Noem de Londense zangeres Lafawndah niet ‘exotisch’, maar ‘weeskind van de wereld’

Lafawndah is een vrouw van de wereld. Ze maakt global pop en begon haar carrière met Virtual Insanity van Jamiroquai.

Zwoele synths, rituele klanken, oosterse ritmes en een snuifje reggaeton: het vloeit allemaal moeiteloos samen in de muziek van Lafawndah. Maar noem haar zeker niet exotisch. ‘Ik ben opgegroeid met niet-westerse muziek. Voor mij is pop net exotisch.’ ‘Global pop’ dekt de lading beter, als in: een subtiel amalgaam van muzikale elementen uit alle windstreken, zonder te klinken als de It’s a Small World-attractie van de popwereld. Voor Lafawndah voelen al die invloeden heel natuurlijk aan en is nationaliteit een vaag begrip. De half-Iraanse, half-Egyptische artieste groeide op in Teheran en Parijs, mocht onder meer New York, Mexico, Los Angeles en Guadeloupe thuis noemen en woont nu – voorlopig – in Londen. Lafawndah bestempelt zichzelf als een weeskind van de wereld, dat overal en nergens thuishoort. Voor haar muziek blijkt dat gelukkig eerder een zege dan een vloek.

Lafawndah was altijd al een performer, maar dat ze ook kon zingen ontdekte ze op haar dertiende, toen ze op een schoolfeest Virtual Insanity van Jamiroquai bracht. In 2014 volgde haar eerste naamloze ep, die haar meteen een platencontract bij Warp Records opleverde. Daarna zette ze zichzelf op de kaart met de ep Tan (2016), herwerkte ze nummers van Kelela, Kelsey Lu en Cardi B op haar Honey Colony-mixtapes en werkte ze samen met de Japanse percussielegende Midori Takada voor een heel vreemde campagne van modehuis Kenzo. Geen doorsneeparcours, maar Lafawndah is dan ook geen doorsneepopartieste. Op 22 maart verschijnt haar langverwachte debuutalbum Ancestor Boy, singles Daddy en Substancia klinken alvast veelbelovend. Ook de andere songs zullen gaan over ‘de levenscyclus, dood en wedergeboorte en de toekomst na het kapitalisme’. Uiteraard.

Een willekeurige quote: ‘Het is niet omdat ik het gevoel heb nergens vandaan te komen dat ik geen ouders heb. Ik heb veel moeders, vaders, broers en zussen, maar ik kies ervoor mijn stamboom zelf samen te stellen. Ik teken mijn eigen landkaart.’

In concert: op 23 maart op Out the Frame in de Vooruit, Gent en op 29 maart op Rewire in Den Haag.