De verdere ontaarding van de jeugd en de comateuze conditie van de harde rock: er bestond een handige dubbelverpakking voor.
WHAT’S THE FUZZ?
Teenage slut mania, that’s the fuzz. Gisteren molk Ke$ha die bijdetijdse habitus al op burleske wijze uit, daarnet deed zangeres-actrice Taylor Momsen (nog net geen 18) er nog een klets op een halfblote derrière bovenop. We staarden het niet-begrijpend aan, dat gekoketteer met hoerige groupiechic, die stok die de meisjes van vandaag de macht wil aanreiken.
Natuurlijk tuint de vrouwelijke adolescentenwereld er en masse in: Momsen schrijft, net als Ke$ha, mee aan haar eigen nummers, hetgeen op diverse popproductielijnen niet altijd evident is geweest. Beiden hebben zelfvertrouwen zat, zijn hun eigen bazin. Wie wou registreren hoe de girl power er tegenwoordig voorstaat, moest zaterdagnamiddag dus wel naar de Marquee afzakken voor The Pretty Reckless, het combo dat Momsen aanvoert. Roekeloos, ranzig en rauw, zou het volgens mc Sofie Lemaire worden. Vooruit dan maar.
TOCH NIET BETER DE TOOG OPGEZOCHT?
Fantasieloos, fluttig en flauw, ja. We weten dat het nog vroeg was, ook wij stonden herhaaldelijk in onze ogen te wrijven, dus Momsen d’r weinig overredende zangprestaties konden we nog door de vingers zien. Met de harde, tussen grunge en pop laverende rock van het zevende knoopsgat lukte dat een pak minder goed. Al stond de meisjesschare tegen de dranghekken vooraan de sleazy teksten van ‘Miss Nothing’ ‘My Medicine’ en ‘Make Me Wanna Die’ uiteraard foutloos mee te zingen. De zoveelste keer op dit Rock Werchter dat we onszelf volkomen out of place and time voelden.
HET YOUTUBEMOMENT?
Voor ‘Just Tonight‘ liet Momsen een half dozijn van die onschuldig ogende tienermeiden op het podium toe om mee te dansen. Eén daarvan bestond het om daar op het verhoog, voor duizenden ogen en velerlei camera’s, een stukje karton boven het hoofd te tillen waarop een viltstiften ‘FUCK ME‘ stond gekrabbeld. Dat we blij zijn dat we geen dochters hebben!
(K.B.)
