Gitaren bij Soulwax? Dát was lang geleden! Pukkelpop vierde de terugkeer van de broers Dewaele naar het live-front, al was wàt ze precies zouden gaan doen een goed bewaard geheim. Het werd een explosieve set met veel nieuwe songs, waaruit we konden concluderen dat er een knallende opvolger van ‘Nite Versions’ zit aan te komen.
What’s the fuss?
Ow, come on. De Fucking Dewaele Brothers! 2manydj’s! Pioniers van de mash-up! Radio Soulwax! ‘Part of the Weekend never Dies’! De soundtrack van de film ‘Belgica’! Een remix van de Stones! Moeten we nog méér zeggen? Soulwax is al jaren België’s meest gewaardeerde muzikale exportproduct. Alleen de elektrorockband, die Soulwax óók is, bleef de voorbije jaren onderbelicht. Zijn jongste cd ‘Night Versions’ is inmiddels al tien jaar oud en hoewel David en Stephen Dewaele echte workaholics zijn, dreigden hun dj-activiteiten hun muzikantenbestaan finaal te overschaduwen.
Het gerucht dat Soulwax eindelijk nog eens een live-set zou spelen, sprak dus tot de verbeelding. Zelfs de immense Dance Hall bleek enkele maten te klein om alle belangstellenden te kunnen huisvesten. En wie zich wél nog naar binnen wist te wringen, zou een uur lang naar adem blijven happen.
Toch niet beter de toog opgezocht?
Bent u betoeterd? De Dewaeles hadden tijd noch moeite gespaard om van hun come-back een belevenis te maken. Zo te zien hadden ze hun hele studio naar Kiewit verhuisd: het podium stond vol elektronische apparatuur, mengtafels en programmeerbare spullen. Met al die knopjes en knipperde lichtjes oogde het allemaal behoorlijk futuristisch, alsof de groep zich op de brug van Starship Enterprise bevond.
Wat volgde was een imposante, afgekloven elektrosuite waarin je zowel echo’s uit het verleden als een voorafspiegeling van de toekomst kon ontwaren. Soulwax diende een borrelende mengeling van gloednieuw én vertrouwd materiaal op en het publiek aarzelde geen seconde om die gulzig naar binnen te werken.
De broers Dewaele hadden één en ander minutieus voorbereid en werden voor de gelegenheid bijgestaan door drie (!) live-drummers: de van de Braziliaanse metalband Sepultura bekende Igor Cavalero, Blake Davies van de Britse rockgroep Turbowolf en Victoria Smith van het psychedelische gezelschap Ipso Facto. Zeggen dat de beat regeerde, was dus als beweren dat de aarde rond is. Opzwepend? U zegt het. Vooral het contrast tussen organische en gemanipuleerde synthetische klanken, tussen een minimalistische esthetiek en barokke uithalen, deed de toeschouwers sterretjes zien.
De show van Soulwax, waarin af en toe ook een vrouwenstem opdook, was een venijnige kopstoot, een verpletterende mokerslag, een auditieve draaikolk waar je willens nillens door werd meegezogen. Nu eens dook een surfgitaartje op, dan weer een stuwende basriff, maar doorgaans hadden knarsende en piepende synths het voor het zeggen. En tussen al dat geweld: de onderkoelde zang van David Dewaele. Soulwax verkende duidelijk nieuwe wegen, maar borduurde ook gedeeltelijk nog voort op ‘Nite Versions’, een plaat waaruit we trouwens opwindende bewerkingen van ‘KracK’, ‘E Talking’ en ‘NY Excuse’ hoorden voorbijkomen. Zelfs ‘Miserable Girl’ uit ‘Any Minute Now’ had de setlist gehaald. In ieder geval zien we, na dit concert, met nog méér spanning uit naar de nieuwe Soulwax-cd, die hopelijk niet al te lang meer op zich laat wachten.
Materiaal voor uw snapchatverhaal?
De verbetenheid waarmee Igor Cavalero de drumvellen bewerkte, was al een belevenis op zich. En natuurlijk ook de kijk-eens-wat-ik-allemaal-kan-blik van de Dewaeles zelf.
Dirk Steenhaut
DE SETLIST: Intro / Fast Fast Fast / Creator / Cloe / Let There Be Drums / KracK / Always Looking / E Talking / Another Xcuse / GLass.New / Noah’s Dark / Miserable Girl / NY Xcuse.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier