Songwriter Howe Gelb, onder meer bekend van Giant Sand, gaat dezer dagen in zee met het Belgische The Colorist Orchestra. Hun eerste samenwerking is een intiem nummer over vluchtende geliefden geworden.
Denk aan uw favoriete nummer en probeer het te visualiseren als een tekening, met veel gevoel ingekleurd en afgewerkt. Denk er dan alle kleuren uit weg en probeer ze te vervangen door nieuwe, warme tinten. Dat is ongeveer wat The Colorist Orchestra, het achtkoppige collectief van percussionisten Aarich Jespers en Kobe Proesmans, probeert te doen. De vorige jaren vonden zij onder anderen Lisa Hannigan – u wellicht bekend als de vrouwenstem op Damien Rice’ 9 Crimes – en Emiliana Torrini bereid om mee op tournee te gaan en een deel van hun repertoire te laten reconstrueren met strijkers, vreemdsoortig slagwerk en een occasionele basklarinet.
Deze keer is het de beurt aan Howe Gelb, bij liefhebbers van alles wat naar roots, folk en country ruikt bekend als zichzelf en als de frontman van Giant Sand. ‘We ontmoetten elkaar voor het eerst op een jazzfestival in Luik, waar hij met z’n trio speelde. Toen hadden we al een paar gemeenschappelijke kennissen, onder wie Emiliana. Ondertussen is hij al drie of vier keer een sessie komen spelen’, zegt Jespers.
Het nieuw samengesteld ensemble put vooral uit de laatste soloplaat van Gelb, maar plukte ook enkele nummers uit het werk van Giant Sand. Bovendien waagt het orkest zich voor het eerst in zijn geschiedenis aan eigen composities, wat niet evident is met de impulsieve, immer improviserende Gelb aan de knoppen. ‘Veelal gaf hij de eerste aanzet en werkten wij onze arrangementen af terwijl hij in de VS zat. Vervolgens kwam hij terug en deed hij iets totaal anders. Hij schrijft heel erg vanuit het moment. Dat is niet verkeerd, maar het was wel elke keer weer zoeken.’
Voor de eerste single Counting On zette Gelb in de strofes vier verhalen, elk gesitueerd in een andere historische periode, maar allemaal draaiend rond twee geliefden op vlucht. De migratiecrisis die de laatste jaren de actualiteit overheerste, is nooit ver weg. ‘Toen we allemaal samen voor het eerst naar de muziek luisterden, voelden we meteen een bepaalde cadans, bijna een stapritme. Samen met de strijkers, die toch een beetje Midden-Oosters aandoen, heeft dat Howe wel getriggerd.’
Jespers maakte vervolgens zelf een videoclip, gebaseerd op de tekst, maar Gelb wees die af. Te weinig aandacht voor de liefde, was het oordeel. ‘Dan is hij zelf afgekomen met Cáit NiSiomon, die met archiefbeelden uit de VS een heel sterke video componeerde. Het contrast tussen het liefdesverhaal en de gruwel op de achtergrond komt er heel goed in naar voren.’
The Colorist Orchestra en Howe Gelb spelen in apri enkele concerten:
- 5 April – De Singel – Antwerpen
- 28 April – Botanique- Brussel
- 30 April – Handelsbeurs – Gent
