In de nieuwe videoclip van Intergalactic Lovers is niets eenduidig. Water is zowel een zacht donsdeken als een vreeswekkende kracht, liefde betekent ook pijn en geen enkel einde komt zonder een nieuw begin.
We telefoneerden over de nieuwe single en videoclip Crushing met Lara Chedraoui, iets wat kort geleden niet zo evident was geweest. De Intergalactic Lovers-frontvrouw werd namelijk hevig getroffen door covid-19. ‘Ja, dat heeft zeker impact gehad op ons opnameproces. Op een bepaald moment was ik niet eens capabel om een volzin uit te spreken, of om te praten zonder te stotteren. Eens we dan toch de studio in doken, hebben we er ook veel langer over gedaan omdat ik snel moe was, en live gaan we sommige oude nummers niet spelen omdat ik die hoge noten nog niet haal. Gelukkig is iedereen rond mij heel geduldig.’
Vloeibare ambiguïteit
Ondanks die praktische problemen heeft de groep toch een nieuwe plaat klaar die Liquid Love gedoopt werd. Die titel is een ode aan de oerkrachten die water en liefde zijn. ‘Eigenlijk is water tegelijk een groot donsdeken en ook iets afschuwelijk. Kan je je inbeelden dat vijf centimeter water voldoende is om een baby te doen verdrinken? Het is zoveel sterker dan wij. Maar tegelijk heeft water ook iets helend, ik heb eens gelezen dat mensen die graag in bad gaan nog een sterke connectie met de baarmoeder hebben. Misschien zit het feit dat we zelf voor 60 procent uit water bestaan daar ook voor iets tussen, maar het geeft een gevoel van geborgenheid en veiligheid.’
Zelf is Chedraoui ook een echte waterrat. ‘Als er ergens een bad of een tuinvijver is, ben ik de eerste om erin te springen. Wanneer ik onrustig ben ga ik ook meteen de trein naar de zee nemen om naar het water te kijken. De zee kan vanboven woest golven terwijl er onder het oppervlak enkel rust is. Water zet ons echt op onze plaats. Tegelijk heb ik de afgelopen lockdowns veel gehuild, en in zeker zin dus ook water geproduceerd. Water omvat alle aspecten van het leven.’
Die dualiteit komt ook naar boven in de videoclip voor Crushing. Het nummer zelf gaat over de liefde, en vooral over hoe die ook heel pijnlijk kan zijn. ‘Elke keer als je aan een nieuw liefdesavontuur begint, vergeet je hoeveel pijn hartzeer kan doen tot je er weer mee geconfronteerd wordt. Dat hoort er echter ook bij, en elk einde kan ook weer een nieuw begin zijn.’
Dat wordt afgebeeld in een video die enerzijds erg idyllisch, bijna pastoraal is, maar die anderzijds enkele macabere elementen bevat. Zo zien we de personages luieren op het strand terwijl ze omringd worden door dode vissen, en later zelfs door menselijke lijken. Samen met regisseuse Charlotte De Cort, art director Zoe Boogaerts en Styliste Marieke De Pauw wilde Chedraoui een verhaal vertellen over het leven, over hoe alles twee kanten heeft en over het belang van perceptie en zelfreflectie.
‘Op televisie verlies je soms de nuance dat mooie dingen ook lelijk zijn en omgekeerd. Wij wilden een poëtisch verhaal vertellen waarin we die dualiteit terugbrengen, in plaats van letterlijk uit te beelden wat ik zing. Het doel was vooral de verschillende facetten van het leven en de liefde laten zien, de highs en lows, de donkere kanten en de lichte en hoe die beide soms goed en slecht kunnen aanvoelen’
Cyclisch leven
Zelfs binnen de band is er onenigheid over wat het einde van de clip nu precies betekent. Volgens sommige groepsleden is het beeld van de vrouw die in het water gelegd wordt en nogal lugubere begrafenis, volgens Chedraoui is het vooral een doopritueel en een wedergeboorte, volledig volgens het idee dat elk einde ook een nieuw begin vormt.
Volgens haar is het leven een cyclus, en dat wordt in de video afgebeeld door de drie personages die het verleden, het heden en de toekomst symboliseren. Soms moet je het verleden laten rusten en de toekomst wegduwen om in het heden te zitten. ‘Ik heb zelf totaal geen angst voor de dood, maar ik kan soms wel wat panisch zijn als ik te veel stil sta bij de toekomst. Als ik morgen door een bus aangereden word, whatever, maar ik ben wel constant bang over het lot van onze planeet en de groeiende haat tegenover onze medemens die meer en meer binnen elke kring van onze samenleving lijkt te sluipen. We drijven verder en verder af van de essentie en van elkaar.’
Naar eigen zeggen is die angst eigenlijk nergens voor nodig, want Chedraoui gelooft dat in dit cyclische alles toch terug komt, en dat een tijdelijke noodsituatie ook weer verholpen zal worden. ‘Al is het maar omdat ik ooit terug wil komen als kat. Het lijkt me zalig om constant te slapen.’ Vandaar dat het einde van de clip ook ambigu is, en zowel dood als wedergeboorte kan betekenen. ‘In sommige culturen wordt de dood net omarmd en wordt alles als een geheel gezien. De toekomst beïnvloedt het verleden en het heden, en vice versa. Elk einde is gewoon een nieuw begin, ook de dood. Sorry als ik nu te Ingeborg klink, maar dat is wat ik echt geloof. Wij zijn de grens tussen mooi en macaber een beetje kwijt, en met deze clip willen we die opnieuw opzoeken.’
De videoclip is eigenlijk het derde deel van een kortfilm die bestaat uit nieuwe nummers van Intergalactic Lovers en bijhorende beelden. Om het geheel te zien hoeft u niet wachten op een volgend leven, maar kan u eind januari terecht op het filmfestival van Oostende, waar de kortfilm in première getoond wordt.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier