Wie het graag wat harder voelt beuken in de oren, kan dezer dagen Rheia in zijn schoentje verwachten. De derde worp van Oathbreaker ‘overschrijdt en verenigde verschillende paden.’ Althans, dat zegt de prestigieuze Amerikaanse reviewsite Pitchfork, die de band rond Caro Tanghe een ongewoon hoge 7,8/10 gaf.
Achter de hoes zit een al even ongewoon verhaal. Tanghe liet zich voor de hoes overgieten met warme was. Murielle Scherre, bezielster van lingeriemerk La Fille D’O, goot de making of in intieme beelden.
Lees het volledige interview met Caro Tanghe deze week in Knack Focus en op onze site: ‘Ik heb lang gedacht dat ik geen hart had.’
Caro Tanghe: ‘We zijn beginnen te experimenteren om dat zo goed mogelijk te krijgen. Eerst met latex, daarna met zijde in water. Ten slotte zijn we uitgekomen bij kaarsvet.’
Murielle Scherre: ‘Ik heb bij een idee van Caro nooit gedacht: ‘Zou je dat wel doen?’ Haar ideeën kloppen altijd bij de rest, omdat ze consequent en puur is in wat ze doet.’
Caro Tanghe: ‘Ik werd met een kraan in een watertank getakeld, waarna ze er de hele tijd warme was bij goten die zich om mijn lijf sloot. Dat was pijnlijk, en zoiets lukt natuurlijk niet vanaf de eerste keer. We moesten het steeds opnieuw doen, tot het klopte.’
Caro Tanghe: ‘We wilden dat de plaat eruitzag zoals ze klonk: open, eerlijk, naakt. Donker, maar ook licht. Hard, maar niet agressief.’
Caro Tanghe: ‘Het artwork moest dus de link leggen tussen de muziek en de teksten. Vandaar het idee om een soort van tweede huid te creëren, op mijn eigen lichaam.’
Murielle Scherre: ‘Oathbreaker is een heel persoonlijk project. Nu ontgroeit de band stilaan de undergroundscene, maar ze is nog altijd heel trouw aan wat ze wil doen. Weinig groepen kunnen op die manier doorgroeien.’
Murielle Scherre: ‘Ik maak geen foto’s, maar neem foto’s. Ik probeer in een situatie te infriltreren en die dan te registreren.’
Murielle Scherre: ‘Ik ben wel heel gevoelig, ik ben geen machine die foto’s neemt. Ik voel gewoon snel wat er zich voordoet, geënsceneerd of niet, en wil dat registreren. De echte uitdaging was voor Caro, ik stond aan de goeie kant van de camera.’ (lacht)
Murielle Scherre: ‘Caro maakt van heel persoonlijke zaken iets heel esthetisch, abstracts bijna, zodat andere mensen zich kunnen in leven in wat zij meemaakt.’
Caro Tanghe: ‘Ik was behoorlijk verbrand. Alles voor de muziek.’
Caro Tanghe: ‘De lijdensweg die aan de plaat is voorafgegaan, zit vervat in het artwork. Het toont hoe ver we willen gaan om ervoor te zorgen dat al die puzzelstukjes in elkaar passen.’
De uiteindelijke hoes van ‘Rheia’.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier