Maak kennis met Nuxxe, het Londense clubcollectief dat van buitenbeentje zijn een kunst maakt

Coucou Chloe © Coucou Chloe
Milena Maenhaut
Milena Maenhaut Journalist bij Knack Focus

De ene maakt soundtracks voor modeshows van Rihanna, de andere verkoopt zijn speeksel: over elk lid van Nuxxe, een collectief en platenlabel uit Frankrijk, Schotland en Londen, valt wel wat te zeggen.

Wat doe je als programmatoren je steeds als buitenbeentje op ongepaste line-ups boeken? Je sticht zelf een label en maakt daar dan ook nog eens een collectief van. Althans, dat deden Sega Bodega, Shygirl en Coucou Chloe toen ze vaststelden dat ze almaar werden geboekt op festivals waar ze niet hoorden. Het leek alsof de programmatoren niet wisten waar hun muziek thuishoorde, vertellen ze zelf aan Dazed Digital. Daarom besloten de drie artiesten zelf een context te creëren. Later maakte Oklou van het trio een viertal.

Door als groep naar buiten te komen, is iemand als Shygirl niet meer gewoon de vreemde eend in de bijt, maar deel van een gekke groep. Nuxxe zwemt tegen de stroom in, met andere woorden.

Bij een ander label met een sterke identiteit gaan aankloppen, kon ook. Bij Warp bijvoorbeeld, dat met Aphex Twin, Flying Lotus en Oneohtrix Point Never geassocieerd wordt met de voorgrond van de elektronica. Maar andere labels ‘konden ons niets bieden dat we zelf niet kunnen’, vond Sega Bodega. En aangezien de Nuxxe’rs toch al samenwerkten op elkaars nummers, leek de sprong van label naar label-en-collectief evident.

In groep val je ook gewoon meer op dan alleen. En het werkt. Coucou Chloe stond dit voorjaar op een van de belangrijkste festivals van Europa, Primavera Sound in Barcelona. Nuxxe vond de deur naar de modewereld: Rihanna gebruikte nummers van Shygirl en Coucou Chloe op haar modeshow en de stijl van Oklou en Coucou Chloe werd opgepikt door Vogue.

Het viertal werkte met nog meer grote namen samen. Oklou dook de studio in met Rodaidh McDonald, de soundman van Sampha. Coucou Chloe strikte dan weer Lederrick, de producer van Lil Peep. Shaun Murphy, de podiumdesigner van Lanark Artefax maakte de visuals voor Sega Bodega’s liveshows. Die laatste nestelde zich bij radio NTS tussen gastradiomakers als Thurston Moore, Skepta en Jamie xx.

Individueel slopen ze genrehokjes, samen zijn ze label, collectief en creator van hun eigen universum: tijd dat ook u kennismaakt met Nuxxe.

Sega Bodega

Salvador Navarrete leerde dj’en omdat hij als tiener vond dat het er cool uitzag, maar boekte met zijn wispelturige clubmuziek in de lokale scene aanvankelijk weinig succes. Veel veranderde toen hij vijf jaar geleden naar Londen verhuisde. Daar mocht hij al snel elke maand op radio NTS draaien en bracht hij muziek uit, zoals Sportswear en SS (2015). Ondertussen mag hij deze maand met bubblegumpopkoningin Sophie muziek schrijven voor een virtual reality-ruimte in de Britse hoofdstad, voor hij op tour door Azië vertrekt.

Sportswear nam zijn titel overigens erg letterlijk: bij de ep hoorde een tracksuit, door Bodega ontworpen. Op SS (2015) herdacht Bodega dan weer de soundtracks van onder meer David Lynch ‘ Eraserhead en A Clockwork Orange van Stanley Kubrick.

Films inspireren ook Bodega’s esthetiek: The Matrix had naar eigen zeggen een grote invloed. Al is dat niet meteen te zien aan de visuals van pakweg ep Self*care van vorig jaar. Op de cover geeft hij zichzelf een slijmerige kus – dat is zelfliefde. Voor honderd dollar kan je jezelf een ketting met zijn speeksel in cadeau doen – ook dat is zelfliefde.

‘kisses 2 my phone’ – Sega Bodega & Tash Tung [self*care]https://www.youtube.com/2704:3360https://www.youtube.com/channel/UCIzMG_Ydi2715csQ1euoOSw1.0

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
480480https://i.ytimg.com/vi/FYUrjltKu9Q/hqdefault.jpgvideoYouTube

Self*care leunt meer aan bij pop dan Bodega’s eerdere producties doen. Aangezien we het nog steeds hebben over de man die zijn speeksel (duur) verkoopt, mag je ‘pop’ ruim interpreteren. Laat het ons houden op Troye Sivan en Sophie die de botsauto’s hebben gekaapt.

Oklou

Marylou Mayniel, alias Oklou, is de eerste artiest die lid werd van Nuxxe na de oprichting en meteen de meest toegankelijke van het kwartet. Voor ze lid werd van het collectief, richtte ze in Parijs het vrouwelijk dj-collectief TGAF op, wat staat voor ‘These Girls Are on Fiyah’.

Vorig jaar bracht Oklou, geïnspireerd door eenzaamheid, Charles Bukowski en weemoed naar het Franse platteland waar ze opgroeide, de ep The Rite of May uit. Naast Sega Bodega werkten ook de Britse dj-veteraan Bok Bok en Rodaidh McDonald, de soundman van Sampha, mee. Op de plaat mixt Oklou autotune en een minutieuze productie met avant-gardistische r&b. Je weet niet goed of de nummers je blij of verdrietig moeten maken, en zo heeft de Française het graag.

De muziek belandt ook op het YouTube-kanaal van de Française, waar ze filmpjes op post die gedreven zijn door liefdesverdriet en de noodzaak om ‘ergens te bestaan’, vertelt ze aan Red Bull. Tijdens haar optredens worden de clips ook geprojecteerd, zo hebben eenzame clubgangers iets om melancholisch naar te kijken wanneer de tekst van nummers als Friendless pijnlijk accuraat wordt.

480YouTubehttps://i.ytimg.com/vi/8GNsiP2kxw0/hqdefault.jpghttps://www.youtube.com/user/Loumar86oklou – Friendlesshttps://www.youtube.com/3601.0video480

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
oklou frankma270

Shygirl

Als enige van het Nuxxe-viertal, groeide Shygirl of Blane Muise wel degelijk op in de creatieve broeihaard van Zuid-Londen. Beïnvloed door Massive Attack, Björk en de gevatte grime van Groot-Brittannië, maakt ze wat ze aan Dazed Digital ‘verleidende clubmuziek’ noemt. Rihanna is alvast fan: Shygirls nummer Rude werd gebruikt in de modeshow van Rihanna’s Fenty × Puma collectie.

In tegenstelling tot wat haar pseudoniem doet vermoeden, is Shygirl allesbehalve verlegen: ze ‘houdt gewoon niet van small talk. Ze vergelijkt zichzelf met een oester, want die hebben ‘ook een smaak die je moet leren waarderen‘. Niet echt bescheiden.

Op ep Cruel Practice van vorig jaar haalt Shygirl uit naar dagelijkse ‘micro-horrors‘. De nummers zijn uitvergrote tirades tegen vrienden of jongens die ze datete. Tegen wie haar tijd verdoet, bijvoorbeeld – Shygirl is erg ongeduldig. Of tegen wie gemeen is in Rude: ‘You sound kind of rude / it’s how you move your mouth’. Het zijn dingen die ze in het echt niet zou zeggen, want ‘ze is een rationeel persoon‘.

https://i.ytimg.com/vi/nqIbCg-fiv0/hqdefault.jpg480Shygirl – Topic1.0480

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Rude360YouTubehttps://www.youtube.com/channel/UCdSYTWbU6IWYrTieY5jB5TQ270videohttps://www.youtube.com/

Bij wijze van micro-waarschuwing aan vrienden en potentiële dates, verwijst ze in de intro van Rude naar de soundtrack van de beruchte douchescene uit Hitchcocks Psycho. V Magazine noemt Shygirl daarom ‘neo-emo’ en ‘neo-goth’. Pitchfork vergelijkt haar dan weer met bazige queen bees uit tienertelevisie: Shygirl is de Blair Waldorf en Regina George van grime. Wat u ook van haar vindt, loop haar niet voor de voeten.

Coucou Chloe

‘Post-social media club music’. Zo stelde het Spaans festival Primavera Sound dit jaar Coucou Chloe voor. Waar die ‘social media’ vandaan komen, is niet duidelijk, maar Coucou Chloe’s futuristische clubbangers zijn hoe dan ook post-vanalles. Met ijskoude trapbeats en sterk vervormde vocalen zit Coucou Chloe ergens tussen Sega Bodega’s productie en de rap van Shygirl in.

Erika Jane liet de kunstacademie van Nice, waar oorspronkelijk haar toekomst lag, voor wat het was en verhuisde in 2014 naar Londen om muziek te maken. Met Sega Bodega vormde ze er duo Y1640, naar de deurcode van Bodega’s oud appartement. Via Bodega en Nuxxe evolueerde haar muziek steeds meer richting de club. Al weet je met Coucou Chloe nooit.

Als er iets is wat de Nuxxe’rs verbindt, naast een voorliefde voor de obscure uithoeken van clubs, is het hun esthetiek. Dat is bij Coucou Chloe een combinatie van hiphopoutfits uit de jaren negentig à la Snoop Dogg, gekleurde contactlenzen en mondjuwelen. Wat u zich bij dat laatste moet voorstellen, ziet u op de afbeelding bovenaan dit stuk.

Ook haar toekomstvisie is modegericht. Ze wil soundtracks maken voor shows van Louis Vuitton en gesponsord worden door Osiris, het merk van haar favoriete skateschoenen, die ze ook wel haar ‘huisdieren‘ noemt.

Eind vorige maand bracht Coucou Chloe ep Naugty Dog uit, waarop ze samenwerkte met Shygirl en Lederrick, de producer van Lil Peep zalig. Het is dan wel nog geen soundtrack voor Louis Vuitton, wel ideaal voor uw skater-meets-ijskoningin-themafeestje.

COUCOU CHLOE — GECKONUXXE

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
YouTube480video360https://www.youtube.com/https://i.ytimg.com/vi/XP8Hp3j01io/hqdefault.jpg480270https://www.youtube.com/channel/UCwoo552HdCj0z2m4AD1Jj3Q1.0

Coucou Chloe speelt op 10 augustus op Different Class.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content