De Reprisejaren: 1961-1971

Met de jaren komt het verstand hoor je wel eens, en ook Sinatra dacht aan zijn appeltje voor de dorst. Met Reprise Records stichtte hij in 1961 zijn eigen platenmaatschappij.

In december 1960 wandelde Sinatra voorbij de Capitol Building in Los Angeles en zei hij tegen de platenbons die hem vergezelde: ‘I helped build that. Now, let’s build one of my own.’ Een jaar later had hij zijn eigen platenmaatschappij: Reprise Records. Sinatra’s platen voor zijn eigen label zijn niet het onverdeelde succes van zijn werk voor Capitol maar zeker in de vroege jaren zestig perfectioneerde hij zijn zangkunst en exploreerde hij met veel lef nieuwe muzikale stijlen in een snel veranderende muziekindustrie. Terwijl hij geregeld bleef samenwerken met Capitolgetrouwen als Billy May, Nelson Riddle en Gordon Jenkins, nam hij ook platen op met Don Costa, Neal Hefti, Sy Oliver en later ook met Quincy Jones. Hij maakte een sensationeel debuutalbum, Ring-a-Ding-Ding, met jazzy arrangementen van Johnny Mandel, zette zijn jazzgeoriënteerde opnamen verder met twee albums met de Count Basie Band, één (teleurstellend) album met het Duke Ellington Orchestra en ging de bossanovatoer op begeleid door stem en gitaar van componist Antonio Carlos Jobim. Minder succesvol (als het Sinatra betreft probeer ik altijd beleefd te blijven) waren zijn excursies in het country- en folkdomein, desastreus en vernederend zijn toegeving aan de discorage.

Beste koop: September Of My Years. Op zijn vijftigste zingt Sinatra afwisselend melancholisch en majestatisch met een donkere en diepere stem doordrenkt van spijt, verlies en berusting een reeks gelijkgestemde songs met arrangementen van Gordon Jenkins over een man die met weemoed terugblikt op zijn leven. Het is dé plaat die van Sinatra’s muziek definitief een gezongen autobiografie maakte.

(P.D.)