Zwangere Guy, Chibi Ichigo en Miss Angel toonden op Werchter Parklife wat België rappen kan.
Een rookmachine, twee dansers, en de obligatoire ‘make some noise’. Werchter Parklife stond er nog wat versuft bij toen de Antwerpse mc Angela Agyei alias Miss Angel (***) opkwam. ‘Are you ready for the Miss Angel show?‘, klonk het. Het eerlijke antwoord was: nee. Maar de zelfverklaarde ‘ghetto mami’ zag het als haar persoonlijke missie om het publiek-in-bubbels wakker te schudden. Daarin werd ze bijgestaan door twee dansers, waar ze overigens ook zelf erg enthousiast over was (‘hoe sexy zijn mijn dansers, nie normaal’), en door dj Wu-tangu, een Zwitserse-Angolese dj en medeoprichter van de Brusselse collectieven Bledarte en Leaving Living Dakota.
Het was niet de eerste keer dat Agyei op Werchter stond. Sinds ze enkele jaren geleden songs begon te schrijven, gedreven door iconen van de oldschool hiphop zoals Lil’ Kim en Missy Elliott, gaat het best hard. Zowel in haar carrière als op het podium. Van ‘shiiit’ tot ‘put them hands up’: alle hiphopclichés passeerden de revue. Eerst ietwat bevreemdend, maar de choreografie – Miss Angel heeft een verleden bij de Antwerpse all-female dancecrew Navitas – werkte aanstekelijk. Bescheiden hit Who! (wat een tekst) en Ignorance, uit het nieuwe Ghetto Mami Vol.2, deden de eerste festivalgangers rechtveren. Missie geslaagd.
Zeg nooit nooit. Toen Chibi Ichigo (****) haar huidige vriend Umi Defoort, de producer en vaste dj van Zwangere Guy, ontmoette, zwoeren ze plechtig om nooit samen te werken. Dat duurde niet lang. Defoort zat achter de knoppen bij haar eerste ep Legenda – toen nog grotendeels in het Russisch geschreven. Eerder dit jaar brachten ze samen Chibumiverse uit, waar hiphop plaats moest maken voor erg clubby Nederlandstalige nummers. Op Werchter Parklife bracht Chibi Ichigo, née Sabina Nurijeva, vooral nummers uit die laatste ep. Waar op plaat de teksten van sommige songs (zoals Planeet (de zon is veel te heet)) nog stroef klinken, is dat live níét het geval.
Het verschil kon niet groter zijn met eerdere shows die we van haar zagen. Waar Nurijeva anderhalf jaar geleden zichtbaar erg zenuwachtig op het podium van de AB stond op Sound of the Belgian Underground, een showcasefestival van kunstenplatform Subbacultcha, huppelde ze in Rotselaar zelfverzekerd over de planken. Heeft die lockdown toch iemand goed gedaan.
Op Chibumi keek Chibi Ichigo – Japans voor kleine aardbei – recht de camera in, en op een vooralsnog ongetiteld nieuw nummer kwamen ballroomdansers (onder hen ook Michael De Geyter, die ook bij Dolly Bing Bing danst) het podium op. En Nurijeva deed vastberaden mee. Het meisje dat graag muziek wou maken maar aanvankelijk niet voor haar naasten durfde te zingen, is wel heel ver te zoeken. Ongeduldig toont dat Chibi Ichigo evengoed kan zingen als kan rappen, en op Verkeerde bocht gingen de eerste T-shirts in het publiek uit. Dat belooft voor Zwangere Guy straks.
‘In een tent zou dit ontploffen’, merkte een fotograaf naast ons op. We geven hem geen ongelijk. Die derde dance-ep Chibumiverse was een goeie zet. Of misschien voelt Nurijeva zich nu simpelweg beter thuis op grote podia. Zoals ze rapt in het opzwepende Chibi Rit: aan succes moet je wennen.
‘Aan gewone livestreamconcerten doe ik niet mee. Die vind ik debiel, achterlijk, lelijk én saai’, liet Gorik ‘Zwangere Guy’ van Oudheusden (****) optekenen in dit blad, voor hij zich eerder dit jaar in een motioncapturepak hees voor Zwangere Di-guy-taal, een virtueel concert in een interactieve gaming-omgeving van de Ancienne Belgique. Best leuk – we hebben nog nooit zo dicht bij de arm van Zwangere Guy gestaan -, maar niets tipt aan de energie van een liveshow van de baron van de Brusselse hiphop.
Maar wie dacht de sfeer van bij Chibi Ichigo gewoon te kunnen verderzetten, was gezien. Na een hard ingezet Niet voor de views en 1 uit de 1000, wendde Zwangere Guy zijn persoonlijke nummers aan. Gorik Pt. 1, een nummer over zijn gewelddadige stiefvader, droeg hij op aan z’n moeder. De tekst (‘Mijn moeder werd geslagen door een vuile hond / Verkracht, misbruikt waar mijn kleine zus bijstond // Ik begraaf u met een grote smile / pissend op uw graf voor alles wat ge haar hebt aangedaan’) hakte er hard in.
‘Het is misschien raar om hier diepe tracks te brengen. Maar ik heb twintig maanden niet kunnen optreden, dankzij jullie kan ik weer doen wat ik wil. M’n diepste nummers zijn gewoon de beste.’ En gelijk heeft hij. Wie had gedacht dat ‘ZG’ u ook kon doen blijten. Toen Van Oudheusden waarschuwde dat hij alles kapot zou maken, hadden we dít niet verwacht. ‘Nog effe volhouden,’ klonk het, ‘Nu is ’t serieuze kwartier, seffens maak ik alles écht kapot.’
En zo geschiedde. Op mokerslag Waarom (een van de hoogtepunten uit het nieuwe Brutxxl) vloog zoals vanouds z’n T-shirt uit, het verhitte Guttergang 2 knalt nog meer dan op plaat en tijdens Wie is Guy, zijn ‘lievelingslied’ uit zijn gelijknamige succesplaat, riep hij het publiek zowaar op tot een bubbelpogo: ‘Ey stinkzak, rechtstaan!’. Als we goed hebben geteld, speelde Zwangere Guy maar liefst negentien nummers, en hij kon alle negentien de aandacht vasthouden. Net zoals de Brusselse muziekscene rond hem cirkelt (hij leent zijn studio op de Anspachlaan wel eens uit aan bevriende bands, zoals De Nooit Moede), zoog Zwangere het publiek van Werchter Parklife moeiteloos naar zich toe.
Soms iets te letterlijk: toen merch uitgedeeld werd, vergaten heel wat fans prompt dat ‘bubbels’ niet alleen maar is wat boomers cava noemen. Maar dat was buiten Zwangere Guy gerekend. Die stuurde iedereen resoluut naar z’n tafel. ‘Ik stop met spelen tot ge allemaal terug naar uw plaats gaat. Ik heb een belofte gemaakt aan de organisatie en die wil ik niet breken’.
Op Guttergang en reprise Wie is Guy gingen de stoelen ten slotte een laatste keer in de lucht. Het publiek ondertussen netjes terug rond de tafels. Iedereen luistert naar Papa ZG.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
