Er vond een Midden-Amerikaans onderonsje plaats op dag 7, met op de affiche een Puerto Ricaan, een groep Jamaicanen, een stel Mexicanen en een horde Cubanen. Vertegenwoordigd door Rodrigo y Gabriela, ontketende Mexico het grootste volksfeest.
Wie? Gabriel Rios (***)
The gig: Gabriel Rios trad voor het eerst in lange tijd nog eens solo – nu ja, hij had wel een contrabassist, een celliste en een accordeonist mee – aan op een Belgisch festivalpodium. En het was meteen een ‘dangerous return’ voor Rios, want hij koos op Gent Jazz niet voor de gemakkelijkste weg. Gekende songs als ‘Broad Daylight’, ‘Ghostboy’, ‘Angelhead’ of ‘Dauphine’ werden links gelaten. In plaats daarvan gunde de Puerto Ricaanse Gentenaar ons een glimp uit zijn nieuwste werk, geschreven in zijn thuisbasis New York. Wij noteerden: gedurfd en dynamisch, met voldoende tempowisselingen om de variatie erin te houden.
Wie? Jamaican Legends with Ernest Ranglin, Tyrone Downie and Sly & Robbie (***)
The gig: Een skapionier, een gewezen Wailer en een ritmesectie annex producersduo dat een hand had in meer dan 200.000 reggae-opnames: dat zijn de Jamaican Legends, een band die samengesteld werd ter gelegenheid van de 50-jarige Jamaicaanse onafhankelijkheid. Het was eerder een jamsessie dan een concert, maar net toen de verveling dreigde toe te slaan, kregen we een pakkende versie van Bob Marley’s ‘Redemption Song’ geserveerd.
Wie? Rodrigo y Gabriela & C.U.B.A. (****)
The gig: Kort voor aanvang van de show werd er hevige hardrock door de speakers van de tent gejaagd, en kwam er een metalhead in een Megadeath-shirt naast ons postvatten – dat moet een unicum zijn op een jazzfestival! Het Mexicaanse duo – ooit begonnen als de trashmetalcoverband Tierra Acida – staat dan ook garant voor hardrock, maar dan uitgevoerd met uitsluitend akoestische gitaren en doorspekt met flamenco- en salsaritmes. Dat deze formule aanstekelijk werkt, hebben ze de jongste jaren al meermaals bewezen op de Belgische festivalpodia. Hun vingervlugge, opzwepende gitaarspel deed in 2007 de Marquee van Pukkelpop daveren, bleef in 2009 moeiteloos overeind op de Main Stage van Werchter én overtuigde datzelfde jaar de jazzliefhebbers op Gent Jazz.
Nog een reden voor de Gentse festivalorganisatoren om ‘Rod y Gab’ dit jaar opnieuw te boeken, was de recente release van ‘Area 52’, een plaat vol zwoele, jazzy herwerkingen van hun oudere materiaal, onder begeleiding van de dertienkoppige Cubaanse backing band C.U.B.A. – die in Gent afgeslankt werd tot vijf leden. Het intense samenspel op gitaar tussen Rodrigo en Gabriela bleef uiteraard wel op de voorgrond, maar de band smukte het op met zomerse trompet- en saxofoonklanken.
Rodrigo y Gabriela en C.U.B.A. hielden er van bij het begin de vaart in, en ontketenden op het einde zelfs een kolkend volksfeest, zowel onder de jazzfanaten als onder de metalheads – als afsluiter werd een verschroeiende elektrische cover van Metallica’s ‘Creeping Death’ gespeeld. Groots.
Michael Ilegems
