Lady Gaga en Tony Bennett @ Brusselse Grote Markt: sympa, sans plus

In de Brusselse gemeenteraad is het laatste woord over dit concert nog niet gevallen, maar op het podium zelf ging het er gezellig aan toe.

Adamo, Will Tura en Showbizz Bart, maar ook enkele Brusselse kopstukken: het was een bont gezelschap dat eerder op de avond de persconferentie van Lady Gaga en Tony Bennett bijwoonde in de trouwzaal van het Brusselse stadhuis. Moderator Jo De Poorter sprak van een “historisch moment” toen hij de hoge gasten een half uur later dan verwacht aankondigde. Minder dan een kwartier later was het strak geregisseerde praatje alweer afgelopen – voor vragen van de aanwezige journalisten had het duo geen tijd.

Gratis promotie

Het eenmalige optreden van Lady Gaga en Tony Bennett op de Brusselse Grote Markt paste in de promotie van Cheek to cheek, het jazzalbum van de twee dat deze week verschijnt. Het ongewone duo – zij is 28 en een flamboyante popdiva, hij 88 en een eeuwige gentleman – nam het coveralbum live in de studio op. Naast Bennetts eigen kwartet en een New Yorkse jazzband die Lady Gaga al jarenlang begeleidt, vallen er bekende muzikanten op te horen als saxofonist Joe Lavano en jazzflautist Paul Horn, die kort na de opnames overleed.

Dat het concert enkel toegankelijk was voor klanten van Mobistar, dat 2500 tickets uitdeelde en de operatie betaalde, veroorzaakte de voorbije dagen deining in de gemeenteraad van de Stad Brussel. Daar struikelde de oppositie over de privatisering van de openbare ruimte. “Ter plaatse worden twee videoclips opgenomen, met de Grote Markt als decor”, zei schepen van toerisme Philippe Close in de aanloop naar het concert op Vivacité-Bruxelles. “De beelden zullen vanaf de volgende dag te zien zijn in alle Amerikaanse tv-journaals en op de sociale netwerken. Het gaat dus om een manier om Brussel gratis te promoten.” Close liet trouwens al verstaan dat de stad in de toekomst nog vaker zulke mediagenieke evenementen wil aantrekken om het toerisme aan te zwengelen.

Bevrijding

Lady Gaga en Bennett daarentegen – allebei afkomstig uit New York, waar ze elkaar in 2011 leerden kennen tijdens een liefdadigheidsconcert – lieten op de persconferentie geen kans onbenut om elkaar te bewieroken. Zo prees Bennett de vocale kwaliteiten en authenticiteit van Lady Gaga: “Jazz zingen is improviseren en de nummers altijd heruitvinden. Het is heel eerlijk, want het gaat over wat je voelt op het moment zelf. Dat leer je niet op school, dat is een gave.” Zij, een popster wiens laatste album Artpop weinig potten brak, noemde hem dan weer een mentor die op het juiste moment in haar leven kwam: “Elk moment met Tony is als een droom, alsof ik in een film beland ben. Hij leerde me zoveel over jazz en over het leven. Zo vertelde hij me eens dat er in zijn ganse carrière geen dag was dat hij niet wilde zingen – een prachtige houding van dankbaarheid. Bovendien weigerde hij altijd om een minderwaardig nummer te zingen. Zoveel integriteit is niet alleen eerbaar, maar zorgt er ook voor dat hij altijd een legende zal zijn.”

