney:(enthousiast) Precies! Ik wil mensen leren om alleen te zijn. Ik moedig steeds iedereen aan om alleen naar mijn shows te komen.

Gezellig.

Sumney: Ach, je bent een mens, en meer dan twee oren en twee ogen heb je toch niet nodig om te kijken en te luisteren? (lacht) Het is een beetje zielig, eigenlijk, dat we altijd paren moeten vormen om naar optredens of de film te gaan. Koppels worden overschat. (grijnst)

Het is toch niet verkeerd om ervaringen te willen delen?

Sumney: Nee, tuurlijk niet. Maar geef toe dat muziek vaak een grotere impact heeft wanneer je er alleen naar luistert. Ik wil de mensen keihard raken, ik wil ze in mijn val lokken en ze achterlaten met het gevoel dat ze vanbinnen een beetje kapot zijn gegaan. Je komt toch ook kijken, in Brussel? It’s gonna be fun.(lacht)

Moses Sumney

Concerteert op maandag 20/11 in de Botanique, Brussel. Alle info: botanique.be

Aromanticism

Uit via Jagjaguwar/Konkurrent.

BIO

Geboren in 1990 in San Bernardino, Californië, VS.

Woonde als tiener een tijdje in Ghana en nu in Los Angeles.

Brak door met de single Seeds (2015), op Terrible Records, het label van Chris ‘Grizzy Bear’ Taylor.

Werd door Solange gevraagd om te zingen op haar album A Seat at the Table (2016).

Werkte voor zijn debuutplaat Aromanticism samen met Thundercat en het r&b-trio King.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content