Dinosaur Jr. – ofte: Jay Mascis en de Zijnen – verzopen maandagavond in hun eigen geluid.
Hoogtepunt: de eerste crowdsurfers van het seizoen!
Dieptepunt: de aanhoudende ‘fwieieiet’ in onze oren.
Beste quote: “If you wanna hear vocals, you gotta stand further back, ‘cause if you’re standing up front, you’re getting … uhm… amplifier overload” (Lou Barlow legt de vinger op de wonde)
Heerlijk weer was het gisteravond en dus begaven wij ons met lichte tegenzin richting AB: luidruchtige indierockers-op-leeftijd en het bijbehorende publiek, bínnen dan nog, dat was niet meteen waarmee we dit zomerse lange weekend hadden willen afsluiten. Maar goed: de herinnering aan het geslaagde concert op het zonovergoten hoofdpodium van Pukkelpop vorig jaar én het feit dat ook Built to Spill zijn opwachting zou maken deden ons uiteindelijk tóch besluiten om naar Brussel af te zakken.
Toen we arriveerden was de set van voorprogramma Turbo Fruits al afgelopen, maar gelukkig waren we net op tijd voor Built to Spill, een Amerikaanse band die slechts zelden in Europa neerstrijkt. Helaas bleek die ook een soort voorprogramma, want Doug Martsch en de zijnen speelden slechts zeven van hun uitstekende songs en trokken daarbij een gezicht alsof ze in het midden van de dag op een festival moesten spelen. Niettemin leuk hen eindelijk eens aan het werk te zien.
Over de passage van Dinosaur Jr. waren we minder enthousiast. We waren van tevoren uiteraard uitgebreid gewaarschuwd voor de werkelijk waanzinnige hoeveelheid lawaai die ze maken tijdens clubconcerten, maar dit sloeg nu toch echt wel alles (behalve de passage van Sunn 0))) eerder dit jaar – en die van My Bloody Valentine op Pukkelpop vorig jaar). Ondanks het feit dat de setlist uitpuilde van de klassiekers kostte het ons heel wat moeite om tussen het gekraak en het geraas door op te maken welke song we te horen kregen, en bovendien mepte invallend drummer Kyle Spence (van de geschifte band Harvey Milk) zich zodanig snel door zijn drumpartijen dat het leek alsof hij dringend nog ergens heen moest.
Het gevolg van dat alles: boze fans op de eerste rijen die staan te roepen dat ze de vocals niet horen en die, nadat ze geconfronteerd werden met de laconieke quote van hierboven, nog bozer huiswaarts keren. Heren, alstublief: wij houden ook van gierende gitaarnoise, maar jullie fans zijn (a) níet zo goed als doof en (b) niet in het bezit van professionele oordopjes, waardoor ze de keuze hebben tussen eventuele gehoorschade en het waardeloze geluid van door goedkope gele pruldopjes gefilterde teringherrie. Als íedereen zijn oren moet beschermen omdat de muziek te luid staat is er maar één redelijke oplossing: versterkers stiller, volume naar beneden.
Setlists:
Built to Spill:
Traces (You in Reverse, 2006)
Time Trap (Keep It Like a Secret, 1999)
Untrustable/Part 2 (Perfect from Now On, 1997)
Hindsight (There Is No Enemy, 2009)
Wherever You Go (You in Reverse, 2006)
The Weather (Ancient Melodies of the Future, 2001)
Carry the Zero (Keep It Like a Secret, 1999)
Dinosaur Jr.:
Thumb (Green Mind, 1991)
Budge (Bug, 1988)
No Bones (Bug, 1988)
Imagination Blind (Farm, 2009)
Pieces (Farm, 2009)
Out There (Where You Been, 1993)
Feel the Pain (Without a Sound, 1994)
Over It (Farm, 2009)
Raisans (You’re Living All Over Me, 1987)
Freak Scene (Bug, 1988)
Forget the Swan (Dinosaur, 1985)
—
Just Like Heaven (You’re Living All Over Me, 1987)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier