Review: Pinback @ Cactusfestival

Het concert van cultband Pinback – uit San Diego – klonk, dankzij mooie, ietwat tegendraadse popsongs zoals ‘Good to Sea’, ‘AFK’ en het energieke ‘Hurley’, ronduit voortreffelijk.

PINBACK (18u40-19u45) ***1/2 PLUS: Pinback, uit San Diego, timmert al sinds 1999 aan de weg en is dus wellicht gedoemd voor eeuwig een cultband te blijven. Maar dat neemt niet weg dat gitarist Rob Crow en bassist Zach Smith samen nog altijd een hoogst unieke sound in de vingers hebben. Zo zingen ze elk voortdurend verschillende melodieën door elkaar en doordat Smith afwisselend soleert en akkoorden speelt vallen zijn baspartijen nauwelijks van de snarenweefsels van zijn gezel te onderscheiden.

Dat levert soms dromerige, knap geconstrueerde songs op, zoals de klassieker ‘Loro’, die ook in Brugge weer tot een piekmoment uitgroeide. Het duo werd bijgestaan door drummer Chris Prescott, die occasioneel ook een laptop met voorgeprogrammeerde elektronica bediende.

Tijdens ‘Fortress’ nam Crow -korte broek, ‘Taxidriver’-T-shirt- een frisse duik in het publiek, wellicht om de aandacht af te leiden van het feit dat het maar om een banale flard indiedisco ging. Maar dat was de enige misstap waar we Pinback op konden betrappen. De rest van de set klonk, dank zij mooie, ietwat tegendraadse popsongs zoals ‘Good to Sea’, ‘AFK’ en het energieke ‘Hurley’, ronduit voortreffelijk.

MIN: Voor de niet-kenners dreigden de songs van Pinback af en toe onderling verwisselbaar te worden. Geen nood echter: het loont een kenner te worden.

HOOGTEPUNT: ‘Loro’

QUOTE (van een buiten adem verkerende Rob Crow’ die net, al zingend, een rondje door het park had gemaakt): hopelijk raak ik nog tijdig op het podium om het volgende nummer in te zetten.”

Dirk Steenhaut

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content