Toots’ top-10: CD ‘For My Lady’

(Verve, 1991)
Zangeres en pianiste Shirley Horn had de bijzondere gave om van elke ballad een meesterwerk met grote emotionele diepgang te maken. Ze speelde en zong alsof ze elke maat traag savoureerde. Miles Davis was in de beginjaren van haar carrière een van haar grootste fans. Hij bewonderde die majestueuze wijze waarop ze één enkele noot kon omringen met veelzeggende stiltes. Shirley Horn koos desondanks voor haar jonge gezin en zou pas echt doorbreken bij haar comeback in de jaren tachtig. Ze had nog niets van haar overrompelende zeggingskracht verloren. Integendeel, haar donkere stem had aan maturiteit en souplesse gewonnen en ook achter de piano was ze het understatement zelve. Op haar album You Won’t Forget Me uit 1990 was Toots een van de vele gastsolisten – daarnaast maakten de broers Wynton en Branford Marsalis een opgemerkte passage – maar het was vooral zowat de allerlaatste keer dat liefhebbers Miles Davis nog eens in een akoestische bezetting konden horen. Het jaar daarop blies de trompettist zijn laatste ademstoot.

Dat jaar zijn Shirley Horn en haar trio op hun beurt bij Toots te gast voor dit album. We horen Horn hier vooral als trefzekere pianiste en uiterst sensibele begeleidster. Haar groep bestaat, zoals steeds, uit de elektrische bassist Charles Ables en drummer Steve Williams. Slechts één stuk zal ze zingen. Een onvergetelijk en hartverscheurend mooi Someone to Watch over Me is meteen het hoogtepunt van het album. De telepathische communicatie tussen Thielemans en Shirley Horn is uitzonderlijk. Beide vaklui spelen op de top van hun kunnen. For My Lady zou ook een van de allerlaatste opnames worden waarop we Toots al fluitend en gitaarspelend kunnen horen, in een opgewekte versie van Ellingtons I’m Beginning to See the Light en solo met The Mooche. De gevolgen van een beroerte zouden gitaarspelen nadien vrijwel onmogelijk maken.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content