Even later noemde Lady Gaga haar samenwerking met de crooner een “bevrijdende ervaring op emotioneel en muzikaal vlak. “Ik ben altijd een songwriter geweest”, sprak de zangeres beheerst. “Ik speel klassieke piano sinds ik vier was en ging klassieke zang studeren toen ik elf was. Op mijn dertiende ontdekte ik de jazz. Alleen raakte ik in de muziekindustrie bekend als dat eigenzinnige meisje dat dancenummers schreef voor andere artiesten. Dus stemde ik mijn muziek daarop af, om opgemerkt te worden en over de ganse wereld op te kunnen treden. Ontdekken dat Tony op de hoogte was van mijn liefde voor de jazz maakte me enorm blij – misschien omdat ik vreesde dat ik dat deel van mezelf verloren had. Uiteindelijk had ik al meer dan acht jaar geen jazzsongs meer gezongen.” Tranen kwamen er deze keer niet aan te pas, wel een hand op de arm van Bennett en een zweem van oprechte nederigheid: “Ik voel me enorm vereerd om hier met jou te zijn.”

Samenspel

Naar eigen zeggen willen Lady Gaga en Bennett met hun album de jongere generaties laten kennismaken met jazz standards van componisten als George Gershwin, Cole Porter en Irving Berlin. Het gejoel in de voorste rangen – “Gaga! Gaga!’ – maakte nog voor de start van het concert al duidelijk dat niet iedereen daarop zat te wachten. Zoals aangekondigd was de Grote Markt volledig afgesloten en enkel toegankelijk voor wie een bandje ontvangen had. Anderen konden het concert volgen op een videoscherm voor het Beursgebouw.

Rond kwart voor elf verscheen de achtkoppige band op het podium, al gauw gevolgd door beide sterren. Die onderstreepten meteen hun prima en soms komische samenspel met They All Laughed, een nummer van George Gershwin voor Shalll We Dance (1937), een film met Ginger Rogers en Fred Astaire – nog zo’n tandem. Lady Gaga stond ook haar mannetje in But Beautiful en Anything Goes, een musicalklassieker van Cole Porter waarbij de kleine blazerssectie de Grote Markt even de allures van een gezellige nachtclub gaf.

Solo

Zodra Bennett op zijn eentje het ingetogen Sophisticated Lady van Duke Ellington inzette, verslapte echter de aandacht van het publiek. En toen hij later alleen How Do You Keep the Music Playing bracht, hadden sommigen het plein al verlaten. Jammer, want het meermaals door Bennett opgenomen nummer uit 1982 zorgde voor het enige echte kippenvelmoment van de avond. Zoveel gevoel, kracht en klasse: het leverde de onvermoeibare crooner terecht een luid applaus op.

Ook Lady Gaga bracht twee solonummers. Daarbij nam ze op een rode sofa plaats en liet ze zich aan de piano begeleiden voor Bewitched, Bothered and Bewildered, zij het dan niet in de sobere uitvoering van Ella Fitzgerald. Gaga maakte van de standard van Rodgers and Hart zo’n krachtig en soms geacteerd shownummer dat hits als Poker face, Bad romance en Born this way plotseling toch niet zo veraf leken. Dan liever Lush Life, waarin de zangeres niet te hard probeerde om de tristesse van het nummer over te brengen en een “a week in Paris” veranderde in “a night in Brussels”. Als jazzzangeres maakt Lady Gaga dan misschien geen verpletterende indruk, op fouten liet ze zich in Brussel alvast niet betrappen.

Voor zo lang het duurde, want na het up-tempo It Don’t Mean a Thing (If It Ain’t Got That Swing) van Duke Ellington zat het concert – amper een half uur ver – er al op. Net toen we zin kregen in The Lady Is a Tramp, het duet waarmee Gaga en Bennett hun samenwerking drie jaar geleden aftrapten. Zo’n uitsmijter – of drie – had van de avond echt een feest gemaakt.

Wim Denolf

DE SETLIST: They All Laughed / But Beautiful / Anything Goes / Sophisticated Lady (Tony Bennett) / Bewitched, Bothered and Bewildered (Lady Gaga) / I Can’t Give You Anything but Love / How Do You Keep the Music Playing (Tony Bennett) / Lush Life (Lady Gaga) / It Don’t Mean a Thing (If It Ain’t Got That Swing)