Deep in the Woods rondt intiem zomer af

Deep in the Woods, een gloednieuw groen zomerfeest op het recreatiedomein Massembre in het Waalse Dinant, liet de tijd afgelopen weekend drie dagen stilstaan. Sfeerverslag van een aparte festivaldag.

In de schroeiende hitte puffen de bezoekers van Deep in the Woods, een zevenhonderdtal, zich een weg naar het amfitheater over de heuveltjes van het recreatiedomein Massembre nabij het Waalse Dinant. De zomer is voor één dag terug in het land en zet duidelijk haar beste beentje voor. Onder de vlakke middagzon genieten jong en oud van de jonge Marques Toliver uit Florida. De multi-instrumentalist tovert in zijn korte broek en versleten T-shirt magische geluiden uit een eenvoudige xylofoon en viool. Met een combinatie van klassieke muziek en gospel begeleidt hij zelf zijn zwoele soulstem.

De meeste mensen blijven op hun plaats om een halfuur later een sessie psychedelische rock over zich heen te laten zweven. Cotton Club, een zeskoppige band uit Lille, lijkt zelf in een parallelle wereld te vertoeven. Het volk geraakt in vervoering, zelfs de kleinsten bleven met hun mond open, bijna in trance voor de zanger staan.

Overal waar je kijkt, zie je spelende kinderen of huilende baby’s. Het lijkt wel of alle bezoekers hun kroost hebben meegebracht. Dat was ook de bedoeling. Het domein beschikt over een speeltuin, een plaats waar ze met water kunnen spelen en er is zelfs mogelijkheid om de kleintjes ’s avonds veilig bij de crèche achter te laten. Overdag ravotten ze zich moe, helaas soms gepaard met wat kabaal tijdens de concerten.

Deuren op een kier

Tussen de performances door wagen veel bezoekers zich bij de in deze zomer toch wel recordtemperaturen aan een stevige wandeling door de kleine straatjes van het kunstmatig dorp. Onderweg houden ze halt bij Work in Progress: MLCD. Deze band sluit zich vaak dagenlang op in haar repetitielokaal, maar voor deze ene keer zet ze haar deuren op een kier. Nieuwsgierigen kunnen letterlijk hun work in progress zien, maar voelen zich al gauw een indringer. Het voelt aan of je stiekem iemands woonkamer binnenstapt en elk moment kunt worden betrapt.

Wie even verder slentert, kan een aantal kortfilms meepikken aan de cinésoupe en Barvijver of een fototentoonstelling bezichtigen in een van de bungalows van het dorp. Er worden workshops gegeven voor de ouders en hun kinderen om creatief om te gaan met recuperatiemateriaal zoals blikjes, buizen, draden en karton. Er is ook een meet & greet met barokinstrumenten voor de geïnteresseerden.

Na de artistieke boswandeling wordt iedereen omver geblazen door The Bony King of Nowhere, solo. De Vlaamse groep rond Bram Vanparys, uitgedund tot de zanger en slechts één extra muzikant, bezorgt op een heel intimistische manier het gehele amfitheater kippenvel. Vanparys’ fragile maar toch zeer toonvaste stem slaat elke luister- en kijklustige met verstomming. Dat het publiek op een vijftal meter van het podium zit, zal er zeker voor iets tussen zitten. Er is geen barrière tussen de artiesten en de toeschouwers, wat een familiale, intieme sfeer weergeeft.

Surprise act

Om 21 uur stipt staat iedereen vol ongeduld te wachten op de surprise act van het festival. De Place Centrale looptvol wanneer Dez Mona in samenwerking met BOX een try-out van jewelste op het publiek afvuurt. Het decor is heel simplistisch opgesteld, toch spreekt het tot de verbeelding: de toeschouwers liggen of zitten neer in een grote zandbak, de zeven bandleden staan in een halve cirkel onder een dak van een kapelletje, omringd door grote tuinkaarsen. Wanneer de frontman in kostuum en op blote voeten het ‘podium’ opkomt en een uitzonderlijk hoge operastem weet uit te brengen, worden grote ogen getrokken. Met de nodige bliksemschichten op de achtergrond is het theatraal plaatje compleet.

Storm

Wat later zijn alle plaatsen in het amfitheater opnieuw bezet: The Intergalactic Lovers sluiten de avond af met hits en minder bekende nummers uit hun album Greetings & Salutations. Ondertussen blijkt de storm alsmaar dichter te komen en wanneer de Vlaamse groep haar laatste noot laat weergalmen, breken de hemelsluizen open. Het volk rept zich naar de bar waar Dj Kwak aan zijn set zou beginnen. Helaas: zijn computer crashte waardoor hij noodgedwongen moet afbellen. Door het hevig onweer wordt ook een dj-set in het bos en een filmvoorstelling aan de vijver afgelast. Dj’s van Studio Brussel snellen ter hulp en slagen erin de avond alsnog te redden.

Wanneer het feest ’s nachts ten einde loopt, keren de mensen terug naar hun bungalow, verlangend naar het warme, comfortabele bed dat hen te wachten staat. De volgende morgen heerst een lazy Sundaygevoel en begint de tijd stilletjes weer in werking te treden.

Julie Herreman

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content