Wat is er aan de hand met Katy Perry? Volg de meningencarrousel

Instant Expert brengt u up-to-date en gidst u naar een mening.

Het heeft ons ook verrast, maar Katy Perry is de voorbije maanden uitgegroeid tot een van dé culturele onderwerpen van 2017. U kent Perry als de perfecte popprinses achter pretentieloze kauwgomballenhits als I Kissed a Girl,California GurlsenRoar. Evenwel: dat is niet meer wie Katy Perry is.

Het begon eind vorig jaar, toen Donald Trump de presidentsverkiezing won en Perry haar Twitterbio veranderde naar ‘Artist. Activist. Conscious.’ Daarop volgde de singleChained to the Rhythm, een als pophit verpakte aanklacht tegen de spreekwoordelijke ketting waaraan wij allen vastzitten. In begeleidende interviews gaf Perry aan zich voortaan op ‘purposeful pop’ te willen toeleggen.

Lang duurde die flirt niet: tweede singleBon Appétitmoest het alweer zonder boodschap stellen, behalve dan dat Perry zich graag wou ‘uitspreiden als een buffet’ en u ‘met de handen mocht eten’. Derde singleSwish Swishwas dan weer eendiss richting Taylor Swift, die ze voor een ‘expired coupon’ uitschold. Beide singles flopten na een dramatische liveversie inSaturday Night Live, waarin Perry zich zichtbaar – en met een variatie aan fruitsoorten in de hand – afvroeg wat ze precies aan het doen was.

Ondertussen ging ook haar nieuwe kapsel over de tongen: na haar breuk met Orlando Bloom had Perry haar haren kort geknipt, blond gekleurd en met Barack Obama vergeleken. We gaan niet eens proberen uit te leggen waarom. Vervolgens bereikte de reeks bizarre gebeurtenissen een hoogtepunt met de promotiecampagne vanWitness, haar vijfde album, waarvoor ze zich door 41 camera’s 72 uur liet volgen. 71 uur daarvan was een zoektocht naar de grenzen van zelfpromotie, 1 uur was een nauwelijks te aanschouwen sessie met haar therapeut waarin Perry te kennen gaf dat ze het moeilijk had met de relatie tussen haar echte ik en haar publieke ik.

De fanmening:

‘Leave Katy alone.’

De contraire mening:

Mag een vrouw haar haren nog kort knippen zonder dat het woord ‘breakdown’ valt? Kunnen twee vrouwelijke artiesten succesvol zijn zonder dat er van een vete gesproken wordt? Ja, Katy Perry is aan het zoeken naar een nieuwe identiteit, maar het verhaal dat daarrond gesponnen wordt, zegt niets over Katy Perry en alles over de media. Gebruik het woord ‘narratief’.

De mening van het internet:

‘Watching Katy Perry struggle for relevance has been painful’, kopte Stereogum. Dazed and Confused houdt het op ‘Katy Perry: What are we actually witnessing?’ Bondig samengevat: in een poging de leegte te maskeren, heeft Katy Perry de marketingstrategie van Beyoncé, de dansmoves van Lorde en de coupe van Miley Cyrus gepikt. Het resultaat is een artieste die hopeloos de weg kwijt is.

De contraire contraire mening:

‘Euh. Waar gaat dit eigenlijk over? Worden wij verondersteld een mening te hebben over de evolutie van de carrière van een artieste die tot voor kort slagroom uit een cupcake-bh spoot?’

Wat u ook doet, zeg niet:

‘Hoe? Heeft die ruzie met Taylor Swift?’

• Een verstreken kortingsbon? Serieus? Kun je dan wel van een diss-track spreken?
• In een interview met NME liet Katy Perry weten dat ze ‘megaverliefd was op Socrates’. ‘Die gast stelde te veel vragen! Ik ook!’ Daar is mee gelachen.
• Katy Perry eindigde de aankondiging van haar Australische tournee met de woorden ‘Let’s go chase some koalas, Nugget!’ Nugget is haar hond. Koala’s zijn een bedreigde diersoort. Honden blijken een van de voornaamste doodsoorzaken van koala’s te zijn. Soms zit het ook gewoon allemaal niet mee.

Bekijk ‘Katy Perry Saturday Night Live’ hieronder en u snapt alles. Na de SNL-video van Bon Appétit begrijpt u wat ‘culturele toe-eigening’ betekent; in de SNL-versie van Swish Swish ging dan weer Backpack Kid met alle aandacht lopen, de bizarste achtergronddanser aller tijden. YouTube-goud.