In première: de eerste clip van Use Knife, met de dansers van Ultima Vez in de hoofdrol

© Use Knife

Wanneer de helft van Kiss The Anus of a Black Cat zich gaat bezighouden met modulaire synthesizers, krijg je een technokoortsdroom waarin het ongemakkelijk toeven, maar heerlijk raven is.

We raden het gebruik nog altijd niet aan als geluksbrenger, maar als groep is Kiss The Anus of a Black Cat wel het soort eigenzinnige band dat we kunnen smaken. De voorbije jaren vervelde de groep van avant-gardistische folkfactorij naar elektronicakabinet met jarentachtigvibes.

Als twee katjes, Stef Heeren en Kwinten Mordijck, het dan ook nog eens gaan aanleggen met modulaire synthesizers, spitsen wij uiteraard de oren. ‘Iets waar Kwinten en ik zowat tegelijk mee zijn begonnen’, legt Heeren uit. ‘We voelden meteen dat dit geen Kiss The Anus-muziek zou worden, dat het zijn eigen weg nodig had.’

Het duo dook de studio in en kwam al snel met acht nummers naar buiten, geproduceerd door Stuff-toetsenist Joris Caluwaerts. Wat daarmee zal gebeuren, ligt nog relatief open. ‘We brengen nu een track uit en in mei nog eentje. Dan kan er een ep volgen, of een heel album/ Misschien nog een andere vorm, maar we willen eerst aftasten hoe de mensen reageren.’

Wij zijn ook benieuwd hoe de eerste single van Use Knife bij u zal binnenkomen. Voor uw dansbenen biedt For helvede – spreek uit: for hílve – industriële beats en een synthriff waarop het taai kauwen is, voor uw hoofd is er een songtekst tegen populisme. ‘Vlakaf fuck you zeggen tegen al die schadelijke standpunten waarmee we worden overspoeld, zou misschien te plat zijn geweest. Vandaar for helvede, een Deense krachtterm die ik heb leren kennen in series als Borgen en The Killing.’

‘We voelden meteen dat dit geen Kiss The Anus-muziek zou worden.’

Stef Heeren

Voor hun eerste clip vonden Heeren en Mordijck de dansers van Ultima Vez bereid om zich te laten gaan. De link tussen de muzikanten en het gezelschap van Wim Vandekeybus is de voorstelling Invited van jonge maker Seppe Baeyens, waarvoor Heeren en Mordijck samen met slagwerker Karen Willems de muziek inspelen. ‘De dansers kregen van ons kernwoorden: vechtpartij, tegenstelling, polarisering. Meer hadden ze niet nodig om de hele namiddag te improviseren. Volgens mij zitten er zelfs stukken opwarming in de videoclip.’

Het resultaat heeft iets weg van een abstracte thriller die zich afspeelt in een technoclub, waarin de afwisseling tussen korte flitsen en langere close-ups de spanning hoog houdt. Het is volgens Heeren vooral Kwinten Mordijck die zich ontfermt over de visuele media. ‘En daar ben ik blij om. Ik vind dat het minst leuke aan muziek maken, maar het is wel bijna de helft van het werk als je een band wil runnen. Teasers lossen, je social media verzorgen, volgers genereren… het is zo belangrijk geworden. Niemand klikt nog op een gewone SoundCloudlink.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content