Maak kennis met Lolo Zouaï en haar bitterzoete bangers

Deze Frans-Algerijns-Amerikaanse zangeres kan je maar beter in de gaten houden.

Vijf jaar geleden verhuisde Lolo Zouaï naar New York om het te maken als artiest. ‘Als het daar lukt, dan lukt het overal’, had ze opgevangen. Al snel begon ze te begrijpen wat daarmee werd bedoeld. Meeting na meeting kreeg ze schouderklopjes van enthousiaste labelbonzen, om nadien nooit nog iets van hen te vernemen. ‘Je gaat een kamer binnen, probeert je star quality te tonen en laat dan een of andere man beslissen of je een ster bent of niet’, herinnert ze zich. ‘Ik had al snel door dat ik het in m’n eentje zou moeten waarmaken.’ En dus ging ze aan de slag als serveerster om zélf haar muzikale droom bij elkaar te sparen. Tot ze producer Stelios Phili ontmoette, die eerder had samengewerkt met Young Thug, A$AP Ferg en M.I.A. Samen brachten ze in 2017 High Highs to Low Lows uit, een nummer over de haar zo vertrouwde hoop en teleurstelling, intussen goed voor bijna tien miljoen Spotify-plays.

Sindsdien rijgt Zouaï de successen aan elkaar. Ze tekende bij RCA Records en won indirect een Grammy door mee te schrijven aan Still Down van H.E.R., haar fans verzamelen zich onder de naam Lo-Riders, ze werkte samen met Blood Orange, haar nummer Chain kreeg een plekje op de soundtrack van de HBO-reeks Euphoria en in april verscheen haar debuutalbum High Highs to Low Lows. Dat de zangeres wereldwijd zoveel muziekliefhebbers aanspreekt, is niet verwonderlijk: Zouaï is een wereldburger. Ze werd geboren in Frankrijk, haar vader is Algerijns en ze verhuisde als kind naar San Francisco. Dat uit zich ook in haar muziek, die moeiteloos noughties-r&b, Frans chanson en Arabische melodieën blendt en waarin ze switcht tussen Engels, Frans en Arabisch. Onder welk vakje ze haar muziek zelf zou thuisbrengen? ‘Bittersweet bangers.’

Een willekeurige quote: ‘Mijn muziek klinkt globaal omdat dat nu eenmaal is wie ik ben.’

In concert op 11/11 in de Botanique, Brussel.