Atze de Vrieze, journalist bij het Nederlandse popplatform 3voor12 en co-maker van De machine, een podcastserie over de muziekindustrie, ziet niet veel livestreams met toekomst.
Sinds de podia dicht zijn, heeft de volledige muziekindustrie haar aandacht verlegd naar Instagram Live en YouTube, alwaar er geen dag voorbij gaat zonder een Club Quarantaine, Club Quarantäne, Corona Concerts, Lockdown Sessions, Together at Home of Livestream Festival. Iedereen heeft hetzelfde livestreamplan, zo lijkt het wel. Tegelijk.
Atze de Vrieze: En het ziet ernaar uit dat het deze zomer zal blijven duren. Elk festival dat niet door kan gaan, zal rond de datum waarop het gepland stond wel een livestreamfestival organiseren. Alleen kan ik me niet ontdoen van de gedachte dat de meeste artiesten, podia of clubs dat vooral doen om bezig te blijven of om zichzelf te tonen. Ik heb heel veel livestreams gezien, maar slechts een paar waar toekomst in zat.
Welke zijn dat?
De Vrieze: Initiatieven die een stap verder gingen dan alleen de stream aanzetten. Zo vond ik in de clubwereld Zoomparty’s best leuk. Een beetje als een conference call, maar dan met muziek. Een dj is aan het draaien, het publiek zit in vakjes, de host zorgt ervoor dat hij leuke, vrolijk uitziende mensen in beeld neemt. Klinkt stom, maar het werkt. Je draagt als toeschouwer vanuit je vakje iets bij. Je zet thuis een discobol aan, je moet een dresscode volgen, je haalt je vrienden erbij… Ik heb een paar queer party’s gezien waar iedereen vrolijk uitgedost was. Op 20 april, wereldblowdag, zat ik zelf in een Zoomparty waar iedereen blowtjes zat te roken met gekke achtergronden. Het is allemaal nog wat knullerig en beginnerig, maar als deze coronacrisis lang aansleept, zie ik het zich nog wel ontwikkelen tot iets wat je doet op een zaterdagavond. Het heeft namelijk een sfeer.
Het meest besproken optreden van deze lockdown was dat van rapper Travis Scott in de game Fortnite, een virtueel en hoogst surreëel concert, goed voor een fabelachtige 27 miljoen kijkers.
De Vrieze: Ik was er zelf niet bij, maar ik had gisteren een jongen van negentien aan de lijn die het gezien had. Vroeger had hij veel Fortnite gespeeld, ondertussen niet meer, maar zijn vrienden hadden hem overtuigd. ‘Kom, we gaan erheen.’ Hij zag het zichzelf ook vaker doen, zei hij. Bij een negentienjarige komt zo’n virtueel concert duidelijk anders binnen. Fortnite heeft nu ook een soort permanente main stage gebouwd. Kennelijk zijn ze van plan dat meer te gaan doen. Misschien dat daar wel toekomst in zit. De popmuziek drijft uiteindelijk op initiatieven van jonge mensen.
Niettemin: de grote digitalisering van de podia is dat voorlopig niet.
De Vrieze: Neen. Dat is voor mij de voornaamste les van dit gigantische livestreamexperiment: de podiumkunsten gaan niet alleen over wat er op dat podium gebeurt. Het gaat evenzeer over sfeer, over mensen, over ervaring, over drukte. Het is goed dat er veel geprobeerd wordt, maar uiteindelijk hopen we dat we allemaal weer snel de wei of de zaal in mogen voor het échte werk.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
