Hun Brusselse concert was al weken uitverkocht, zodat de Belgische mini-tournee van Great Lake Swimmers alvast onder een goed gesternte begon. De indiefolkband uit Toronto kwam zijn nieuwe cd ‘New Wild Everywhere’ voorstellen en overtuigde van de eerste tot de laatste minuut.
DA GIG: Great Lake Swimmers in de Orangerie van Botanique, Brussel op 16/4.
IN EEN ZIN: Tony Dekker en zijn vrienden speelden een warme, organische set waarin geen enkel zwak moment te bespeuren viel en waarin vooral de zangeres en violiste voor een meerwaarde zorgde.
HOOGTEPUNTEN: ‘Moving Pictures, Silent Films’, ‘The Great Exhale’, ‘The Knife’ ‘Your Rocky Spine’, ‘Cornflower Blue’…
DIEPTEPUNTEN: geen.
BESTE QUOTE van Tony Dekker ter aankondiging van ‘Moving Pictures, Silent Films’: ‘Geen idee hoe vaak ik dit nummer al heb gespeeld. Het is een oude song die om de een of andere reden aan mij is blijven kleven. Niettemin: I still find ways to fuck it up.”
Al ruim een decennium wisselt zanger en songschrijver Tony Dekker, de spil van Great Lake Swimmers, muzikale schoolslag af met crawl en na vijf voortreffelijke langspelers heeft hij er steeds minder moeite mee het hoofd boven water te houden. In de loop der jaren zagen we de Swimmers wél evolueren van solo-act naar duo en vervolgens naar een echte groep. Ook al oogde Dekker nog altijd introvert, hij had duidelijk aan zelfvertrouwen gewonnen. Hij leek zich eindelijk thuis te voelen op het podium en in de Botanique zong hij beter dan ooit.
De Canadees, die zich al jaren laaft aan de geschriften van Thoreau en Emerson en de poëzie van Walt Whitman, laat zich in zijn songs voornamelijk inspireren door de natuur. Enkele jaren geleden nam hij zelfs deel aan een ecologische trip naar antarctica. De meeste van zijn platen kwamen tot stand op ongebruikelijke locaties, zoals een graansilo, een vervallen kerk, een oud kasteel of een afgedankt metrostation. Dekker gebruikt de natuurlijke akoestiek van die ruimten als een extra instrument, wat wellicht verklaart waarom zijn werk zo warm en organisch klinkt.
Tijdens zijn huidige concertreis laat de opperzwemmer zich escorteren door de muzikanten die ook op het pasverschenen ‘New Wild Everywhere’ te horen zijn. Een goed idee, want dit is met voorsprong de beste band die hij ooit heeft gehad. Het enige niet-akoestische instrument was de gitaar van oudgediende Erik Arneson. De rest van het gezelschap, met contrabassist Bret Higgins en no-nonsense-drummer Greg Millson, hield het stekkerloos en gaf de muziek een natuurlijke flow waarop het heerlijk ronddobberen was. De voornaamste aanwinst van Great Lake Swimmers was echter Miranda Mulholland, die met haar geïnspireerde vioolspel haar eigen stempel op de nummers drukte en er met haar fraaie tweede stem extra emotioneel gewicht aan gaf.
Zowat de helft van de honderd minuten durende set bestond uit nieuw materiaal, dat het midden hield tussen pastorale folkpop, rustieke countryrock en Canadese Americana. Opener ‘I Think That You Might Be Wrong’ en ‘The Great Exhale’, waarin Arneson subtiele accenten legde, waren doordrongen van de “wide open spaces” van Dekkers thuisland en voorzien van melodieën die zich al na enkele beluisteringen diep in je geheugen boren. Great Lake Swimmers zweren bij traagheid en eenvoud (zie het sobere en uitgepuurde ‘The Knife’), wat hen geenszins belette inventief uit de hoek te komen. Zo werd ‘New Wild Everywhere’ door Mulholland versierd met een verrukkelijke tegenmelodie en waren ‘Cornflower Blue’ en het in de taal van Racine gebrachte ‘Les champs de progéniture’ voorzien van ontwapenende samenzang.
Tony Dekker zelf manifesteerde zich als een jongere, wat meer toonvaste versie van Neil Young. Net als ‘The Loner’ liet hij tijdens het optreden zijn weemoed en onbestemde tristesse de vrije loop en verwees hij met de sound van de huidige Swimmers regelmatig naar die van een Young-classic als ‘Comes A Time’. Een andere referentie was ‘Desire’ van Bob Dylan, een plaat waarop de strijkstokfrazen van Scarlet Rivera een vergelijkbare functie in het klankbeeld hadden als die van Miranda Mulholland.
Toen Dekker enkele songs uit zijn eerste twee cd’s opdiepte (‘Moving Picture, Silent Films’ en ‘I Saw you in the Wild’) verdween de groep even in de coulissen, om tijdens ‘On the Water’ behoedzaam weer in te vallen. Het uptempo ‘The Chorus in the Underground’ was doorspekt met country- en bluegrassklanken, tijdens ‘Your Rocky Spine’ werd het publiek uitgenodigd om als ritmesectie te fungeren en met catchy liedjes als ‘Pulling On A line’ en de potige nieuwe single ‘Easy Come Easy Go’ gaven de Zwemmers aan hoezeer ze een plek op de radio verdienen.
Tijdens iedere tournee heeft de groep een verrassende cover in petto. Dit keer werd de bisronde ingezet met het van Gram Parsons geleende ‘A Song For You’, dat in geen enkel opzicht voor het origineel hoefde onder te doen. Tony Dekker riep de toeschouwers nog op om een cd te kopen van zijn vriend Barzin, die met zijn minimalistische slowcore het voorprogramma had verzorgd, en eindigde de set in de sfeer van The Velvet Underground met ‘I’m A Part of A Large Family’, voorgestuwd door stevig gitaarwerk en een jakkerende vioolriff. Twintig songs en geen enkele misser: van ons mogen Great Lake Swimmers gerust driemaal per jaar langskomen. Wie vanavond of morgen nog gaat kijken, gaat alleszins een bijzonder fijne avond tegemoet.
Dirk Steenhaut
DE SETLIST: I Think That You Might Be Wrong / The Great Exhale / The Knife / Changes With The Wind / New Wild Everywhere / Ballad Of A Fisherman’s Wife / The Chorus In The Underground / Moving Pictures, Silent Films / I Saw You In The Wild / On The Water / Your Rocky Spine / Cornflower Blue / Les champs de progéniture / Changing Colours / Everything Is Moving So Fast / Pulling On A Line / Easy Come Easy Go // A Song For You / Still / I Am A Part Of A Large Family.
Great Lake Swimmers zijn nog te zien in 4AD in Dixmuide (17/4) en in De Kuub (Warande) in Turnhout (18/4).
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier