Royal Blood: Waar zijn die bloederige handjes?

© Wouter Van Vaerenbergh
Michael Ilegems
Michael Ilegems Chef van Knack Focus en KnackFocus.be

Put the ‘Rock’ back in ‘Rock Werchter’: dat is wat Royal Blood op het hoofdpodium deed. Le nouveau White Stripes est arrivé?

‘Toch spijtig van de Foo Fighters, hé’, hoorden we een paar omstaanders kort voor aanvang van Royal Bloods concert zeggen. Benieuwd of ze daar een uur later nog mee in hun maag zaten.

Mike Kerr en Ben Thatcher vervulden immers glansrijk hun – met Faith No More gedeelde – plicht: de leemte opvullen die de geblesseerde Dave Grohl en zijn Foos nalieten.

Luchtbas

Ze slaagden daar in met een beperkt instrumentarium: bas en drum. Want hoe rauw Royal Blood ook voor de dag komt, een elektrische gitaar komt er niet aan te pas bij Mike Kerr. Wel een basgitaar die even krachtig klinkt. Zelden zo veel toeschouwers luchtbas zien spelen.

‘Ik doe in mijn broek. Zó veel volk had ik hier niet verwacht’, aldus Kerr. ‘Er moet hier toch wel minstens driehonderd man staan’, voegde hij daar droogjes aan toe. ‘Ik ben een beetje verlegen. Maar ik ga mij snel zat drinken en dan wordt het allemaal makkelijker.’

Dé gitaarheadliner van de toekomst?

Een volksmenner is Mike Kerr van nature niet, zoveel is duidelijk. Toen hij het publiek – eerst de linkerhelft, dan de rechterhelft, dan het hele terrein: you know the drill – aanmaande hun handen de lucht in te steken, kwam dat toch eerder krampachtig over. Ben Thatcher liep op het einde van de show heen en weer op podium en waagde zich aan een rondje stagediving, maar Kerr is niet de man van de ‘Waar zijn die handjes?’

Maar ze waren wél mee, die tientallen duizenden festivalgangers. Royal Blood is dan ook goed op weg om dé gitaarheadliner van de toekomst te worden, gokken wij. Met Little Monster en Ten Tonne Skeleton scoorden ze niet alleen radiohits, maar klaarblijkelijk ook bescheiden festivalanthems.

Ook toen de rest van het oeuvre voorbijkwam – Figure It Out, One Trick Pony, Out Of The Black… – deed dat haast niemands aandacht verslappen. Ook al hebben zowat alles songs eenzelfde klankkleur.

Niet alleen beuken

Wat voor ons de uitschieter was? Blood Hands: een sleper van een song waarmee Royal Blood aantoont dat het niet alleen kan beuken, maar op gezette tijden ook gas kan terugnemen. Met resultaat.

Le nouveau White Stripes est arrivé? Misschien. Als Royal Blood binnen twee of drie jaar met zijn tweede plaat kan bewijzen geen one trick pony te zijn, sluit de band hier binnen twee of drie jaar wellicht een festivaldag af.

Waar zijn die blood hands?

SETLIST: Come On Over / You Can Be So Cruel / Figure It Out / Better Strangers / Little Monster / Blood Hands / One Trick Pony / Ten Tonne Skeleton / Loose Change / Out Of The Black

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content