‘De sirtaki op Tomorrowland’: dit zijn de festivalplaten van Discobaar A Moeder

Discobaar A Moeder © /

Deejays die deze zomer op de festivals spelen, vertellen ons welke nummers ze voor, tijdens en na hun set niet kunnen missen. Deze week: het immer eclectische en rijkbekrulde dj-duo Discobaar A Moeder. ‘We gaan voor de muzikale groepsknuffel.’

DE DJ’S: Gunter Van Reusel en Wouter Hoet trekken al zestien jaar door Vlaanderen om Jan en alleman te laten dansen op de beste plaatjes van vroeger en nu. Of zoals ze het zelf zouden zeggen: ‘Met de Ras en de Schele zal geen enkel dansbeen zich vervelen!’

DE SET: Lokerse Feesten, 6 augustus, 01:00-02:30

Welke plaat of dj besmette jullie met het draaivirus?

DE SCHELE: Mijn allereerste mix was er eentje tussen Kaw-Liga van The Residents en Billy Jean van Michael Jackson. Helaas had 2manydjs hem nét iets eerder ontdekt dan ik. (lacht)

DE RAS: Michael Jackson is op alle vlakken een inspiratie, zeker als je ongeveer onze leeftijd hebt en dus 12 of 13 jaar was tijdens Jacko’s gloriedagen. Zelf heb ik een verleden als reggae-dj, met de Far West Crew uit Antwerpen. Ik kwam De Schele, toen vooral een huis-dj met veel drum-‘n-bass en house in zijn bakken, op die feestjes vaak tegen. Na een tijdje vroeg hij of we samen gingen draaien of dat ik alleen maar reggae zou blijven spelen.

DE SCHELE: Eigenlijk draaien wij vandaag nog altijd op z’n reggaes. Met singeltjes, om te beginnen, en zonder technisch gesproken héél goed te kunnen draaien. Dat gebrek vullen we op met onze parlé, net zoals de Jamaicaanse mc’s dat doen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Warmen jullie backstage dan vooral de stem op, of spelen jullie alvast een plaatje?

DE RAS: In de meeste backstages raak je met je eigen muziek niet meer boven het geluid van de main stage uit.

DE SCHELE: We proberen zoveel mogelijk te fietsen naar onze optredens, maar als het te ver is, fungeert onze auto als backstage. We draaien dan cassetjes die we op voorhand hebben opgenomen.

DE RAS: Ik ga dan bijvoorbeeld met een selectie platen naar De Schele. We palmen elk één pick-up in, draaien om de beurt een plaatje en proberen elkaar de muzikale das om te doen. Het resultaat nemen we dan op.

DE SCHELE: Zo’n clash tussen dj’s, dat komt ook uit de reggae, hè.

Hebben jullie een vaste opener?

DE SCHELE: (droog) Een twintigtal. Delilah van Tom Jones is een van onze favorieten, een heel mooie intro én een meezinger.

DE RAS: Rock-‘n-roll doet het altijd goed, reggae ook. Of het Darth Vader-thema, als er nog eens een nieuwe Star Wars-film uit is.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

En wat als dat toch niet werkt? Hebben jullie dan een lijstje noodplaten in jullie hoofd?

DE SCHELE: Wij doen dit nu al zestien jaar en in die tijd hebben we een systeem uitgewerkt met een A-bak, een B-bak en een C-bak. Die A-bak zit vól bommen. Mink Deville, Conga van Miami Sound Machine, Shout van Lulu and The Lovers, I Want You Back van The Jackson 5… Als plan b kan die A-bak tellen. (lacht)

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Dat jullie niet vies zijn van een meezinger, is een understatement, maar wat zijn jullie favorieten in het genre?

(beginnen door elkaar nummers op te sommen)

I’m a believer! Venus! You’re The One That I Want! Come on Everybody! It’s not unusual!

DE RAS: Eigenlijk is het publiek ons mengpaneel. Wij gooien er een bom in, het publiek zingt volop mee, waarop wij de schuif dichtgooien en het volgende plaatje opzetten, terwijl de mensen blijven zingen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."


Tenzij ze het te druk hebben met elkaar, een fenomeen dat bij elke platenruiter bekendstaat als het schuren.

DE SCHELE: Daar hebben wij zelfs een cd voor uitgebracht. Swaffelrock heet ie, met één cd’tje Shakers, schuurplaten dus, en eentje met Lattoflexbrekers, voor als je al wat verder staat.

DE RAS: Een paar shakers die we vaak opleggen, zijn Pull Up To The Bumper van Grace Jones, Hot In Herre van Nelly en French Kiss van Lil Louis. In totaal duren die twee cd’s samen 140 minuten. Wie dat krijgt volgeswaffeld, heeft zijn best gedaan.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."


Zijn er nummers die je graag zou spelen, maar die om de een of andere reden niet werken?

DE RAS: We hebben zo goed als geen muzikale scrupules. Op Tomorrowland de sirtaki spelen na Jimmy Frey? Het is maar een woord. Maar een paar plaatjes liggen toch moeilijker. Meat Loafs Paradise By The Dashboard Light gaat bijvoorbeeld altijd mee in de bak, maar het is er zelden het moment voor.

DE SCHELE: When The Lady Smiles van Golden Earring is er ook zo eentje. De regenboog van Paul De Leeuw horen we dan weer zelf niet graag. Het is dat stemtimbre, dat net niet vals zingen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Met welke plaat gooit de Discobaar de boeken dicht?

DE RAS: Vroeger was dat Sleepwalk van Santo & Johnny. Dat staat zelfs op ons exemplaar van die plaat geschreven: ‘Dees is den allerleste.’ Maar toen speelden we nog sets van vijf à zes uur, nu zijn het meestal blitzbezoeken van twee uur. Tegenwoordig gaan we vooral voor de muzikale groepsknuffel. Een nummer als One Love van Bob Marley, of You’ll Never Walk Alone.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Rijden jullie naar huis met de cassetjes van de heenrit?

DE SCHELE: Eigenlijk niet, meestal leggen we wat rustigere muziek op. Ik ben bijvoorbeeld fan van de Night Tales-reeks, waarbij artiesten hun eigen laatavondmixtape samenstellen. Die van Django Django is mijn favoriet

DE RAS: Voor mij mag het Miles Davis zijn. Of Dans Dans, héérlijk om mee rond te bollen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Met welke muziek komen jullie the day after door?

DE SCHELE: Bij ons thuis staat meestal de radio op. Met mijn kinderen luister ik bijvoorbeeld graag naar Was het nu ’80, ’90 of ’00 op Studio Brussel. Dan zitten wij samen te raden uit welk decennium een nummer komt en merk ik dat ik mijn passie voor muziek aan hen begin door te geven.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content