De zomerplaten van Azertyklavierwerke: ‘Miles Davis en zijn kwintet, dat is pure vrijheid’

Theater aan Zee, dat is ook livemuziek aan zee, op het strand zelfs. Elektropopproducer Alan Van Rompuy, alias Azertyklavierwerke, denkt daar niet alleen aan garnaalkroketten of zandkastelen maar ook aan een negentiende-eeuwse componist uit Rusland.

De plaat die ik opleg tijdens een vakantie aan zee

‘Klassiek, mag dat? Dan ga ik voor de Russische componist Modest Moessorgski en zijn pianosuite Schilderijen van een tentoonstelling (1874). Voor ik op mijn zeventiende jazz ging studeren, heb ik even een klassieke opleiding gevolgd. Deze plaat heb ik in die periode gekocht terwijl ik met mijn moeder op vakantie in Blankenberge was. Ik was een vrij introvert kind. In plaats van te spelen zat ik vaak liever te lezen of naar muziek te luisteren. En Moessorgski prikkelde mijn fantasie: deze compositie is heel verhalend en beeldend. Als ik nu de zeelucht opsnuif, hoor ik vanzelf de noten die hij twee eeuwen geleden op papier heeft gezet.’

De plaat die ik opleg tijdens een roadtrip

‘Sinds ik een paar jaar geleden met enkele medestudenten van het conservatorium naar de zuidkust van Frankrijk ben gereden, is Sorcerer (1967) van Miles Davis voor mij dé ultieme soundtrack bij een roadtrip. We hadden toen wel meer muziek mee in de auto, maar deze hebben we onderweg echt kapotgedraaid. Op de duur konden we alle solo’s van begin tot einde helemaal meezingen. Dat komt ervan als vier geeks die jazz studeren de baan op gaan, zeker? (lacht) De manier waarop Miles en zijn kwintet spelen, is op zich al de belichaming van pure vrijheid. Dat zal ook wel meegespeeld hebben.’

De plaat die ik opleg tijdens een tuinfeest

‘Je ’s avonds met vrienden buiten amuseren en chillen, daar mag Acid Mt. Fuji (1994) van de Japanse producer-componist Susumu Yokota bij. Heb ik recent ontdekt via een mixtape van een goede vriendin. Een echte avondplaat, ergens tussen techno en ambient. Enerzijds ritmisch en dansbaar, maar ook perfect geschikt om een beetje bij te zitten mijmeren of te babbelen. De field recordings van natuurgeluiden die hij gebruikt, zetten de zomersfeer nog wat extra in de verf.’

De plaat die ik opleg als ik op mijn balkon in de zon zit

‘De zomer, dat is ook zo veel mogelijk uitslapen. (lacht) Als de zon schijnt, drink ik rond de middag mijn koffie op het balkon, en de laatste tijd is dat met Blodhundar & Lullabies (2020) van Jonatan Leandoer96 op de achtergrond. Dat is een nevenproject van emorapper Yung Lean, een optimistisch tegengewicht voor de nogal depressieve muziek die hij normaal maakt. Vooral het nummer Snake Ice brengt mij met zijn vrolijke beat meteen in een vakantiestemming, en zo is de dag vanzelf goed begonnen.’