De Australische rammelrockers deden waarvoor ze gekomen waren: rocken en rollen in hun eigen wereldje, al was dat soms wat klein voor de zaal waar ze in moesten spelen.
Gitaren, opwinding, originaliteit! Een combinatie die in hippe hiphoptijden de wenkbrauwen steeds meer doet fronsen, maar waar het groepje gekke aussies dat King Gizzard & The Lizard Wizard heet meer dan haar voordeel mee doet. De band lengt als geen ander rock-‘n-roll aan met flarden stonerrock en psychedelica tot een chaotisch en smaakvol, maar allerminst licht verteerbaar geheel.
Nog voor King Gizzard & The Lizard Wizard woensdagavond in de Gentse Vooruit ook maar een noot had gespeeld, ging de band alvast met een prijs naar huis: de productiefste groep die ooit op het podium van de Vooruit stond. In 2017 mikte het collectief rond zanger en multi-instrumentalist Stu Mackenzie maar liefst vijf albums in de rekken van uw platenboer. Sinds hun ontstaan in 2012 maakten ze trouwens al dertien platen.
Een jaar zonder Gizzard is een jaar niet geleefd.
Hoe breng je al dat materiaal naar het podium? King Gizzard koos voor een bloemlezing van hun nieuwere werk: een set vol singles die een fanclubje als een best of zou bestempelen. De makkelijkste weg, zegt u? Voor Gizzard was er maar één weg: recht vooruit en plankgas.
De repetitieve, bedwelmende woestijnrock van Rattlesnake, Sleep Drifter en Anoxia bracht de moshpits alvast op gang. Toch duurde het even voor de band op kruissnelheid kwam. De aardedonkere songs van het album Murder Of The Universe zorgden voor één groot demonisch ritueel. Digital Black is Gizzards interpretatie van Black Sabbath, The Lord Of Lighting klonk dan weer als een cocktail van Iron Maiden en een geestverruimend pretpakket.
Tijdens het drieluik Robot Stop, Big Fat Wasp en Gamma Knife bewees Gizzard waarom niemand psychedelische punk spannender brengt: roestige mondharmonica, kletterende gitaren en vernietigende drums deden de Vooruit naar adem snakken Rammelrock voor gevorderden dus, die er ook nog eens goed uitzag. De perfect afgemeten, sfeervolle visuals schepten kleine wereldjes op zich.
En toch zorgde King Gizzard niet voor de wervelwind die hun vorige passages wél waren. Lag dat aan de band zelf? Ja, want de automatische piloot stond nét iets te vaak aan, maar niet helemaal: het geluid stond niet altijd op punt. Bovendien leek de Vooruit soms nét iets te groot voor King Gizzard. In een zaal half zo groot, dachten wij meermaals, had deze set ons ongetwijfeld achtergelaten als een hoopje gruis. Hoop dus maar dat ze snel terugkomen: een jaar zonder Gizzard is een jaar niet geleefd.
De setlist: Rattlesnake | Greenhouse Heat Death | Anoxia | All Is Known | Sleep Drifter | Welcome to an Altered Future | Digital Black | Han-Tyumi the Confused Cyborg | The Lord of Lightning | Crumbling Castle | The Fourth Colour | Robot Stop | Big Fig Wasp | Gamma Knife | The River | God Is in the Rhythm
