Platte trash of geniale toekomstpop? Na een jaar of vijf in het muzikale gezelschap van Charli XCX zijn velen er nog altijd niet uit. Ook wij nog niet helemaal, al helde de balans in de Ancienne Belgique wel over naar de positieve kant.
November loopt ten einde en dus trekt de stoet der jaaroverzichten zich op gang. Platen en films worden tot lijstjes gepuzzeld, eminente schrijvers scherpen de pen voor een kerstessay en een roedel BV’s bombardeert in de vakpers dat ene boek dat ze gelezen hebben tot de Grote Ontdekking van het culturele jaar. Voor wie in aanloop naar al dat terugblikken graag nog eens vooruit wilde kijken, boekte de Ancienne Belgique Charli XCX, de popnimf van wie al jaren wordt gezegd dat ze klinkt zoals iedereen binnen twee jaar zal klinken. U kan de Britse kennen van net-niet-platte pophits als I Love It of Break The Rules, maar evengoed werkte ze al samen met A.G. Cook van het undergroundpoplabel P.C. Music en Sophie, de producer-dj die net als zij onverwachte dingen doet met eurodance en bubblegum.
Als het effectief zo is dat Charli XCX voorop loopt, mag u zich tegen 2021 opmaken voor een lawine aan schelle synths, diepe bassen, nineties-nostalgie en ballads met een galmende jarentachtigsnaredrum waar Phil Collins’ kale hoofd trots van zou beginnen te glimmen. Dat horen we namelijk vooral op Charli , het album dat Charli XCX afgelopen september uitbracht met de hulp van goed volk als Lizzo, Christine and the Queens en Troye Sivan.
Allemaal waren ze erbij in Brussel, hetzij enkel op tape. Ook de begeleiding stond trouwens volledig op band. Zo was het zeker in het begin moeilijk uit te maken wat Charlotte Aitchison, zoals Charli XCX zich aanmeldt bij de burgerlijke stand, nu echt zong en waar de tape het overnam, te meer omdat haar stem diep in de auto-tune was gedrenkt. Dat ze ietwat vermoeid klonk op de voorlaatste show van haar Europese tournee, hielp ook niet. Al moeten we ook niet overdrijven: XCX toonde vaak genoeg dat ze echt goed kan zingen, zoals in de gevoelige ballad I Don’t Know, met een dramatische gitaarsolo uit een doosje.
Zo kregen we er een paar, maar de zangeres was toch vooral in Brussel om te feesten. ‘Turn the volume up in the party / Put your hands up and dance‘, zong ze in opener Next Level Charli terwijl ze constant van het ene been op het andere stuiterde. Een betere missieverklaring hadden wij in haar plaats niet kunnen schrijven. Vroom Vroom, het oudste nummer van de set maar tegenwoordig weer hip als meme op video-app TikTok, zette de keet al helemaal in de fik. Ondertussen flikkerden twee grote kubussen en evenveel showtrappen perfect in de maat van Charli’s opgefokte songs, die even futuristisch zijn als dat ze knipogen naar popiconen van weleer. Britney Spears die een gastrol speelt in Blade Runner, zoiets.
Al werd de avant-gardistische soep niet zo heet gegeten als ze door Charli, zich zeven slagen in de rondte twerkend, werd opgediend. Wie door de overstuurde sound en auto-tune heen kon kijken, hoorde in de meeste tracks op de setlist oerdegelijke popsongs. Gone bijvoorbeeld, met Christine and the Queens, of Warm, een in zuiderse vibes gedrenkt niemendalletje dat verraadt dat Charli ook aan Señorita meeschreef, de gigantische hit van Shawn Mendes en Camila Cabello. Heel af en toe begrepen we waarom nog altijd niet iedereen ervan overtuigd is dat deze zangeres de toekomst van de spannende pop in pacht heeft en al helemaal niet in het jaar waarin ze op links de hete adam van de nu al veel grotere Billie Eilish in haar nek voelde.
Gelukkig bewees Charli XCX dat ze meer is dan een rozige elektropopfantasie en sprong ze af en toe écht uit de band, bijvoorbeeld door Track 10 te spelen uit haar vorige album-mixtape Pop 2 en van Blame It On Your Love, de veel radiovriendelijkere remake van Track 10, enkel de strofe van Lizzo over te houden. Voor Shake It – ‘this song is gay as fuck‘ – nodigde ze acht LGBTQ’s op het podium uit om alles te schudden wat ze aan het excentriek uitgedoste lijf hadden hangen. Een krachtig statement van de zangeres, die een grote en trouwe aanhang heeft in de queerscene.
Haar fans, die zich Angels laten noemen, kregen in de bisronde genoeg hits van hun Charli om de rest van de week nog goed op te gaan. Eerst het pompende Unlock It, daarna oudje I Love It, vervolgens het sexy Boys en om te eindigen het nostalgische 1999, waarin ze Nike Airs, Eminem en Britney Spears namecheckt. Of we allemaal iemand op onze schouders wilden pakken, alsof het écht de laatste show van de tournee was en dat ene optreden in Moskou niet meer op de planning stond? Uiteraard, voor de twerkende teletijdmachine op het podium had de Ancienne Belgique zowat alles gedaan, desnoods haar boekhouding in orde gemaakt of haar planten water gegeven.
De uitstekende toegift verhulde een beetje dat dit dan wel een plezante avond was geweest, maar niet de it-show die velen hadden verwacht, althans niet voor ons. Daarvoor sprong Charli XCX te rigide om met haar songmateriaal en kon het lunapark aan lampen rond haar op zichzelf niet genoeg boeien. Maar voor we alle fans en stans over ons heen krijgen: een plezant en vooruitziend feestje was dit wél.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
